Kościół św. Jadwigi Śląskiej w Radoszowach – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kościół Świętej Jadwigi Śląskiej

94/54 z dnia 22.04.1954[1]
kościół parafialny
widok od strony prezbiterium
Państwo	Polska
Województwo	opolskie
Miejscowość	Radoszowy
Adres	Główna
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	Parafia św. Jadwigi w Radoszowach
Wezwanie	św. Jadwigi Śląskiej
Wspomnienie liturgiczne	16 października
Historia Data zakończenia budowy 1929 Aktualne przeznaczenie kościół parafialny
Dane świątyni Świątynia • materiał bud. • drewno Wieża kościelna • liczba wież 1 Ołtarz • liczba ołtarzy 3 Liczba naw 1
Położenie na mapie gminy Pawłowiczki Kościół świętej Jadwigi Śląskiej
Położenie na mapie Polski Kościół świętej Jadwigi Śląskiej
Położenie na mapie województwa opolskiego Kościół świętej Jadwigi Śląskiej
Położenie na mapie powiatu kędzierzyńsko-kozielskiego Kościół świętej Jadwigi Śląskiej
50°12′28″N 18°02′23″E/50,207778 18,039722
Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół świętej Jadwigi Śląskiej w Radoszowach – rzymskokatolicki kościół parafialny Parafii św. Jadwigi w Radoszowach w Radoszowach należący do dekanatu Gościęcin diecezji opolskiej.

Pierwotny kościół został zbudowany w 1730 roku. Do 1929 roku nosił wezwanie Podwyższenia Krzyża Świętego. Odnowiono go w 1890 roku i rozebrano w 1928 roku. Obecny kościół został zbudowany w 1929 roku według projektu architekta Alberta Kőhlera z Pawłowiczek. W 2000 roku zostało wymienione pokrycie dachu z eternitu na gont^[2].

W czasie II wojny światowej Niemcy skonfiskowali na cele zbrojeniowe około 100 tys. dzwonów kościelnych. Około 1600 dzwonów nie zdążono przetopić, między nimi skonfiskowanego z parafii w Radoszowach dzwonu z 1616 roku. Ocalały, został przekazany powstałej w 1954 parafii św. Urbana w Gelsenkirchen, która w 2022 podjęła decyzję o jego zwrocie macierzystej parafii w Polsce^[3].

Jest to budowla drewniana posiadająca konstrukcję zrębową. Wybudowano ją na planie krzyża, o ramionach transeptu – jednym zamkniętym trójbocznie, a drugim mocno rozbudowanym, zamkniętym prostokątnie. Prezbiterium świątyni jest mniejsze od nawy i zamknięte trójbocznie, z boku znajdują się piętrowe zakrystie. Od frontu stoi wieża, posiadająca konstrukcję słupowo-ryglową, jej ściany są pochylone ku górze, w przyziemiu znajduje się kruchta. Dzwon na wieży pochodzi z 1507 roku. Wieża jest zwieńczona ostrosłupowym dachem hełmowym. Kościół przekryty jest dachem dwukalenicowym, pokrytym gontem. Wnętrze jest wyłożone boazerią i przekryte stropami kolebkowymi. Chór muzyczny posiada prostą linię parapetu i jest podparty dwoma słupami. Wyposażenie kościoła pochodzi głównie z 1 połowy XVIII wieku, należą do niego: ołtarz główny w stylu barokowym i dwa ołtarze boczne, ambona w stylu rokokowym. Chrzcielnica z kamienia pochodzi z XVI wieku^[4].

W budowli znajduje się krypta z grobem Johanny von Eichendorff, babki Josepha von Eichendorffa^[a], niemieckiego poety epoki romantyzmu, urodzonego we wsi Łubowice koło Raciborza^[5].