Oripawina – Wikipedia, wolna encyklopedia

Oripawina

Nazewnictwo Inne nazwy i oznaczenia 6,7,8,14-tetradehydro-4,5α-epoksy-6-metoksy-17-metylomorfinan-3-ol
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C18H19NO3
Masa molowa	297,35 g/mol
Identyfikacja
Numer CAS	467-04-9
PubChem	5462306
SMILES CN1CCC23C4C(=CC=C2 C1CC5=C3C(=C(C=C5)O)O4)OC
InChI InChI=1S/C18H19NO3/c1-19-8-7-18-11-4-6-14(21-2)17(18)22-16-13(20)5-3-10(15(16)18)9-12(11)19/h3-6,12,17,20H,7-9H2,1-2H3/t12-,17+,18+/m1/s1 InChIKey ZKLXUUYLEHCAMF-UUWFMWQGSA-N
Niebezpieczeństwa Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Wiarygodne źródła oznakowania tej substancji według kryteriów GHS są niedostępne.
Klasyfikacja medyczna
Legalność w Polsce	środek odurzający grupy I-N
Multimedia w Wikimedia Commons

Oripawina (orypawina) – organiczny związek chemiczny z grupy opiatów, główny metabolit tebainy. Jest cząsteczką prototypową serii półsyntetycznych opioidów, wśród których znajduje się buprenorfina. Pomimo właściwości znieczulających zbliżonych do morfiny, rzadko jest stosowana klinicznie ze względu na wysoką toksyczność i niski indeks terapeutyczny.

Jest objęta Jednolitą konwencją o środkach odurzających z 1961 roku (wykaz I)^[1]. W Polsce znajduje się w kategorii I-N wykazu środków odurzających i substancji psychotropowych, zatem jego posiadanie jest nielegalne^[2].