Perfect (zespół muzyczny) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Perfect
Ilustracja
Dariusz Kozakiewicz, Grzegorz Markowski, Piotr Urbanek i Piotr Szkudelski podczas spotkania z fanami w salonie Empik (2010)
Rok założenia

1980

Rok rozwiązania

2021

Pochodzenie

Warszawa

Gatunek

rock, hard rock

Aktywność

1977–1979
1980–1983
1987
1989–1992
1993–2021
2023 (jednorazowy występ)

Wydawnictwo

Universal Music Polska

Powiązania

Perfect & Adrenalina
Perfect Human
Perfect Gold

Byli członkowie
Grzegorz Markowski
Dariusz Kozakiewicz
Piotr Urbanek
Jacek Krzaklewski
Piotr Szkudelski (zmarły)
Zbigniew Hołdys
Zdzisław Zawadzki (zmarły)
Basia Trzetrzelewska
Andrzej Urny (zmarły)
Ryszard Sygitowicz
Andrzej Nowicki (zmarły)
Wojciech Morawski
Paweł Tabaka
Ewa Konarzewska
Mieczysław Jurecki
Krzysztof Patocki
Sławomir Puchała
Współpracownicy
Bogdan Olewicz (1980–2014, 2020)
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Perfect – polski zespół rockowy, założony na przełomie 1977 i 1978 roku w Warszawie. Za oficjalny start działalności zespołu przyjmuje się jednak rok 1980[1], gdy do współzałożycieli zespołu - Zbigniewa Hołdysa i Zdzisława Zawadzkiego dołączyli: perkusista Piotr Szkudelski, gitarzysta Ryszard Sygitowicz i wokalista Grzegorz Markowski. W tym składzie zespół osiągnął największą popularność.

Z okresu największej popularności grupy (do pierwszego rozwiązania w 1983) pochodzą jej największe przeboje, m.in.: „Nie płacz Ewka”, „Chcemy być sobą”, „Ale wkoło jest wesoło”, „Niewiele ci mogę dać” czy „Autobiografia”. W 1987 roku formacja wznowiła działalność na kilka koncertów, w latach 1989–1992 występowała bez Grzegorza Markowskiego (w tym okresie rolę wokalisty pełnił Zbigniew Hołdys)[2][3][4]. W 1993 zespół reaktywował się bez udziału Hołdysa, zaś działalność definitywnie zakończył w roku 2021[5][6][7]. Ostatni raz wystąpił 22 października 2023[8].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Początki (1977–1980)

[edytuj | edytuj kod]

Choć za oficjalną datę założenia Perfectu uważa się rok 1980, to jego początki sięgają przełomu lat 1977–1978. Grupa powstała w Warszawie na łamach zespołu utworzonego z inicjatywy perkusisty Wojciecha Morawskiego i gitarzysty basowego Zdzisława Zawadzkiego, byłych członków Breakoutu[9], z którymi współpracowały wokalistki Ewa Konarzewska i Barbara Trzetrzelewska (dawniej Alibabki). Zespół wykonywał covery utworów popowych i grał w warszawskich lokalach rozrywkowych.

W 1977 roku Wojciech Morawski i Zdzisław Zawadzki wzięli udział w nagraniu utworu Zbigniewa Hołdysa „Co się stało z Magdą K.”, tuż potem zawiązali z nim stałą współpracę. Latem 1978 Zbigniew Hołdys oficjalnie dołączył do zespołu i już wkrótce napisał kilka utworów, m.in. „Jego nie ma” i „Nie ma mogiły rock and rolla”. Wkład Hołdysa okazał się na tyle istotny, że wkrótce przejął funkcję lidera grupy. Wraz z końcem roku, nawiązał współpracę z klawiszowcem Pawłem Tabaką[10][11], którego zwerbował do zespołu. Pierwotną nazwą grupy, zaproponowaną przez Tabakę, była Perfect Super Show and Disco Band. Pochodziła ona od nazwiska Christine Perfect-McVie, która w zespole Fleetwood Mac śpiewała i grała na instrumentach klawiszowych[12]. Ostatecznie nazwa zespołu została skrócona do Perfect. W ankiecie pisma „Non Stop” Perfect został uznany za debiut 1978, a utwór „Jego nie ma” za najlepszy utwór rockowy[13]. Autorem logo zespołu był plastyk Edward Lutczyn[14].

W początkowym okresie istnienia grupa grała także w charakterze zespołu towarzyszącego. Na koncertach oraz w nagraniach studyjnych towarzyszyła znanym gwiazdom, m.in. Annie Jantar i Halinie Frąckowiak. Nagrała również longplay Haliny Żytkowiak pt. Jestem tylko dziewczyną, w zamian otrzymując kontrakt na wyjazd do Stanów Zjednoczonych[15], gdzie występowała w polonijnych klubach nocnych i dzielnicach Chicago. Po powrocie do kraju w 1979[10], Hołdys rozwiązał współpracę z Konarzewską i Trzetrzelewską[16], następnie z zespołem pożegnali się Tabaka i Morawski – ten drugi przeszedł do Porter Bandu[10].

Zbigniew Hołdys – lider, gitarzysta, wokalista, kompozytor i autor tekstów zespołu (w latach 1978–1992)

Największa popularność (1980–1987)

[edytuj | edytuj kod]

W 1980 zespół zasilili dwaj warszawscy muzycy: gitarzysta Ryszard Sygitowicz oraz perkusista Piotr Szkudelski, obaj wcześniej grający z Hołdysem w grupie Dzikie Dziecko. Niedługo potem z grupą związał się wokalista Grzegorz Markowski, mający za sobą występy w grupie wokalnej Victoria Singers[17], z której wywodzi się zespół Vox. Jesienią tegoż roku formacja, pod artystycznym kierownictwem Hołdysa, zaczęła przybierać stricte rockowy charakter[10]. Pierwszy koncert w składzie: Hołdys, Markowski, Sygitowicz, Zawadzki i Szkudelski zagrali w drugiej połowie 1980 w jednym z akademickich klubów w Poznaniu. Po koncercie wraz z całą publicznością uczcili narodziny nowego Perfectu. W Sylwestra 1980 muzycy zadebiutowali w warszawskim klubie „Stodoła” z nowym repertuarem. W zaledwie kilka miesięcy stali się jedną z najpopularniejszych grup rockowych na polskiej scenie muzycznej.

Grzegorz Markowski – wokalista (w latach 1980–1987, 1993–2021)
Piotr Szkudelski – instrumenty perkusyjne (w latach 1980–2020)

W 1982 ukazała się pierwsza płyta zespołu tzw. biały album (od koloru okładki), na której znalazł się materiał nagrany w 1981 podczas kilku sesji zrealizowanych dla Polskiego Radia. Sprzedano ok. miliona egzemplarzy płyty. Z tego okresu pochodzą przeboje „Nie płacz Ewka”, „Chcemy być sobą”, „Ale wkoło jest wesoło” i „Niewiele ci mogę dać”. W grudniu 1981 zespół zawiesił działalność z powodu wprowadzenia stanu wojennego.

Rok 1982 przyniósł zmiany personalne w składzie grupy: nowym gitarzystą w zespole został Andrzej Urny, zajmując miejsce Ryszarda Sygitowicza, z kolei miejsce basisty Zdzisława Zawadzkiego zajął Andrzej Nowicki. W nowym składzie Perfect zarejestrował materiał na drugi studyjny album pt. UNU, który ukazał się wiosną 1983. Zespół nagrał też pierwszy koncertowy album pt. Live, który został zarejestrowany w czasie dwóch występów w warszawskiej „Stodole” jesienią 1982, a ukazał się na początku 1983. Z tego okresu pochodzą inne wielkie przeboje autorstwa Zbigniewa Hołdysa i Bogdana Olewicza, tj. „Autobiografia”, „Idź precz”, „Objazdowe nieme kino” i „Wyspa, drzewo, zamek”. Na wiosnę utwór „Pepe wróć”, krótko przed jego premierą, był promowany na antenie radiowej Trójki – puszczano sam wokal Grzegorza Markowskiego, wykonującego fragment:

Odkąd ciebie brak,
tracę dobry smak,
błagam, Pepe wróć.

Zespół był wówczas jedną z najpopularniejszych grup muzycznych w Polsce, odnosząc duże sukcesy na rynku płytowym oraz na listach przebojów[18].

W marcu 1983 Zbigniew Hołdys ogłosił decyzję o rozwiązaniu zespołu, który koncertował jeszcze przez trzy miesiące. Ostatni występ Perfectu miał miejsce w trakcie koncertu „Muzyka w serca wstąpi nam” podczas 20. KFPP w Opolu[17]. W następnych latach (1983–1987) Hołdys współtworzył inne projekty muzyczne, takie jak: I Ching, Morawski Waglewski Nowicki Hołdys i Plugawy Anonim[19][20]. Markowski prowadził solową karierę i nagrywał utwory z grupami Hazard i Samolot[21][22]. W 1987 Perfect reaktywował się na krótko, by zagrać koncerty w Hali Olivia w Gdańsku (1 kwietnia), w katowickim Spodku (23 maja), na Stadionie Dziesięciolecia w Warszawie dla 40 tys. osób (12 września)[17] oraz jeden kameralny w klubie Akant w Katowicach (wrzesień). Poza tymi czterema koncertami w Polsce Perfect zagrał też 1 sierpnia 1987 w Cieszynie. Plany zespołu związane z powrotem na scenę muzyczną związane były również z zarejestrowaniem nowego materiału i nagraniem płyty studyjnej. Hołdys jednak dość szybko stracił zainteresowanie tymi zamierzeniami.

Wyjazd do USA (1989–1993)

[edytuj | edytuj kod]

W 1989 Perfect bez Markowskiego, ale z Hołdysem jako głównym wokalistą, wyjechał do USA, gdzie zagrał szereg koncertów w amerykańskich klubach w Nowym Jorku, Los Angeles i San Francisco. Między innymi jako pierwszy zespół z Europy Środkowej wystąpił w nowojorskim klubie CBGB[23][24]. Skutkiem koncertów granych wyłącznie dla amerykańskiej publiczności były znakomite recenzje w mediach (telewizja ABC, dziennik „The New York Times”, magazyny „Newsweek”, „The Village Voice” i „Spin”). Zespół w składzie: Zbigniew Hołdys (gitara, śpiew), Mieczysław Jurecki (gitara basowa), Jacek Krzaklewski (gitara), Piotr Szkudelski (perkusja) zarejestrował anglojęzyczne wersje utworów „Niewiele ci mogę dać” („I wish I could give you more”)[25], „Po co?” („What for?”) i „Ale wkoło jest wesoło” („Golly Gee The Ball is Rolling”). „What for?” został umieszczony na albumie kompilacyjnym 1971–1991 Historie Nieznane wydanym w 1993 nakładem firmy fonograficznej Intersonus, zawierającym niepublikowane dotąd nagrania zespołu, a także innych projektów muzycznych Zbigniewa Hołdysa. W zamierzeniach miał być ostatnią płytą zwieńczającą działalność zespołu Perfect. Niespełna rok przed premierą wydawnictwa, w 1992, Hołdys po raz kolejny rozwiązał zespół i na wiele lat wycofał się z życia muzycznego.

Jacek Krzaklewski – gitarzysta (w latach 1989–1991, 1994–2021)

Reaktywacja bez Hołdysa (1993–2000)

[edytuj | edytuj kod]

W 1993 grupa powróciła na stałe w składzie: Grzegorz Markowski (śpiew), Andrzej Nowicki (gitara basowa), Andrzej Urny (gitara), Ryszard Sygitowicz (gitara), Piotr Szkudelski (perkusja); dając koncerty w Hamilton, Toronto (dwukrotnie), Calgary, Edmonton i Vancouver. Inicjatorem reaktywacji był wieloletni menedżer zespołu Seweryn Reszka. W nowym składzie zabrakło Zbigniewa Hołdysa z powodu afery związanej z wydaniem albumu Live April 1’1987 na nośniku CD[26].

Okazało się, że firma Polton wydała na 2 CD nasze 3 LP Live. April 1, 1987. Afera polegała na tym, że Hołdys zgarnął całą kasę, twierdząc, że to jego nagrania. Tymczasem był[a] to nasza wspólna własność, wszak zapłaciliśmy za te nagrania pół miliona zł z honorarium za koncert w hali „Olivia” w Gdańsku. Istniał procentowy podział [...] Kiedy dotarły do mnie te dwa trefne CD oniemiałem. Inna okładka, moje nazwisko zniknęło, a w środku teksty o koncercie… na Stadionie X Lecia, który odbył się wszak 12 września, a nie 1 kwietnia 1987 r. Wyglądało na to, że mój były przyjaciel nie tylko mnie zdradził, ale i okradł. Byłem w szoku. Poza tym czułem się odpowiedzialny przed resztą zespołu. To ja byłem ostatnim managerem, to ja podpisałem i miałem umowę dotyczącą tych nagrań. Gdy ochłonąłem zacząłem na chłodno kalkulować. Pieniędzy nie odzyskamy. Sądy w Polsce? Nie działają. Pozostało mi samemu wymierzyć mu karę, a przy okazji zrobić coś dobrego dla polskiego rocka. – Seweryn Reszka

8 stycznia 1994 Perfect zagrał koncert w katowickim Spodku, który został zarejestrowany i wydany na płycie pt. Katowice Spodek Live ’94[27]. Zespół wydał także pierwszy po powrocie studyjny album z nowym materiałem pt. Jestem. Krążek cieszył się popularnością, czego wyrazem było uzyskanie statusu złotej płyty. Pochodzą z niego kolejne przeboje grupy, takie jak „Nie daj się zabić”, „Całkiem inny kraj”, czy „Kołysanka dla nieznajomej”.

W 1995 Perfect wraz z Budką Suflera wziął udział w ogólnopolskiej trasie koncertowej pod hasłem Giganci Rocka. W 1997 zespół wydał płytę pt. Geny, która zawiera przebój „Niepokonani”. Krążek otrzymał status złotej płyty. Po wydaniu albumu z zespołu odszedł Ryszard Sygitowicz, którego miejsce zajął Dariusz Kozakiewicz[28]. Chwilę potem zespół opuścił także Andrzej Nowicki, ustępując miejsca Piotrowi Urbankowi. W tym samym roku Grzegorz Markowski gościnnie wziął udział w nagraniu piosenki dla powodzian „Moja i twoja nadzieja ’97”.

Dariusz Kozakiewicz – gitarzysta, kompozytor (w latach 1997–2021)

20 kwietnia 1998 na zapalenie opon mózgowych zmarł były basista grupy Zdzisław Zawadzki[29][30].

Piotr Urbanek – basista (w latach 1998–2021)

W 1999, już w nowym składzie, Perfect wydał płytę pt. Śmigło. Odbyła się również trasa koncertowa z okazji XX-lecia istnienia zespołu.

7 kwietnia 2000 na chorobę serca zmarł Andrzej Nowicki[31].

Dalsza działalność (2001–2013)

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszą płytą, którą Perfect wydał w XXI wieku był koncertowy album pt. Live 2001. W 2002 zespół wydał kolejną płytę pt. Perfect Symfonicznie, nagraną z Polską Orkiestrą Radiową, która pobiła dotychczasowy polski rekord na rynku muzycznym, gdyż już po dwóch tygodniach od premiery uzyskała status platynowej płyty.

12 października 2003 muzycy zespołu zorganizowali happening, grając koncert o godzinie 8 rano na dachu pawilonu Cepelii w centrum Warszawy. Występ zakończył się sfingowanym zatrzymaniem Markowskiego przez policję[32].

W 2004 zespół wydał szóstą płytę studyjną pt. Schody. Opublikowana została za pośrednictwem portalu Interia.pl, a Perfect był pierwszym polskim zespołem, który zdecydował się na wydanie swej płyty wyłącznie w internecie[33]. Za ten krok zespół otrzymał statuetkę Światowego Dnia Telekomunikacji, którą otrzymują wyłącznie osoby i instytucje szczególnie zasłużone dla polskiej teleinformatyki. 1 kwietnia, w dniu wydania płyty, zespół promował swój najnowszy projekt koncertem w warszawskiej „Stodole”. 28 listopada tego samego roku wystąpił dla kilkuset tysięcy osób na specjalnie zorganizowanym Dniu Polskim na Placu Niepodległości w Kijowie, wraz z Piersiami i Edytą Górniak, podczas trwania pomarańczowej rewolucji[34]. Pod koniec roku Perfect zdecydował się wydać Schody na płycie kompaktowej i analogowej.

Koncert zespołu Perfect, scenografia we Wrocławiu, 2 maja 2006

W 2006 Perfect obchodził swoje 25. urodziny. Podczas Festiwalu Jedynki Sopot 2006 zespół odebrał Honorowy Złoty Mikrofon przyznany przez Polskie Radio, a także odbył się koncert jubileuszowy.

W 2007 wydane zostało pierwsze koncertowe DVD Perfectu – Z wtorku na środę, zawierające sfilmowany występ z warszawskiej „Stodoły” z 11 kwietnia 2007, gdzie zagrali swoje największe przeboje. Z wtorku na środę dostało status złotej płyty, która została wręczona zespołowi 21 listopada podczas ponownego koncertu w tym samym miejscu. Perfect został również gwiazdą trasy Lata z radiem 2007, na której wykonywał specjalnie napisaną piosenkę „Lato z MP3”.

W 2008 miała miejsce reedycja płyty Symfonicznie pod nazwą Symfonicznie – Platinum, zawierającej jeden dodatkowy utwór – „Póki nam jeden sen”. Z kolei 10 listopada zespół otrzymał w Sali Kongresowej specjalną nagrodę Super Dziób Radia WAWA za całokształt twórczości oraz 30 lat istnienia.

17 października 2009 odbyła się premiera drugiego koncertowego DVD zespołu – Perfect Symfonicznie, które zawiera nagranie z wrocławskiej Hali Stulecia, zarejestrowane 26 kwietnia 2009. Tego samego dnia, na koncercie Symfonicznie promującym płytę w Sali Kongresowej, grupie Perfect, z towarzyszeniem Polskiej Orkiestry Radiowej pod dyrekcją Wojciecha Zielińskiego, uroczyście wręczono Złote Płyty[35]. 4 listopada ukazał się album Opera Nowohucka formacji Wu-Hae, na którym znalazł się cover przeboju „Nie patrz jak ja tańczę” z udziałem Grzegorza Markowskiego i Marcina Guzika.

13 marca 2010 odbył się koncert z okazji 30-lecia istnienia zespołu w katowickim Spodku. Występ nosił nazwę „odlotowy koncert” i składał się z trzech części: akustycznej, rockowej i symfonicznej[36]. 9 listopada zespół wydał siódmy album studyjny pt. XXX. Płyta promowana była singlem „Raz po raz (straszą nas)”. Sam album po pierwszym tygodniu sprzedaży znalazł się na szczycie cotygodniowego zestawienia sprzedaży płyt – OLiS[37]. Wkrótce płyta uzyskała status złotej. Wręczenie wyróżnienia odbyło się podczas koncertu w klubie „Stodoła” w Warszawie[38]. Drugim singlem z wydawnictwa była piosenka „Hej, Ty (Twój czas)”[39]. Ostatnim singlem promującym album był utwór „Czy to ja”[40].

12 czerwca 2011 grupa wystąpiła w opolskim Amfiteatrze Tysiąclecia z okazji 30. rocznicy działalności. Przed pojawieniem się muzyków na scenie, wystąpili artyści zaprzyjaźnieni z zespołem – Maciej Maleńczuk, który zaprezentował piosenkę „Autobiografia” w zupełnie nowej aranżacji reggae; oraz Patrycja Markowska, wykonująca utwór „Opanuj się” i „Trzeba żyć” w duecie ze swoim ojcem Grzegorzem[41].

25 marca 2013 ukazała się w sprzedaży reedycja debiutanckiego, tzw. „białego albumu” zespołu[42]. W związku z premierą wydawnictwa Grzegorz Markowski, Zbigniew Hołdys oraz Bogdan Olewicz gościli w programie Marka Niedźwieckiego na antenie radiowej Trójki[43][44]. 12 maja Perfect zagrał na dachu Galerii Korona Kielce w ramach piątych urodzin Festiwalu Scyzoryki[45][46]. 20 czerwca grupa wystąpiła na Wielkim Koncercie w Sali Kongresowej, podsumowującym ponad 30-letnią działalność artystyczną[47][48], a dwa dni później na czwartym Sabacie Czarownic w kieleckim Amfiteatrze Kadzielnia[49]. Następnie 28 czerwca zespół został gwiazdą wieczoru podczas Life Festival Oświęcim 2013, gdzie wystąpił z towarzyszeniem orkiestry symfonicznej[50]. Z kolei 20 lipca zagrali swój jedyny koncert na ówczesnej trasie koncertowej Lata z radiem przy Parku Miejskim w Zamościu[51], a 29 lipca na terenie Pól Marsowych w Parku Śląskim w Chorzowie w ramach drugiego dnia XV Festiwalu Muzycznego im. Ryśka Riedla „Ku Przestrodze”[52]. Natomiast 18 listopada ukazała się reedycja albumu koncertowego Live, jako druga z serii reedycji płyt gramofonowych z nagraniami muzyki stworzonej przez Redakcję Nagrań Muzyki Rozrywkowej Polskiego Radia[53].

Ostatni etap działalności (2014–2021)

[edytuj | edytuj kod]

5 maja 2014 zapowiedziana została premiera kolejnego albumu studyjnego grupy zatytułowanego DaDaDam. Tego samego dnia na antenie radiowej Trójki pojawił się premierowy utwór „Wszystko ma swój czas” z tekstem autorstwa Jacka Cygana. Premiera albumu miała miejsce miesiąc później, 9 czerwca, nakładem Agencji Muzycznej Polskiego Radia[54]. Płyta była zwrotem zespołu w kierunku cięższej, rockowej muzyki. Zawiera 12 kompozycji i była pierwszym albumem w historii grupy bez tekstów Bogdana Olewicza. 27 czerwca 2014 DaDaDam uzyskał oficjalnie status złotej[55], a następnie 25 lutego 2015 platynowej płyty[56]. Utwór „Wszystko ma swój czas” okazał się być przebojem na miarę pierwszych dokonań grupy. W czerwcu 2015 zdobyła nagrody podczas 52. Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu[57]. 8 marca tego samego roku zespół wystąpił w ramach jubileuszowego koncertu Niepokonani. 35-lecie Perfectu w Atlas Arenie w Łodzi, transmitowanego na żywo przez telewizję Polsat[58]. Gościnnie wystąpili również Patrycja Markowska, Igor Herbut oraz Ryszard Sygitowicz[59]. Zapis koncertu ukazał się na płycie DVD wydanej przez Polskie Radio w październiku[60].

14 października 2016 ukazała się pierwsza akustyczna płyta zespołu pt. Muzyka. Album jest ukłonem w kierunku klasycznego rock and rolla, bluesa, a nawet jazzu. Wydawnictwo promowały single – „Dobre dni” oraz „Ludzie Niepowszedni”[61].

W 2019 zespół ogłosił ostatnią trasę koncertową, która częściowo odbyła się w 2020. Z powodu pandemii COVID-19 ostatnie występy zespołu zostały przeniesione na 2021. Koncerty były promowane hasłem: „Trzeba wiedzieć, kiedy ze sceny zejść”[6]. W marcu 2020 ostatni raz z zespołem zagrał Piotr Szkudelski[62]. W październiku 2020 premierę miał pożegnalny utwór zespołu, „Głos”, do którego tekst napisał Bogdan Olewicz[63][64][65]. Wraz z końcem miesiąca, zespół na swojej oficjalnej stronie na Facebooku poinformował o przedwczesnym odejściu z grupy Piotra Szkudelskiego – wieloletniego perkusisty i jedynego muzyka łączącego wszystkie składy zespołu od 1980.

W kwietniu 2021 Grzegorz Markowski, za pośrednictwem oficjalnego konta Patrycji Markowskiej na Facebooku, poinformował swoich fanów, że ze względu na pogorszenie się stanu zdrowia nie jest w stanie dokończyć ostatniej trasy z zespołem. Członkowie grupy odnieśli się do wpisu wokalisty. W swoim oświadczeniu poinformowali o zmianie formuły ostatnich koncertów. Wraz z zaproszonymi gośćmi mieli zagrać pod hasłem „Gramy dalej dla Grzegorza”[66]. Do koncertów bez Grzegorza Markowskiego nie doszło. 24 maja zespół (w składzie: Dariusz Kozakiewicz, Jacek Krzaklewski i Piotr Urbanek) umieścił informacje na swoim profilu w portalu Facebook o definitywnym zakończeniu działalności[67].

Wydarzenia po zakończeniu działalności (od 2021)

[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu działalności zespołu Grzegorz Markowski kontynuował karierę solową, ograniczając się do niewielkiej liczby występów. Okazyjnie występował także z córką Patrycją[68]. Solową karierę kontynuował także Dariusz Kozakiewicz[69]. 18 listopada 2021 po walce z nowotworem zmarł Andrzej Urny[70]. 22 sierpnia 2022 zmarł Piotr Szkudelski[62]. 3 października 2023 po chorobie z rozsianym nowotworem niedrobnokomórkowym zmarł Jerzy Oliwa, wieloletni realizator dźwięku Perfectu[71][72]. 22 października Perfect w składzie: Markowski / Kozakiewicz / Krzaklewski / Urbanek / Puchała wyjątkowo reaktywował się na jeden koncert upamiętniający Jerzego Oliwę, który odbył się w klubie Forty Kleparz w Krakowie. Dochód z koncertu został przeznaczony na pomoc dla rodziny zmarłego[8].

Perfect & Adrenalina (2022–2024)

[edytuj | edytuj kod]

W lipcu 2022 powołana została grupa Perfect & Adrenalina (początkowo Adrenalina & Perfect)[73]. Nazwa grupy nawiązuje do długoletniego fan klubu Perfectu – "Adrenalina" założonego przez Mariusa Lenarczyka i tworzyli ją trzej byli muzycy Perfectu: Jacek Krzaklewski, Mieczysław Jurecki i Ryszard Sygitowicz, a także Bartosz "Bratek" Wójcik, Piotr Skóra i Krzysztof "Junior" Żurek[74]. W ramach projektu powstał utwór "Naiwny sen", a w czerwcu 2023 odbył się pierwszy koncert[75]. Z powodu równoległej działalności Jureckiego w Budce Suflera zespół poszerzył skład o dodatkowego basistę, którym został Adrian Szupke[76]. Grupa zagrała łącznie trzy koncerty, po czym wstrzymała działalność koncertową rozważając zmianę wokalisty[77]. Ostatecznie z powodu konfliktu Bartosza Wójcika, Krzysztofa Żurka i Piotra Skóry z Mariusem Lenarczykiem, w czerwcu 2024 muzycy całego składu odcięli się od projektu Perfect & Adrenalina[74][78].

Perfect Human (2023–2024)

[edytuj | edytuj kod]

W 2023 Piotr Urbanek wziął udział w reaktywacji zespołu Human w nowym składzie. 11 sierpnia zespół wystąpił w Szczebrzeszynie, gdzie oprócz autorskiego repertuaru zagrał również utwory Perfectu[79]. Po tym koncercie nowy skład zmienił nazwę na Perfect Human[80].

Perfect Gold (od 2024)

[edytuj | edytuj kod]

W lipcu 2024 muzycy tworzący wcześniej projekt Perfect & Adrenalina – Jacek Krzaklewski, Ryszard Sygitowicz, Piotr Skóra, Bartek Wójcik i Krzysztof Żurek zapowiedzieli powrót zespołu pod nową nazwą – Perfect Gold[74][81]. Do grupy dołączył także Piotr Urbanek. Muzycy poinformowali w mediach o najbliższych planach koncertowych. Zdradzili również, że wraz z nimi jako gość specjalny wystąpi Aga Bieńkowska – wokalistka zespołu ExMaanam[81]. Nowy projekt zyskał poparcie Grzegorza Markowskiego[82]. Grupa Perfect Gold zadebiutowała we wrześniu 2024 koncertem w Olsztynie[83].

Historia składów

[edytuj | edytuj kod]
1977 – 1979
1979 – 1982
1982 – 1983;
1987
  • Zbigniew Hołdys – gitara, śpiew
  • Grzegorz Markowski – śpiew
  • Andrzej Nowicki – gitara basowa
  • Andrzej Urny – gitara
  • Piotr Szkudelski – perkusja
1989 – 1991
1993 – 1994
  • Grzegorz Markowski – śpiew
  • Andrzej Nowicki – gitara basowa
  • Andrzej Urny – gitara
  • Ryszard Sygitowicz – gitara
  • Piotr Szkudelski – perkusja
1994 – 1997
  • Grzegorz Markowski – śpiew
  • Andrzej Nowicki – gitara basowa
  • Jacek Krzaklewski – gitara
  • Ryszard Sygitowicz – gitara
  • Piotr Szkudelski – perkusja
1997 – 1998
  • Grzegorz Markowski – śpiew
  • Andrzej Nowicki – gitara basowa
  • Jacek Krzaklewski – gitara
  • Dariusz Kozakiewicz – gitara
  • Piotr Szkudelski – perkusja
1998 – 2020
  • Grzegorz Markowski – śpiew
  • Piotr Urbanek – gitara basowa, kontrabas[84]
  • Jacek Krzaklewski – gitara
  • Dariusz Kozakiewicz – gitara
  • Piotr Szkudelski – perkusja
2020 – 2021
  • Grzegorz Markowski – śpiew
  • Piotr Urbanek – gitara basowa
  • Jacek Krzaklewski – gitara
  • Dariusz Kozakiewicz – gitara
  • Sławomir Puchała – perkusja (gościnnie)

Oś czasu

[edytuj | edytuj kod]

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Dyskografia Perfectu.

Albumy studyjne

[edytuj | edytuj kod]

Albumy koncertowe

[edytuj | edytuj kod]

Albumy wideo

[edytuj | edytuj kod]

Kompilacje

[edytuj | edytuj kod]

Inne nagrania

[edytuj | edytuj kod]

Filmografia[90]

[edytuj | edytuj kod]

Obsada aktorska

[edytuj | edytuj kod]

Wykonanie muzyki

[edytuj | edytuj kod]

Bohater filmu

[edytuj | edytuj kod]

Nagrody i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]
Rok Kategoria Nagroda Uwagi
2011 Album roku rock (za XXX) Fryderyk Nominacja[91]
2015 Muzyka (za DaDaDam) Telekamera 3. miejsce[92]
2020 Muzyka rozrywkowa Złoty Fryderyk Wygrana[93]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Oficjalna strona zespołu Perfect » Ekipa. perfect.band. [dostęp 2020-04-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-08-25)].
  2. ↑ Perfect Day 12 września 1987. perfectrockband.pl, 2016-10-26. [dostęp 2021-03-27].
  3. ↑ Perfect Live April 1, 1987. perfectrockband.pl, 2016-10-26. [dostęp 2021-03-27].
  4. ↑ Perfect w CBGB. perfectrockband.pl, 2016-10-27. [dostęp 2021-03-27].
  5. ↑ Konrad Wojciechowski: Perfect. Wszystkie Pilne sprawy. Warszawa: In Rock, 2010, s. 58.
  6. ↑ a b Perfect rusza w ostatnią trasę. Legenda polskiego rocka nie będzie już koncertować. kultura.onet.pl, 2019-10-11. [dostęp 2019-10-15].
  7. ↑ 40-lecie Perfect: Trzeba wiedzieć kiedy ze sceny zejść NOWA DATA [online], arenagliwice.com [dostęp 2020-12-18].
  8. ↑ a b Perfect powrócił z Grzegorzem Markowskim! Wyjątkowy moment w cieniu smutku [online], www.eskarock.pl [dostęp 2023-10-29].
  9. ↑ Breakout. Skład zespołu. blues.pl. [dostęp 2021-08-26]. (pol.).
  10. ↑ a b c d Fan Club Adrenalina. perfect.art.pl. [dostęp 2019-01-25].
  11. ↑ Miesięcznik Non Stop 1978 – 12 [online], 27 października 2012 [dostęp 2019-01-25].
  12. ↑ Zbigniew Hołdys: Koniec kilku klubów. muzyka.interia.pl, 2006-06-13. [dostęp 2008-03-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-17)].
  13. ↑ K. Fałdrowicz: „Perfect” zagra w Ostrowcu. wiadomosci.o-c.pl. [dostęp 2009-07-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-08-19)].
  14. ↑ Edward Lutczyn i jego "lutczyny". Wystawa [online], polskieradio24.pl, 20 sierpnia 2017 [dostęp 2021-02-09].
  15. ↑ Książeczka do płyty „Perfect 1971-1991 Historie Nieznane” – wypowiedź Zbigniewa Hołdysa (H. Żytkowiak – „Pięć minut łez”). discogs.com. [dostęp 2021-08-25]. (ang.).
  16. ↑ Kamil Rubik: Perfect Niepokonany Rozmowa z Grzegorzem Markowskim. rockmagazyn.pl. [dostęp 2009-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-02-24)].
  17. ↑ a b c Sylwia Gawłowska: Festiwalowe podium. Krajowy Festiwal Polskiej Piosenki w Opolu 1963–2017 we wspomnieniach artystów. 2018, s. 174–175. ISBN 978-83-938344-7-1.
  18. ↑ Seweryn Reszka: Moja historia. perfectrockband.pl. [dostęp 2010-12-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-13)].
  19. ↑ l (ilustr.), I Ching & MWNH [online], The Perfect Rock Band Story, 27 października 2016 [dostęp 2023-08-26] (ang.).
  20. ↑ l (ilustr.), Plugawy Anonim [online], The Perfect Rock Band Story, 27 października 2016 [dostęp 2023-08-26] (ang.).
  21. ↑ Adam Świć, Paweł Żochowski, POZNAJ SINGLA 6 – Grzegorz Markowski i „HAZARD” – „Ciągły ból głowy”/ „Jeśli nie wiesz, co jest grane” (1983) [online], Kozirynek, 6 października 2022 [dostęp 2023-08-26] (pol.).
  22. ↑ Radio Opole, "Białe kruki z czarnych winyli" – Grzegorz Markowski i płyta "Kolorowy telewizor" [online], "Białe kruki z czarnych winyli" – Grzegorz Markowski i płyta "Kolorowy telewizor", 12 kwietnia 2022 [dostęp 2023-08-26] (pol.).
  23. ↑ Jon Pareles: Review/Music; Rock Group From Poland. nytimes.com. (ang.).
  24. ↑ Fotorelacje | Klub CBGB w New York City. perfect.art.pl. [dostęp 2014-10-23].
  25. ↑ Perfect - Fan Club Adrenalina. perfect.art.pl. [dostęp 2021-04-28].
  26. ↑ Przewał Hołdysa i Nowy Perfect Bez Niego. perfectrockband.pl, 2016-10-27. [dostęp 2021-04-29].
  27. ↑ Perfect. punkshop.pl. [dostęp 2018-02-24].
  28. ↑ RA1: PERFECT – Dariusz Kozakiewicz. rockarea.eu. [dostęp 2010-12-21]. (ang.).
  29. ↑ Polskie Radio: Z Archiwum Polskiego Radia vol. 20 – Perfect. muzyczneabc.pl. [dostęp 2009-08-09].
  30. ↑ Zdzisław Zawadzki. perfect.art.pl. [dostęp 2009-10-25].
  31. ↑ Andrzej Nowicki.
  32. ↑ Prowokacja zespołu Perfect w centrum Warszawy. warszawa.wyborcza.pl, 2003-10-13. [dostęp 2021-01-19].
  33. ↑ Giganci polskiego rocka zagrają w Gorzowie!. gorzow24.pl. [dostęp 2012-04-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-08)].
  34. ↑ Polski koncert w Kijowie. muzyka.interia.pl, 2004-11-29. [dostęp 2021-01-19].
  35. ↑ Złoto dla symfonicznego Perfectu!. metalmind.com.pl, 2009-10-16. [dostęp 2021-01-19].
  36. ↑ 30. urodziny Perfectu – Odlotowy koncert.
  37. ↑ Perfect najlepszy. muzyka.wp.pl. [dostęp 2010-11-20].
  38. ↑ Złoty Perfect. muzyka.wp.pl. [dostęp 2011-02-09].
  39. ↑ Perfect - Hej, Ty (Twój czas). zloteprzeboje.tuba.pl. [dostęp 2011-05-31].
  40. ↑ Nowy teledysk Perfect. cgm.pl. [dostęp 2012-01-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-21)].
  41. ↑ Artur Rawicz: PERFECT i przyjaciele – NCCP – Opole – 12/6/11 (foto: Artur Rawicz / mfk.com.pl). cgm.pl. [dostęp 2011-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-06-18)].
  42. ↑ Grzegorz Kasjaniuk: PERFECT i „biały album” po raz pierwszy na CD. wnas.pl. [dostęp 2013-03-28].
  43. ↑ Trójka: „Perfect” – reedycja płyty będącej głosem pokolenia. polskieradio.pl. [dostęp 2013-03-15].
  44. ↑ Trójka: Hołdys: w PRL-u nie było cenzury, artysta mógł pisać, co chciał. polskieradio.pl. [dostęp 2013-03-16].
  45. ↑ Jakub Wątor: Perfect na dachu galerii. kielce.wyborcza.pl. [dostęp 2013-05-10].
  46. ↑ /dota/: Huczny wielki finał Scyzoryki Festiwal 2013 z zespołem Perfect. Poznaj zwycięzców w kategorii Muzyka (zdjęcia, video). echodnia.eu. [dostęp 2013-05-12].
  47. ↑ Perfect zagra w Sali Kongresowej. terazrock.pl. [dostęp 2013-05-11].
  48. ↑ Perfect w Warszawie. muzyka.wp.pl. [dostęp 2013-06-20].
  49. ↑ Jakub Wątor: IV Sabat Czarownic na Kadzielni. W roli głównej legendy rocka. kielce.wyborcza.pl. [dostęp 2013-06-22].
  50. ↑ Perfect symfonicznie podczas Life Festival Oświęcim. rmf24.pl. [dostęp 2013-06-28].
  51. ↑ Jedynka: Lato z Radiem w Zamościu: jedyny koncert Perfect. polskieradio.pl, 2013-07-19. [dostęp 2013-07-21].
  52. ↑ Ola Szatan: Festiwal Ryśka 2013: Dżem, TSA w sobotę, Perfect w niedzielę RELACJA LIVE + ZDJĘCIA. dziennikzachodni.pl, 2013-07-27. [dostęp 2013-07-29].
  53. ↑ Kolejny Perfect na CD. muzyka.wp.pl, 2013-11-11. [dostęp 2013-11-19].
  54. ↑ "DaDaDam”, czyli płyta Perfect, na jaką warto było czekać – Jedynka – polskieradio.pl. [dostęp 2014-05-05].
  55. ↑ ZPAV: Bestsellery i wyróżnienia – Złote płyty CD 2014. bestsellery.zpav.pl. [dostęp 2014-06-27].
  56. ↑ ZPAV: Bestsellery i wyróżnienia – Platynowe płyty CD 2015. bestsellery.zpav.pl. [dostęp 2015-02-25].
  57. ↑ Perfect akustycznie. radiolodz.pl. [dostęp 2021-04-29].
  58. ↑ dem: Perfect zagrał koncert w Łodzi w Atlas Arenie. lodz.naszemiasto.pl, 2015-03-08. [dostęp 2015-03-09].
  59. ↑ Asteria: Wyjątkowy koncert 35 – lecia Perfectu! Igor Herbut i Patrycja Markowska gośćmi!. flesik.pl, 2015-03-07. [dostęp 2015-03-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-02)].
  60. ↑ Polskie Radio: Niepokonani, 35 lat, Live DVD. 2015-10-02. [dostęp 2024-09-13].
  61. ↑ Perfect (7) – Muzyka. discogs.com. [dostęp 2019-01-25]. (ang.).
  62. ↑ a b Perkusista Perfectu Piotr Szkudelski nie żyje. Ostatni koncert zagrał z zespołem w Szczecinie [online], 24kurier.pl [dostęp 2022-11-11].
  63. ↑ a b Perfect – “Głos” Już dziś premiera singla na płycie CD [online], strefamusicart.pl, 14 października 2020 [dostęp 2020-10-20].
  64. ↑ Pożegnalny „Głos” Perfectu. Zespół opublikował ostatni singiel [WIDEO]. tvp.info. [dostęp 2020-10-20].
  65. ↑ "Głos" - pożegnalny utwór zespołu Perfect. "Musimy zamknąć drzwi i powiedzieć do widzenia". rmf.fm. [dostęp 2020-10-20].
  66. ↑ Marta Korycka: Perfect reaguje na oświadczenie Grzegorza Markowskiego. Fani: "Dziwne", "Nie tędy droga". gazeta.pl, 2021-04-29. [dostęp 2021-05-02].
  67. ↑ Perfect po 40 latach kończy działalność. "Zespół odchodzi do historii" [online], plejada.pl, 24 maja 2021 [dostęp 2021-05-25] (pol.).
  68. ↑ Grzegorz Markowski kończy karierę? Patrycja Markowska smutno o tacie | Rozrywka Radio ZET [online], rozrywka.radiozet.pl, 18 sierpnia 2022 [dostęp 2022-11-11] (pol.).
  69. ↑ Jedynka - polskieradio.pl [online], Jedynka - Polskie Radio [dostęp 2022-11-11] (pol.).
  70. ↑ Nie żyje Andrzej Urny. Był gitarzystą Dżemu i Perfectu [online], Onet Kultura, 18 listopada 2021 [dostęp 2022-11-11] (pol.).
  71. ↑ Jurek Oliwa nie żyje. Dla niego Markowski chciał wrócić z emerytury [online], muzyka.interia.pl [dostęp 2023-10-04] (pol.).
  72. ↑ Marcin Twardysko, Przyjaciele dla Jurka Oliwy [online], Kulturalne Media, 25 września 2023 [dostęp 2023-10-04] (pol.).
  73. ↑ Perfect - Fan Club Adrenalina, Biografia [online], www.perfect.art.pl [dostęp 2024-03-25].
  74. ↑ a b c Muzycy Perfectu powracają na scenę, ale bez Grzegorza Markowskiego [online], www.eskarock.pl [dostęp 2024-07-25] (pol.).
  75. ↑ Dni Skawiny 2023 [online] (pol.).
  76. ↑ Redakcja | TopGuitar, Adrenalina & Perfect: nowa odsłona legendy polskiego rocka na koncercie w Bochni [online], TopGuitar.pl, 6 czerwca 2023 [dostęp 2023-09-26] (pol.).
  77. ↑ Perfect - Fan Club Adrenalina [online], www.perfect.art.pl [dostęp 2024-08-05].
  78. ↑ Perfect - Fan Club Adrenalina [online], www.perfect.art.pl [dostęp 2024-08-05].
  79. ↑ SZCZEBRZESZYN: Blisko tysiąc maszyn na IV Zlocie Motocyklowym. Trzy dni koncertów, atrakcji, zabawy. W- Tygodnik Zamojski, Zamość, Biłgoraj, Tomaszów [online], www.tygodnikzamojski.pl [dostęp 2023-08-23] (pol.).
  80. ↑ Rockoskop: prześwietlamy dyskografię HUMAN [online], www.eskarock.pl [dostęp 2024-07-27] (pol.).
  81. ↑ a b Perfect wraca na scenę, ale bez... Markowskiego. A to nie koniec zaskoczeń [online], naTemat.pl [dostęp 2024-07-25] (pol.).
  82. ↑ Grzegorz Markowski szczerze o reaktywacji zespołu Perfect. Wszelkie złudzenia zostały rozwiane [online], www.eska.pl [dostęp 2024-07-25] (pol.).
  83. ↑ Przypominają hity polskiej legendy rocka. "Dzieją się rzeczy nieprawdopodobne" [online], muzyka.interia.pl, 16 września 2024 [dostęp 2024-09-18] (pol.).
  84. ↑ Perfect - Muzyka, Archiwum Polskiego Rocka 1961 - 2019. polskirock.art.pl. [dostęp 2019-01-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-26)].
  85. ↑ "Głos" zespołu Perfect trafia na płytę CD [online], realnews.pl, 19 października 2020 [dostęp 2021-03-27].
  86. ↑ ”Głos” Perfectu na płycie [online], koncertomania.pl, 14 października 2020 [dostęp 2021-03-27].
  87. ↑ Grupa Wokalno-Instrumentalna „Perfect”. discogs.com. [dostęp 2021-08-26]. (ang.).
  88. ↑ Jacek Żyliński: Anna Jantar – Anna Jantar. kppg.waw.pl. [dostęp 2021-08-26]. (pol.).
  89. ↑ Anna Jantar – Anna Jantar. discogs.com. [dostęp 2021-08-26]. (ang.).
  90. ↑ Perfect (zespół). filmpolski.pl, 2020-10-13. [dostęp 2021-08-26]. (pol.).
  91. ↑ Fryderyki 2011: Nominacje. zpav.pl. [dostęp 2011-02-23].
  92. ↑ Telekamery 2015: Kto wygra? Ostatni dzień głosowania [online], kultura.onet.pl [dostęp 2015-01-21] [zarchiwizowane z adresu 2015-01-22].
  93. ↑ FRYDERYK 2020. fryderyki.pl. [dostęp 2021-10-21].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Perfect
Albumy studyjne
Albumy koncertowe
Kompilacje
Albumy wideo
Powiązane
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Perfect_(zespół_muzyczny)&oldid=75047855”