Ramzes IV – faraon, władca starożytnego Egiptu z XX dynastii, z okresu Nowego Państwa. Syn Ramzesa III i królowej Isis (Iset). Panował prawdopodobnie w latach 1152–1145 p.n.e.
Osiągnął sukcesję po śmierci swego ojca, a wyniku przedwczesnej śmierci starszego brata, Amonherchopszefa. Zasiadł na tronie w wieku powyżej czterdziestu lat. Swoje panowanie rozpoczął od wdrożenia lub kontynuowania procesu przeciwko zamachowcom na swego ojca. Małżonką jego była Tantipet, prawdopodobnie matka jego syna i następcy – Ramzesa V.
Niewiele wiadomo o czasach rządów Ramzesa IV. Niewątpliwie władza królewska stopniowo słabła i szerzyła się korupcja. Egipt stopniowo tracił swe wpływy w Azji aż do całkowitego oderwania się podległych terytoriów, co spowodowało utratę wpływów z danin. Skarb opustoszał. Miało to wielki wpływ na politykę wewnętrzną kraju. Ograniczało w znacznym stopniu zamierzenia władcy. Wiele z jego przedsięwzięć budowlanych nigdy nie zostało zrealizowanych, pozostając jedynie w formie projektów. Rozpoczęto budowę dwóch wielkich świątyń w Tebach Zachodnich, wzorowanych na zespole w Medinet Habu, jednakże o wiele większych. Ponownie rozpoczęto eksploatacje kamieniołomów w Wadi Hammamat. Wysłano tam trzy ekspedycje mające sprowadzić kamień na budowy świątyń, w tym świątyni grobowej władcy. Mimo wysiłków niewiele zdołano zrealizować. Powstała jedynie niewielka świątynia w Tebach Zachodnich. W chwili śmierci władcy, prawdopodobnie nawet jego grobowiec nie był jeszcze gotowy. Do naszych czasów zachował się papirus z planem grobowca, przechowywany w Museo delle Antichità Egizie w Turynie.
Ramzes IV pochowany został w Królewskiej Nekropoli w Dolinie Królów. W czasach rabunków, pod koniec XX dynastii, mumia króla została przeniesiona do skrytki w grobowcu (KV35) Amenhotepa II, gdzie została odnaleziona przez Victora Loreta w 1898 r. Obecnie znajduje się w Muzeum Egipskim w Kairze.
Od okresu predynastycznego do Pierwszego Przejściowego (przed ok. 3150–2133)
Okres | |
---|
Predynastyczny (przed ok. 3150) | |
---|
Wczesnodynastyczny (ok. 3150–2686) | |
---|
Stare Państwo (ok. 2686–2181) | |
---|
1. Przejściowy (ok. 2181–2133) | VII | - Neferkare (młodszy)
- Neferkare Nebi
- Dżedkare Szemai
- Neferkare Chendu
- Merienhor Neferkamin
- Nikare
- Neferkare Tereru
- Neferkahor
|
---|
VIII | - Uadżkare Pepisonbe
- Neferkamin Anu
- Kakare Ibi
- Neferkare
- Neferkauhor Kapuibi
- Neferirkare
|
---|
IX | - Meribre Cheti I
- Neferkare Nebkaure
- Cheti II
- Setut
|
---|
X | - Merihathor
- Neferkare
- Uachare Cheti III
- Merikare
- Nebkaure Cheti IV
|
---|
|
---|
Średnie Państwo i Drugi Okres Przejściowy (ok. 2133–1567)
Nowe Państwo i Trzeci Okres Przejściowy (ok. 1567–730)
Od Epoki Późnej do panowania rzymskiego (od 730)