Stefan Hell – Wikipedia, wolna encyklopedia

Stefan Hell

Państwo działania	Niemcy
Data i miejsce urodzenia	23 grudnia 1962 Arad
Specjalność: chemia
Nagrody
Nagroda Nobla w dziedzinie chemii
Multimedia w Wikimedia Commons

Stefan Walter Hell (ur. 23 grudnia 1962 w Aradzie^[1]) – rumuńsko-niemiecki fizyk, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie chemii w 2014 roku^[2].

W wieku piętnastu lat wyemigrował z rodzicami do Niemiec (1978). W roku 1981 rozpoczął studia fizyki na Uniwersytecie w Heidelbergu. W roku 1990 uzyskał doktorat w dziedzinie fizyki^[3]. W latach 1991–1993 pracował w European Molecular Biology Laboratory, również w Heidelbergu. Następnie był pracownikiem Uniwersytetu w Turku w Finlandii, a także pracownikiem naukowym brytyjskiego Uniwersytecie w Oksfordzie. Od 1997 roku związany jest z Max-Planck-Institut für biophysikalische Chemie w Getyndze, którego został dyrektorem w 2002 roku. Jest honorowym profesorem fizyki doświadczalnej na Uniwersytecie w Getyndze. Od 2019 jest członkiem Papieskiej Akademii Nauk.

Od roku 2000 żonaty, jest ojcem czworga dzieci^[4].

Hell jest laureatem między innymi:

• Nagrody Międzynarodowej Komisji Optyki z 2000,
• Carl-Zeiss Research Award z 2002,
• Nagrody Otto Hahna z 2009,
• Nagrody Rodziny Hansenów w 2011^[5],
• W 2014 roku otrzymał (wspólnie z Erikiem Betzigiem i Williamem Moernerem) Nagrodę Nobla w dziedzinie chemii za rozwój mikroskopii fluorescencyjnej wysokiej rozdzielczości^[6][7].