Red Bull Ring – Wikipedia, wolna encyklopedia

Red Bull Ring

Państwo	Austria
Lokalizacja	Spielberg, Styria
Otwarcie	26 lipca 1969 (jako Österreichring) 1995 (jako A1-Ring) 15 maja 2011 (jako Red Bull Ring)
Używany	1970–1987, 1997–2003, od 2011
Długość	4,318 km (Formuła 1) 4,348 km (MotoGP)
Kierunek	zgodnie ze wskazówkami zegara
Liczba zakrętów	10
Rekord okrążenia	1:05.619 (Carlos Sainz Jr., McLaren, 2020)
Główne imprezy	Formuła 1, Formuła 2, Formuła 3, Porsche Supercup, Deutsche Tourenwagen Masters, MotoGP
Położenie na mapie Styrii Red Bull Ring
Położenie na mapie Austrii Red Bull Ring
47°13′11″N 14°45′53″E/47,219722 14,764722
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Red Bull Ring – austriacki tor wyścigowy, położony w mieście Spielberg^[1].

Obiekt, początkowo nazwany Österreichring, był gospodarzem wyścigów o Grand Prix Austrii w latach 1970–1987. Następnie tor przebudowany i skrócony przez Hermanna Tilke, jako A1-Ring, był ponownie gospodarzem wyścigów o Grand Prix Austrii w latach 1997–2003. Po 2003 roku zaniechano dalszej organizacji wyścigów, ze względu na decyzję austriackiego ministra zdrowia o zakazie reklamowania wyrobów tytoniowych^[2]. W 2005 roku właścicielem toru został koncern Red Bull, który doprowadził do jego przebudowy w latach 2008–2010. 15 maja 2011 odbyło się otwarcie toru nazwanego Red Bull Ring^[3]. Od sezonu 2014, obiekt jest ponownie gospodarzem wyścigów o Grand Prix Austrii^[4], a w sezonach 2020–2021 na tym torze odbywały się wyścigi o Grand Prix Styrii.

26 lipca 1969 otwarto tor wyścigowy mający długość 4,911 km i szesnaście zakrętów. Od 1970 zaczęto organizować na tym torze wyścig o Grand Prix Austrii Formuły 1. Od początku był to bardzo szybki obiekt, lecz z czasem kierowcy zaczęli uważać ten tor za niebezpieczny. Niektóre zakręty, np. Bosch, były słabo lub w ogóle niezabezpieczone w razie wypadku. Brak nacisku na bezpieczeństwo doprowadził do śmierci amerykańskiego kierowcy, Marka Donohue podczas sobotniego treningu do Grand Prix Austrii w 1975 na zakręcie Vost-Hugel. Kierowca na szybkim zakręcie wypadł z trasy i uderzył w słup podtrzymujący reklamę. Pomimo że Donohue wydostał się o własnych siłach z bolidu, to następnego dnia został przewieziony na obserwację, gdzie później zapadł w śpiączkę i zmarł. Po wypadku zakręt został zmodyfikowany i od 1977 nosił nazwę Hella-Licht, który był najwolniejszym miejscem na torze. Pomimo że w 1977 tor został wydłużony do 5,942 km, to ciągle narastały obawy dotyczące bezpieczeństwa obiektu. Dodatkowo trwały również spory dotyczące miejsc parkingowych pomiędzy miejscowymi rolnikami a właścicielami toru. Po sezonie 1987 Formuła 1 opuściła Austrię. Mimo że po 1987 jeszcze organizowano na krótko wyścigi samochodowe, tor zaczął coraz bardziej popadać w ruinę.

W 1995 grupa inwestorów była zainteresowana torem wyścigowym. Zaczęli wówczas współpracować z lokalnymi przedsiębiorcami działającymi w pobliżu toru, dzięki czemu możliwa była odbudowa toru. Projektem toru zajął się Hermann Tilke. Tor, pomimo że był położony w tym samym miejscu, co Österreichring, był innym obiektem. Skrócono długość – z 5,941 km do 4,326 km i stawiano duży nacisk na zachowanie wszelkich form bezpieczeństwa. Starano się zachować wysoką średnią prędkość przejazdu, lecz szybkie zakręty zastąpiono trzema ostrymi prawymi by umożliwić szybkie wyprzedzanie. Przebudowę sponsorowała firma telekomunikacyjna – A1, stąd wzięła się nazwa A1-Ring. Tor ten gościł wyścigi Formuły 1 w latach 1997–2003, MotoGP w latach 1996–1997 oraz Deutsche Tourenwagen Masters w latach 2001–2003.

W 2004 zburzono główną trybunę oraz garaże. Na początku 2005 pojawiły się plotki o nowym właścicielu toru, którym stał się Red Bull. Firma ta kupiła zespół Jaguar Racing i była rzekomo zainteresowaną odbudową toru, już pod nazwą Spielberg New. Szef Red Bulla, Dietrich Mateschitz zdementował plotki mówiąc, że nie chce tracić pieniędzy na deficytowy projekt. Nadal też krążyły plotki, że Red Bull wykorzysta ten tor do testów swojego zespołu. Po kilku miesiącach Red Bull zainteresował się odbudową austriackiego toru. W 2007 wraz z KTM, Volkswagenem i Magmą International zaczęli prowadzić rozmowy na temat odbudowy toru. Projekt ten upadł ze względu na wycofanie się Volkswagena. W 2008 kosztem 70 milionów euro Red Bull zaczęło przebudowę. Jednocześnie Mateschitz zaprzeczył, by na tym torze odbywały się wyścigi Formuły 1^[5]. We wrześniu 2010 poinformowano, że austriacki tor będzie gościł rundę DTM. Miesiąc później, na inspekcję toru przybył wysłannik FIA, Charlie Whiting. Brytyjczyk po dokonaniu inspekcji przyznał licencję pierwszego stopnia, dzięki czemu tor może być gospodarzem wyścigów Formuły 1. 3 listopada 2010 władze Formuły 2 przedstawiły kalendarz na sezon 2011 i wśród nich znalazł się Red Bull Ring jako szósta runda mistrzostw^[6]. W grudniu 2010 ogłoszono, że na Red Bull Ring odbędzie się szósta runda mistrzostw International GT Open. Przebudowa zakończyła się w 2010.

15 maja 2011 oficjalnie otwarto Red Bull Ring. Po godzinie 15.00 rozpoczął się wyścig historycznych bolidów Formuły 1. Ceremonię uświetnił przejazd samochodów różnych klas, w których zasiadali kierowcy Red Bull Racing, szefostwo zespołu oraz dawni kierowcy Formuły 1 – Niki Lauda i Gerhard Berger. Na uroczystości pojawili się również skoczkowie narciarscy – Thomas Morgenstern i Andreas Goldberger oraz Bernie Ecclestone, co nasiliło pogłoski o powrocie królowej motosportu do Austrii. Berger przyznał, że główną przyczyną przebudowy toru było przywrócenie do życia wyścigów samochodowych w Austrii^[7].

W grudniu 2012 Red Bull był zainteresowany organizacją wyścigu na Red Bull Ring w sezonie 2013 w miejsce Grand Prix Ameryki^[8]. FIA chciała wówczas zorganizować 21 lipca wyścig na kontynencie europejskim ale ostatecznie federacja potwierdziła, że zostanie zorganizowanych dziewiętnaście wyścigów^[9].

23 lipca 2013 potwierdzono, że Grand Prix Austrii powróci do Formuły 1 od sezonu 2014^[4]. W ostatecznej wersji kalendarza runda na torze Red Bull Ring odbył się 22 czerwca^[10]. Pierwszym zwycięzcą po jedenastoletniej przerwie został Nico Rosberg z zespołu Mercedes.

• 
  Układ toru w latach 1969–1977
• 
  Układ toru w latach 1977–1995
• 
  Układ toru w latach 1996–2005
• 
  Propozycja nowego układu toru zaproponowanego przez Red Bull w 2005
• 
  Układ toru od 2011

• Österreichring (1969–1977): 1:34.850 (Niki Lauda, Ferrari 312T, 1975)
• Österreichring (1977–1995): 1:23.357 (Nelson Piquet, Williams FW11, 1987)
• A1 Ring (1996–2004): 1:08.337 (Michael Schumacher, Ferrari F2003-GA, 2003)
• Red Bull Ring (2014-): 1:05.619 (Carlos Sainz Jr., McLaren MCL35, 2020)

Sezon	Kierowca	Zespół
1970	Jacky Ickx	Ferrari	Wyniki
1971	Jo Siffert	BRM	Wyniki
1972	Emerson Fittipaldi	Lotus-Ford	Wyniki
1973	Ronnie Peterson	Lotus-Ford	Wyniki
1974	Carlos Reutemann	Brabham-Ford	Wyniki
1975	Vittorio Brambilla	March-Ford	Wyniki
1976	John Watson	Penske-Ford	Wyniki
1977	Alan Jones	Shadow-Ford	Wyniki
1978	Ronnie Peterson	Lotus-Ford	Wyniki
1979	Alan Jones	Williams-Ford	Wyniki
1980	Jean-Pierre Jabouille	Renault	Wyniki
1981	Jacques Laffite	Ligier-Matra	Wyniki
1982	Elio de Angelis	Lotus-Ford	Wyniki
1983	Alain Prost	Renault	Wyniki
1984	Niki Lauda	McLaren-TAG	Wyniki
1985	Alain Prost	McLaren-TAG	Wyniki
1986	Alain Prost	McLaren-TAG	Wyniki
1987	Nigel Mansell	Williams-Honda	Wyniki

Liczba zwycięstw (kierowcy):

• 3 – Alain Prost
• 2 – Alan Jones, Ronnie Peterson
• 1 – Vittorio Brambilla, Elio de Angelis, Emerson Fittipaldi, Jacky Ickx, Jean-Pierre Jabouille, Jacques Laffite, Niki Lauda, Nigel Mansell, Carlos Reutemann, Jo Siffert, John Watson

Liczba zwycięstw (konstruktorzy):

• 4 – Lotus
• 3 – McLaren
• 2 – Williams, Renault
• 1 – Brabham, BRM, Ferrari, Ligier, March, Penske, Shadow

Liczba zwycięstw (producenci silników):

• 10 – Ford
• 3 – TAG^[a]
• 2 – Renault
• 1 – BRM, Honda, Matra

Sezon	Kierowca	Zespół
1997	Jacques Villeneuve	Williams-Renault	Wyniki
1998	Mika Häkkinen	McLaren-Mercedes	Wyniki
1999	Eddie Irvine	Ferrari	Wyniki
2000	Mika Häkkinen	McLaren-Mercedes	Wyniki
2001	David Coulthard	McLaren-Mercedes	Wyniki
2002	Michael Schumacher	Ferrari	Wyniki
2003	Michael Schumacher	Ferrari	Wyniki

Liczba zwycięstw (kierowcy):

• 2 – Mika Häkkinen, Michael Schumacher
• 1 – David Coulthard, Eddie Irvine, Jacques Villeneuve

Liczba zwycięstw (konstruktorzy):

• 3 – Ferrari, McLaren
• 1 – Williams

Liczba zwycięstw (producenci silników):

• 3 – Ferrari, Mercedes
• 1 – Renault

Sezon	Kierowca	Zespół
2014	Nico Rosberg	Mercedes	Wyniki
2015	Nico Rosberg	Mercedes	Wyniki
2016	Lewis Hamilton	Mercedes	Wyniki
2017	Valtteri Bottas	Mercedes	Wyniki
2018	Max Verstappen	Red Bull-TAG Heuer	Wyniki
2019	Max Verstappen	Red Bull-Honda	Wyniki
2020	Valtteri Bottas	Mercedes	Wyniki
2021	Max Verstappen	Red Bull-Honda	Wyniki
2022	Charles Leclerc	Ferrari	Wyniki
2023	Max Verstappen	Red Bull-RBPT Honda	Wyniki
2024	George Russell	Mercedes	Wyniki

Liczba zwycięstw (kierowcy):

• 4 – Max Verstappen
• 2 – Valtteri Bottas, Nico Rosberg
• 1 – Lewis Hamilton, Charles Leclerc, George Russell

Liczba zwycięstw (konstruktorzy):

• 6 – Mercedes
• 4 – Red Bull Racing
• 1 – Ferrari

Liczba zwycięstw (producenci silników):

• 6 – Mercedes
• 2 – Honda
• 1 – Ferrari, Honda RBPT, TAG Heuer^[b]

Sezon	Kierowca	Zespół
2020	Lewis Hamilton	Mercedes	Wyniki
2021	Max Verstappen	Red Bull-Honda	Wyniki

Liczba zwycięstw (kierowcy):

• 1 – Lewis Hamilton, Max Verstappen

Liczba zwycięstw (konstruktorzy):

• 1 – Mercedes, Red Bull Racing

Liczba zwycięstw (producenci silników):

• 1 – Mercedes, Honda

• Projekt toru autorstwa Hermanna Tilke. tilke.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-11)].
• Historia toru