Agata Zubel – Wikipedia, wolna encyklopedia

Agata Zubel
Imię i nazwisko	Agata Zubel-Moc
Data i miejsce urodzenia	25 stycznia 1978 ; Wrocław
Gatunki	muzyka poważna, muzyka współczesna
Zawód	kompozytorka, śpiewaczka, pedagożka
Powiązania	Cezary Duchnowski
	Zespoły
	ElettroVoce
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach
	Strona internetowa

Agata Zubel-Moc, także Agata Zubel (ur. 25 stycznia 1978 we Wrocławiu)^[1]^[2] – polska kompozytorka, śpiewaczka i pedagożka.

Laureatka licznych nagród zarówno jako wokalistka, jak i kompozytorka. Dokonuje wielu prawykonań i nagrań dzieł współczesnych kompozytorów^[3].

Życiorys

Urodziła się we Wrocławiu, gdzie ukończyła z wyróżnieniem Primus Inter Pares studia kompozytorskie w Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego w klasie Jana Wichrowskiego oraz wokalne pod kierunkiem Danuty Paziuk-Zipser^[1]. W szkole podstawowej i średniej grała na perkusji, co pozwalało jej na bardziej sonorystyczne podejście do muzyki^[4].

Następnie kontynuowała studia w Conservatorium Hogeschool Enschede w Holandii oraz na licznych kursach^[1]. Była stypendystką m.in. Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2000–2002), Zarządu Miasta Wrocławia (2001–2002), Ernst von Siemens Musikstiftung (2001) oraz Fundacji Edukacji Międzynarodowej (2002)^[3].

Od 2002 jest wykładowcą Akademii Muzycznej we Wrocławiu^[1]^[5]. W 2004 uzyskała stopień doktora sztuk muzycznych^[1]. W 2014 habilitowała się w dyscyplinie kompozycja i teoria muzyki na Akademii Muzycznej w Krakowie na podstawie dzieła Utwór nad Pieśniami na głos, wiolonczelę, chór i orkiestrę^[6].

Jako wokalistka brała udział w wielu wydarzeniach muzycznych. Współtworzy z Cezarym Duchnowskim duet ElettroVoce^[1]. Współpracowała z takimi zespołami, jak Klangforum Wien, musikFabrik, London Sinfonietta, Eighth Blackbird Ensemble, Seattle Chamber Players. Latem 2004 uczestniczyła w eksperymentalnym projekcie improwizacji podczas koncertu zamówionego przez organizatorów Międzynarodowych Letnich Kursach Nowej Muzyki w Darmstadcie^[2]^[3].

W jej repertuarze specjalne miejsce zajmuje muzyka najnowsza. Dokonała wielu prawykonań i nagrań dzieł współczesnych twórców, dała się również poznać jako wykonawczyni Chantefleurs et Chantefables W. Lutosławskiego (Musica Polonica Nova 2006), DW9 B. Langa (Warszawska Jesień 2004), Gwiazdy Zygmunta Krauzego (adaptacja elektroakustyczna C. Duchnowskiego w Teatrze Polskim we Wrocławiu 2005) czy też roli Fedry w operze Dobromiły Jaskot pod tym samym tytułem (Teatr Wielki-Opera Narodowa 2006). Koncertowała także za granicą: we Włoszech, w Belgii, Szwajcarii, Francji, Holandii, Austrii, Portugalii, Niemczech, Wielkiej Brytanii, Irlandii, Rosji, na Ukrainie, Litwie i Łotwie, w Grecji, Danii, Szwecji, Norwegii, Finlandii, Korei Południowej, Kanadzie i Stanach Zjednoczonych^[1]^[3]. W 2023 została odznaczona Brązowym Krzyżem Zasługi^[7].

Wybrane nagrody i wyróżnienia

Jest beneficjentką prestiżowych zamówień kompozytorskich, m.in. Deutsche Welle (np. II Symfonia, która miała swoje prawykonanie podczas Festiwalu Beethovenowskiego w Bonn, w 2005^[3]), Festival Ultraschall w Berlinie, Festiwal Muzyki Europy Środkowej w Seattle, Fundacji Rockefellera, Wratislavia Cantans, a także licznych stypendiów i grantów, w tym dwukrotnie Wrocławskiej Nagrody Muzycznej (2005, 2008) oraz laureatką Paszportu „Polityki” (2004)^[1].

Rok	Kategoria	Tytułem	Nagroda	Nota	Źródło
1999	Muzyka poważna	Agata Zubel za Lumière	Ogólnopolski Konkurs Kompozytorski im. A. Panufnika w Krakowie	I nagroda	^[1]^[2]
2000	Muzyka poważna	Agata Zubel za Piosenkę o końcu świata	Ogólnopolski Konkurs Kompozytorski im. A. Didura w Sanoku	I nagroda i nagroda specjalna PR	^[1]^[2]
2002	Muzyka poważna kategoria solistów (śpiew)	Agata Zubel	Międzynarowy Konkurs Współczesnej Muzyki Kameralnej im. K. Pendereckiego w Krakowie	I nagroda	^[1]^[8]
2003	Muzyka poważna	Agata Zubel	Konkurs Muzyki XX i XXI wieku dla Młodych Wykonawców w Warszawie	nagroda główna	^[1]^[2]
		Agata Zubel za Re-Cycle	Międzynarowy Konkurs Kompozytorski im. Piotra I. Jurgensona w Moskwie	II nagroda	^[1]^[2]
		Agata Zubel	Międzynarodowy Konkurs Interpretacji Muzyki Współczesnej dla Profesjonalnych Solistów „Nicati” w Szwajcarii	III nagroda	^[1]^[2]
2005	Muzyka poważna	duet ElettroVoce (Agata Zubel/Cezary Duchnowski)	Międzynarodowy Konkurs Wykonawców Muzyki Współczesnej „Gaudeamus” w Amsterdamie	nagroda specjalna	^[1]^[2]
2005	Muzyka poważna	Agata Zubel	Paszport „Polityki” 2004	laur	^[9]
2010	Album roku muzyka współczesna	Cascando	Fryderyki 2010	laur	^[10]
2013	Osobowość roku	Agata Zubel	Koryfeusz Muzyki Polskiej	nominacja	^[11]
2013	Muzyka poważna	Agata Zubel za Not I	60. Międzynarodowa Trybuna Kompozytorów UNESCO w Pradze	I nagroda	^[2]^[12]
2014	Osobowość roku	Agata Zubel	Koryfeusz Muzyki Polskiej	nominacja	^[13]
2014	Najlepszy współczesny utwór	Agata Zubel za Not I	Polonica Nova	nagroda	^[14]^[15]
2016	Osobowość roku	Agata Zubel	Koryfeusz Muzyki Polskiej	laur	^[16]
2018	Najlepszy utwór	Agata Zubel za Fireworks	Festiwal Young Euro Classic w Berlinie	Europejska Nagroda Kompozytorska	^[17]^[18]
2019	Kompozytor	Agata Zubel	Koussevitzky Music Foundation (fundacja Siergieja Kusewickiego)	stypendium	^[19]

W październiku 2017 otrzymała Brązowy Medal „Gloria Artis”. Jest członkinią zwyczajną Związku Kompozytorów Polskich.

Życie prywatne

Jest żoną kompozytora Michała Moca.

Wybrane kompozycje

(na podstawie materiałów źródłowych^[1]^[2]^[3])

Piosenki na chór dziecięcy (1993)
Alla Bergerette na trąbkę i fortepian (1994)
Cyklofrenia na dwóch perkusistów i orkiestrę smyczkową (1995)
Nenufary na kwartet smyczkowy (1996)
Deszcz jesienny na chór mieszany, orkiestrę smyczkową, trąbkę i harfę (1997)
Wariacje na kwintet werblowy (1997)
Sekstet werblowy (1997)
Lumière pour percussion solo (1997)
Nokturn na skrzypce solo (1997)
Urodziny na chór mieszany a cappella do słów Wisławy Szymborskiej (1998)
Trzy miniatury na fortepian (1998)
Piosenka o końcu świata na głos, recytatora i zespół instrumentalny do słów Czesława Miłosza (1998)
Rozważania na chór mieszany a cappella do wierszy Jana Twardowskiego (1999)
Ragnatela na fagot i orkiestrę smyczkową (1999)
Ballada na głos, perkusję i taśmę (1999)
Ludia i Fu na gitarę solo (1999)
Zdjęcia z albumu na marimbę i kwartet smyczkowy (2000)
Parlando na głos i komputer (2000)
Trivellazione a percussione na perkusję (2000)
Lentille na orkiestrę smyczkową, głos i akordeon (2001)
Re-Cycle dla pięciu perkusistów (2001)
I Symfonia na orkiestrę (2002)
Nelumbo na cztery marimby (2003)

Unisono I na głos, perkusję i komputer (2003)
Unisono II na głos, akordeon i komputer (2003)
Concerto Grosso na flety proste, skrzypce barokowe, klawesyn i dwa chóry (2004)
Opowiadania na głos i fortepian preparowany (2004)
II Symfonia na 77 wykonawców (2005)
Cascando na głos, flet, klarnet, skrzypce i wiolonczelę (2007)
nad Pieśniami na głos, wiolonczelę, chór i orkiestrę (2007)
III Symfonia na podwójną trąbkę i orkiestrę symfoniczną (2010)
NOT I na głos, zespół instrumentalny i elektronikę (2010)
Aforyzmy na Miłosza (2011)
Ulicami ludzkiego miasta na zespół instrumentalny (2011)
Percussion Store na perkusję i orkiestrę symfoniczną (2012)
Labirynt na głos i 4 instrumenty (2012)
What is the Word na głos, flet, skrzypce, wiolonczelę i fortepian (2012)
In na wielką orkiestrę symfoniczną (2013)
Lullaby na chór mieszany a cappella (2013)
Pomiędzy odpływem myśli a przepływem snu na głos, fortepian i orkiestrę smyczkową (2013)
Cadenza na skrzypce solo (2013)
Where to na zespół instrumentalny (2014)
II Koncert fortepianowy (2021)^[20]
Outside the Realm of Time (2022)^[20]

Dyskografia

2015 Znikąd historie
2015 Dream Lake
2014 Not I
2013 Plamy na słońcu. El-Derwid
2010 Cascando
2009 Poems – Agata Zubel: sopran; Marcin Grabosz – fortepian
Andrzej Krzanowski in memoriam – Agata Zubel i Kwartet Śląski
ElettroVoce (Agata Zubel – głos, Cezary Duchnowski – fortepian, głos, fortepian preparowany i elektronika)
Warsaw Autumn 2006. CD no. 4. Nono, Zubel, Bujarski. Agata Zubel – II Symfonia; Orkiestra Symfoniczna Akademii Muzycznej w Krakowie, dyr. Wojciech Czepiel
Agnieszka Duczmal i Orkiestra Kameralna Polskiego Radia Amadeus Vol.11. Bacewicz, Pstrokońska-Nawratil, Zubel, Ptaszyńska, Sikora. Agata Zubel – Piosenka o końcu świata na głos, recytatora i zespół kameralny. Agata Zubel – głos, Orkiestra Kameralna Polskiego Radia Amadeus, dyr. Agnieszka Duczmal
Deutsche Welle. Beethoven, Zubel, Paderewski. Agata Zubel – II Symfonia; Orkiestra Symfoniczna Akademii Muzycznej w Krakowie, dyr. Wojciech Czepiel
Warsaw Autumn 2005. CD no. 1. Stachowski, Górecki, Wielecki, Zych, Bargielski. Zbigniew Bargielski – Jeszcze noc, jeszcze dźwięk na mezzosopran i orkiestrę; Agata Zubel, Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Narodowej, dyr. Takuo Yuasa
Warsaw Autumn 2001. CD no. 6. Szalonek, Sikorski, Szymański, Zubel, Skrzypczak, Lasoń. Agata Zubel – Lentille na orkiestrę smyczkową, głos i akordeon; Agata Zubel – sopran, Michał Moc – akordeon, Orkiestra Kameralna AUKSO, dyr. Marek Moś
Warsaw Autumn 2003. CD no. 2. Bortnowski, Duchnowski, Talma-Sutt, Mykietyn, Trębacz. Cezary Duchnowski – monada 2 na głos, trąbkę i komputer; Agata Zubel – głos, Piotr Wojtasik – trąbka, Cezary Duchnowski – komputer
Warsaw Autumn 2004. CD no. 7. Darmstadt-Warszawa „Shared Spaces”: Agata Zubel – głos, Uwe Oberg – fortepian, Ernesto Molinari – klarnet, Uli Fussenegger – komputer, Marcus Weiss – saksofon, Adam Pierończyk – saksofon, Axel Dörner – trąbka, Uwe Dierksen – puzon, Carl-Ludwig Hübsch – tuba, Frank Wingold – gitara, Jacek Kochan – perkusja, Krzysztof Knittel – elektronika, Anna Jędrzejewska – elektronika, wideo, Robert Jędrzejewski – wiolonczela, Natasza Goerke – literatura
VI Międzynarodowy Konkurs Współczesnej Muzyki Kameralnej imienia Krzysztofa Pendereckiego. Brodski, Oroń, Dziad, Zubel, Isphording, Bäter, Pałosz, Marucha, Jasiński, Micić. Luciano Berio – Sequenza III; Agata Zubel – głos
9 lat Studia Kompozycji Komputerowej Akademii Muzycznej we Wrocławiu. Krupowicz, Rupociński, Zubel, Duchnowski, Błońska, Kupczak, Bortnowski. Agata Zubel – Parlando na głos i komputer, Agata Zubel – głos. Sławomir Kupczak – Akwaforta na głos żeński i elektronikę, Agata Zubel – głos
Universitas Cantat 2003. Krzesimir Dębski – II Symfonia Ver redit na wielką orkiestrę symfoniczną, chóry i solistów; Agata Zubel – sopran, Jorgos Skolias – wokalista jazzowy, chóry uczestniczące w festiwalu, Orkiestra Symfoniczna Akademii Muzycznej w Poznaniu, dyr. Krzesimir Dębski
2004 – Nagranie archiwalne dla Polskiego Radia z orkiestrą Amadeus Agnieszki Duczmal – A. Zubel Piosenka o końcu świata
2004 – Nagranie archiwalne dla Studia Eksperymentalnego Polskiego Radia – C. Duchnowski monada 3 na głos, fortepian i komputer – I Nagroda Radiofonii na Międzynarodowej Trybunie Muzyki Elektroakustycznej UNESCO w Rzymie 2004
2006 – Nagranie archiwalne dla Studia Eksperymentalnego Polskiego Radia – C.Duchnowski monada 2 na głos, trąbkę i komputer; Trawy rozczochrane na głos i komputer; A. Zubel Opowiadania na głos i fortepian preparowany; Duchnowski/Zubel Szymborskie improwizacje; R.Osada – Mimesis na głos, fortepian preparowany i elektronikę

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p Cichy 2012 ↓, s. 379.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j Małgorzata Kosińska: Agata Zubel. culture.pl. [dostęp 2011-09-08]. (pol.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Zubel, Agata. [w:] Warszawska Jesień [on-line]. [dostęp 2018-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-02)]. (pol.).
↑ Wizytówka Agaty Zubel. [w:] MeaKultura [on-line]. [dostęp 2019-12-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-12-17)]. (pol.).
↑ dr hab. Agata Zubel-Moc. [w:] Akademia Muzyczna we Wrocławiu [on-line]. [dostęp 2018-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-02)]. (pol.).
↑ Dr hab. Agata Zubel-Moc, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2020-04-15] .
↑ M.P. z 2023 r. poz. 471
↑ Międzynarodowy Konkurs Współczesnej Muzyki Kameralnej. [w:] Culture [on-line]. [dostęp 2018-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-02)]. (pol.).
↑ Rozmowa z Agatą Zubel laureatką Paszportu „Polityki”. wroclaw.wyborcza.pl. [dostęp 2016-10-09]. (pol.).
↑ Fryderyki 2010: nominowani i laureaci. zpav.pl. [dostęp 2016-10-09]. (ang.).
↑ Znamy nominowanych do nagrody Koryfeusz Muzyki Polskiej 2013. www.jazzarium.pl. [dostęp 2016-10-09]. (pol.).
↑ Agata Zubel zdystansowała wszystkich!. www.polskieradio.pl. [dostęp 2016-10-09]. (pol.).
↑ 30 września poznamy laureatów nagrody Koryfeusz Muzyki Polskiej 2014. www.kolberg2014.org.pl. [dostęp 2016-10-09]. (pol.).
↑ Agata Zubel. Osiągnięcia. [w:] Music from Poland [on-line]. [dostęp 2018-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-02)]. (pol.).
↑ Agata Zubel zdobywa Wrocławską Nagrodę Muzyczną „Polonica Nova”!. www.polskieradio.pl. [dostęp 2016-10-09]. (pol.).
↑ Wręczono Koryfeusze Muzyki Polskiej 2016. Jan „Ptaszyn” Wróblewski z Nagrodą Honorową. niezalezna.pl. [dostęp 2016-10-09]. (pol.).
↑ Agata Zubel laureatką Europejskiej Nagrody Kompozytorskiej. kultura.onet.pl, 2018-08-21. [dostęp 2018-08-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-21)].
↑ Agata Zubel otrzymała Europejską Nagrodę Kompozytorską. rmfclassic.pl. [dostęp 2018-08-21].
↑ Koussevitzky Foundation Commissions 2010-2019 [online], The Koussevitzky Music Foundation [dostęp 2021-07-18] (ang.).
↑ ^a ^b Agata Zubel nagrodzona w Donaueschingen. ruchmuzyczny.pl, 2022-10-17. [dostęp 2022-11-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-11-19)].

Bibliografia

Daniel Cichy: Zubel Agata. W: Encyklopedia muzyczna PWM. Elżbieta Dziębowska (red.). Wyd. I. T. 12: W–Ż część biograficzna. Kraków: PWM, 2012, s. 379–380. ISBN 978-83-224-0935-0. (pol.).

Linki zewnętrzne

Agata Zubel w bazie AllMusic (ang.)
Agata Zubel w bazie Discogs.com (ang.)
Dyskografia Agaty Zubel w bazie MusicBrainz (ang.)
Strona internetowa Agaty Zubel
Wywiad (Glissando). glissando.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-10-25)].
Agata Zubel na stronach Polskiego Wydawnictwa Muzycznego

[CITEREFCichy2012379-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p Cichy 2012 ↓, s. 379.

[Culture-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j Małgorzata Kosińska: Agata Zubel. culture.pl. [dostęp 2011-09-08]. (pol.).

[Warszawska_Jesień-3] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Zubel, Agata. [w:] Warszawska Jesień [on-line]. [dostęp 2018-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-02)]. (pol.).

[MeaKultura-4] Wizytówka Agaty Zubel. [w:] MeaKultura [on-line]. [dostęp 2019-12-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-12-17)]. (pol.).

[Akad._Muz._Wrocław-5] r hab. Agata Zubel-Moc. [w:] Akademia Muzyczna we Wrocławiu [on-line]. [dostęp 2018-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-02)]. (pol.).

[6] Dr hab. Agata Zubel-Moc, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2020-04-15] .

[7] M.P. z 2023 r. poz. 471

[8] Międzynarodowy Konkurs Współczesnej Muzyki Kameralnej. [w:] Culture [on-line]. [dostęp 2018-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-02)]. (pol.).

[9] Rozmowa z Agatą Zubel laureatką Paszportu „Polityki”. wroclaw.wyborcza.pl. [dostęp 2016-10-09]. (pol.).

[10] Fryderyki 2010: nominowani i laureaci. zpav.pl. [dostęp 2016-10-09]. (ang.).

[11] Znamy nominowanych do nagrody Koryfeusz Muzyki Polskiej 2013. www.jazzarium.pl. [dostęp 2016-10-09]. (pol.).

[12] Agata Zubel zdystansowała wszystkich!. www.polskieradio.pl. [dostęp 2016-10-09]. (pol.).

[13] 30 września poznamy laureatów nagrody Koryfeusz Muzyki Polskiej 2014. www.kolberg2014.org.pl. [dostęp 2016-10-09]. (pol.).

[14] Agata Zubel. Osiągnięcia. [w:] Music from Poland [on-line]. [dostęp 2018-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-02)]. (pol.).

[15] Agata Zubel zdobywa Wrocławską Nagrodę Muzyczną „Polonica Nova”!. www.polskieradio.pl. [dostęp 2016-10-09]. (pol.).

[16] Wręczono Koryfeusze Muzyki Polskiej 2016. Jan „Ptaszyn” Wróblewski z Nagrodą Honorową. niezalezna.pl. [dostęp 2016-10-09]. (pol.).

[17] Agata Zubel laureatką Europejskiej Nagrody Kompozytorskiej. kultura.onet.pl, 2018-08-21. [dostęp 2018-08-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-21)].

[18] Agata Zubel otrzymała Europejską Nagrodę Kompozytorską. rmfclassic.pl. [dostęp 2018-08-21].

[grants-19] Koussevitzky Foundation Commissions 2010-2019 [online], The Koussevitzky Music Foundation [dostęp 2021-07-18] (ang.).

[SWR-20] Agata Zubel nagrodzona w Donaueschingen. ruchmuzyczny.pl, 2022-10-17. [dostęp 2022-11-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-11-19)].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]