Placówka Straży Granicznej I linii „Łebki” – Wikipedia, wolna encyklopedia

Placówka Straży Granicznej I linii „Łebki”
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1929

Tradycje
Rodowód

Placówka Straży Celnej „Łebki”

Organizacja
Dyslokacja

Łebki

Formacja

Straż Graniczna

Podległość

Komisariat SG „Herby”

Placówka Straży Granicznej I linii „Łebki” – jednostka organizacyjna Straży Granicznej pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-niemieckiej w okresie międzywojennym.

Geneza

[edytuj | edytuj kod]

Na wniosek Ministerstwa Skarbu, uchwałą z 10 marca 1920 roku, powołano do życia Straż Celną[1]. Od połowy 1921 roku jednostki Straży Celnej rozpoczęły przejmowanie odcinków granicy od pododdziałów Batalionów Celnych[2]. Proces tworzenia Straży Celnej trwał do końca 1922 roku[3]. Placówka Straży Celnej „Łebki” weszła w podporządkowanie komisariatu Straży Celnej „Kamińsko” z Inspektoratu SC „Praszka”[4].

Formowanie i zmiany organizacyjne

[edytuj | edytuj kod]

W 1921 roku w Herbach stacjonował sztab 2 kompanii 4 batalionu celnego. 2 kompania celna jedną ze swoich placówek wystawiła w Łebkach[5].

Rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Ignacego Mościckiego z 22 marca 1928 roku, do ochrony północnej, zachodniej i południowej granicy państwa, a w szczególności do ich ochrony celnej, powoływano z dniem 2 kwietnia 1928 roku Straż Graniczną[6].

Rozkazem nr 10 z 5 listopada 1929 roku w sprawie reorganizacji Śląskiego Inspektoratu Okręgowego komendant Straży Granicznej płk Jan Jur-Gorzechowski określił numer i nową strukturę komisariatu SG „Herby”. Placówka Straży Granicznej I linii „Łebki” znalazła się w jego strukturze[7].

Służba graniczna

[edytuj | edytuj kod]

Sąsiednie placówki:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]