Placówka Straży Granicznej I linii „Wincenta” – Wikipedia, wolna encyklopedia

Placówka Straży Granicznej I linii „Wincenta”
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1928

Tradycje
Rodowód

Placówka Straży Celnej „Wincenta”

Organizacja
Dyslokacja

Wincenta

Formacja

Straż Graniczna

Podległość

Komisariat SG „Kolno”

Placówka Straży Granicznej I linii „Wincenta” – jednostka organizacyjna Straży Granicznej pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-niemieckiej w okresie międzywojennym.

Geneza

[edytuj | edytuj kod]

Na wniosek Ministerstwa Skarbu, uchwałą z 10 marca 1920 roku, powołano do życia Straż Celną[1]. Od połowy 1921 roku jednostki Straży Celnej rozpoczęły przejmowanie odcinków granicy od pododdziałów Batalionów Celnych[2]. Proces tworzenia Straży Celnej trwał do końca 1922 roku[3]. Placówka Straży Celnej „Wincenta” weszła w podporządkowanie komisariatu Straży Celnej „Wincenta” z Inspektoratu SC „Grajewo”[4].

Formowanie i zmiany organizacyjne

[edytuj | edytuj kod]

1 czerwca 1921 roku w Wincencie stacjonowała placówka 4 kompanii celnej 2 batalionu celnego[5].

Rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Ignacego Mościckiego z 22 marca 1928 roku, do ochrony północnej, zachodniej i południowej granicy państwa, a w szczególności do ich ochrony celnej, powoływano z dniem 2 kwietnia 1928 roku Straż Graniczną[6].

Rozkazem nr 1 z 12 marca 1928 roku w sprawach organizacji Mazowieckiego Inspektoratu Okręgowego Naczelny Inspektor Straży Celnej gen. bryg. Stefan Pasławski określił strukturę organizacyjną komisariatu SG „Kolno”. Placówka Straży Granicznej I linii „Wincenta” znalazła się w jego strukturze[7].

Służba graniczna

[edytuj | edytuj kod]

W 1928 roku placówka ochraniała odcinek granicy państwowej długości około 5,5 kilometra[8]. Jej prawa granica rozpoczynała się od słupa granicznego nr 117, Bialiki, dalej m. Wykowo, do Rupina. Lewa granica do słupa granicznego nr 109, dalej m. Kozioł (wył.)[8]. Po reorganizacji placówka ochraniała odcinek granicy państwowej długości około 7 kilometrów[9].

Sąsiednie placówki

Kierownicy/dowódcy placówki

[edytuj | edytuj kod]
stopień imię i nazwisko okres pełnienia służby kolejne stanowisko
starszy przodownik Władysław Kobryń[10][9] IX 1928 –
przodownik Antoni Oddrzywałek[11] po 1937

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]