Placówka Straży Granicznej I linii „Dąbrowy” – Wikipedia, wolna encyklopedia

Placówka Straży Granicznej I linii „Dąbrowy”
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1928

Rozformowanie

1939

Tradycje
Rodowód

Placówka Straży Celnej „Dąbrowy”

Organizacja
Dyslokacja

Dąbrowy

Formacja

Straż Graniczna

Podległość

Komisariat SG „Myszyniec”

Placówka Straży Granicznej I linii „Dąbrowy” – jednostka organizacyjna Straży Granicznej pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-niemieckiej w okresie międzywojennym.

Geneza

[edytuj | edytuj kod]

Na wniosek Ministerstwa Skarbu, uchwałą z 10 marca 1920 roku, powołano do życia Straż Celną[1]. Od połowy 1921 roku jednostki Straży Celnej rozpoczęły przejmowanie odcinków granicy od pododdziałów Batalionów Celnych[2]. Proces tworzenia Straży Celnej trwał do końca 1922 roku[3]. Placówka Straży Celnej „Dąbrowy” weszła w podporządkowanie komisariatu Straży Celnej „Dąbrowy” z Inspektoratu SC „Chorzele”[4].

Formowanie i zmiany organizacyjne

[edytuj | edytuj kod]

Rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Ignacego Mościckiego z 22 marca 1928 roku, do ochrony północnej, zachodniej i południowej granicy państwa, a w szczególności do ich ochrony celnej, powoływano z dniem 2 kwietnia 1928 roku Straż Graniczną[5].

Rozkazem nr 1 z 12 marca 1928 roku w sprawach organizacji Mazowieckiego Inspektoratu Okręgowego Naczelny Inspektor Straży Celnej gen. bryg. Stefan Pasławski określił strukturę organizacyjną komisariatu SG „Myszyniec”. Placówka Straży Granicznej I linii „Dąbrowy” znalazła się w jego strukturze[6].

Służba graniczna

[edytuj | edytuj kod]

Sąsiednie placówki:

Dowódcy placówki

[edytuj | edytuj kod]
stopień imię i nazwisko okres pełnienia służby kolejne stanowisko
sierżant Jan Oleszek był IX 1939[7][8]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]