Placówka Straży Granicznej II linii „Śniatyn” – Wikipedia, wolna encyklopedia

Placówka Straży Granicznej II linii „Śniatyn”
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1928

Tradycje
Rodowód

Placówka Straży Celnej „Śniatyn”

Organizacja
Dyslokacja

Śniatyn

Formacja

Straż Graniczna

Podległość

Komisariat SG „Śniatyn”

Placówka Straży Granicznej II linii „Śniatyn” – jednostka organizacyjna Straży Granicznej pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-rumuńskiej w okresie międzywojennym.

Geneza

[edytuj | edytuj kod]

Na wniosek Ministerstwa Skarbu, uchwałą z 10 marca 1920 roku, powołano do życia Straż Celną[1]. Od połowy 1921 roku jednostki Straży Celnej rozpoczęły przejmowanie odcinków granicy od pododdziałów Batalionów Celnych[2]. Proces tworzenia Straży Celnej trwał do końca 1922 roku[3]. Placówka Straży Celnej „Śniatyn” weszła w podporządkowanie komisariatu Straży Celnej „Śniatyn”[4].

Formowanie i zmiany organizacyjne

[edytuj | edytuj kod]

Rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Ignacego Mościckiego z 22 marca 1928 roku, do ochrony północnej, zachodniej i południowej granicy państwa, a w szczególności do ich ochrony celnej, powoływano z dniem 2 kwietnia 1928 roku Straż Graniczną[5].

Rozkazem nr 5 z 16 maja 1928 roku w sprawie organizacji Małopolskiego Inspektoratu Okręgowego dowódca Straży Granicznej gen. bryg. Stefan Pasławski określił strukturę organizacyjną komisariatu SG „Śniatyn”. Placówka Straży Granicznej II linii „Śniatyn” znalazła się w jego strukturze[6].

Kierownicy/dowódcy placówki

[edytuj | edytuj kod]
stopień imię i nazwisko, numer okres pełnienia służby kolejne stanowisko
przodownik Stanisław Dudka[7] 1936 –

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]