Reggiane Re.2000 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Reggiane Re.2000 Falco
Ilustracja
Reggiane Re.2000 w barwach lotnictwa szwedzkiego
Dane podstawowe
Państwo

 Włochy

Producent

Officine Meccaniche „Reggiane” S.p.A.

Typ

samolot myśliwski

Konstrukcja

dolnopłat o konstrukcji metalowej, podwozie – chowane w locie

Załoga

1

Historia
Data oblotu

24 maja 1939

Lata produkcji

1939–1944

Wycofanie ze służby

1945

Dane techniczne
Napęd

1 silnik gwiazdowy 14-cylindrowy Piaggio P.XIbis RC40

Moc

1025 KM (754 kW)

Wymiary
Rozpiętość

11,00 m

Długość

7,95 m

Wysokość

3,15 m

Powierzchnia nośna

20,40 m²

Masa
Własna

1905 kg

Startowa

2595 kg

Osiągi
Prędkość maks.

535 km/h

Prędkość wznoszenia

18 m/s

Pułap

11 200 m

Zasięg

950 km
2 000 km (Falco III)

Dane operacyjne
Uzbrojenie
2 karabiny maszynowe Breda-SAFAT kal. 12,7 mm z zapasem amunicji – 300 sztuk
200 kg bomb
Użytkownicy
Włochy, Węgry, Szwecja
Rzuty
Rzuty samolotu

Reggiane Re.2000 Falco (Sokół) – włoski samolot myśliwski. Zaprojektowany i zbudowany w 1939 roku w wytwórni lotniczej Officine Meccaniche „Reggiane” S.p.A.(inne języki) w Reggio Emilia, należącej do koncerniu Caproni.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Pracę nad samolotem myśliwskim Reggiane Re.2000 Falco rozpoczęto we włoskiej wytwórni lotniczej Officine Meccaniche Reggiane S.p.A. w 1938 roku, a głównym konstruktor był inż. Roberto G. Longhi(inne języki). Konstrukcja ta była wzorowana na amerykańskim pokładowym samolocie myśliwskim Republic P-35.

Oblot samolotu nastąpił 24 maja 1939 roku. Potwierdził on dobre właściwości lotnicze i lotnictwo włoskiej marynarki wojennej zamówiła serię próbną 12 sztuk samolotów Re.2000 Falco I. Samoloty te zostały skierowane jako samoloty pokładowe włoskich pancerników: „Littorio”, „Vittorio Veneto”, „Roma”. Startowały one z pancerników przy użyciu katapulty.

Wobec braku dalszego zainteresowania ze strony lotnictwa włoskiego 60 sztuk samolotów Reggiane Re.2000 Falco I sprzedano do Szwecji, gdzie otrzymały oznaczenie J20, oraz 70 samolotów na Węgry. Także Węgry zakupiły licencję na budowę tego samolotu, otrzymał on nazwę Re.2000 Heja.

Pod koniec 1941 roku we Włoszech wyprodukowano jeszcze 24 egzemplarze samolotu Reggiane Re.2000 Falco III tzw. model „grande autonomia”, którego zasięg wynosił 2000 km.

Do końca II wojny światowej wyprodukowano około 170 samolotów Re.2000 Falco we Włoszech i dodatkowo na Węgrzech w wytwórni MAVAG – 198 samolotów na licencji oznaczonych Re.2000 Heja.

Użycie bojowe samolotu

[edytuj | edytuj kod]

Samoloty Raggiane Re.2000 Falco były używane na początku wojny jako samoloty pokładowe włoskich pancerników. Samoloty Re.2000 Falco III stacjonowały na Sycylii, gdzie walczyły z samolotami alianckimi nad Morzem Śródziemnym. Natomiast w lotnictwie węgierskim były jednym z najczęściej spotykanych samolotów myśliwskich.

Opis techniczny samolotu

[edytuj | edytuj kod]

Samolot Raggiane Re.2000 Falco jest jednomiejscowym samolotem myśliwskim, dolnopłat wolnonośny, kabina zakryta, konstrukcja metalowa. Podwozie chowane w locie. Napęd silnik gwiazdowy.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]