Caproni Ca.309 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Caproni Ca.309 Ghibli
Ilustracja
Ca.309 na Sycylii w 1943
Dane podstawowe
Państwo

 Włochy

Producent

Caproni

Typ

samolot transportowy, rozpoznawczy i łącznikowy

Konstrukcja

dolnopłat o konstrukcji mieszanej, podwozie klasyczne

Załoga

3

Historia
Data oblotu

1936

Lata produkcji

19361941

Dane techniczne
Napęd

2 silniki rzędowe Alfa Romeo 115-II

Moc

195 KM

Wymiary
Rozpiętość

16,20 m

Długość

12,85 m

Wysokość

3,04 m

Powierzchnia nośna

38,70 m²

Masa
Własna

1960 kg

Startowa

2930 kg

Osiągi
Prędkość maks.

250 km/h

Prędkość przelotowa

210 km/h

Prędkość wznoszenia

6,7 m/s

Pułap

4250 m

Zasięg

1050 km

Dane operacyjne
Uzbrojenie
2 karabiny maszynowe 7,69 mm w skrzydłach
jeden km 7,69 mm lub działko 20 mm w nosie kadłuba
330 kg bomb
Liczba miejsc
6
Użytkownicy
Włochy, Bułgaria, Paragwaj, Australia

Caproni Ca.309 Ghibliwłoski samolot transportowy i rozpoznawczy, skonstruowany w 1936 roku.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Ca.309 był rozwinięciem konstrukcji Caproni Ca.308 Borea. Posiadał dwa silniki rzędowe Alfa Romeo 115-II oraz proste i niezawodne podwozie, które umożliwiało korzystanie z lotnisk polowych. Przód samolotu był oszklony, dzięki czemu załoga miała doskonałą widoczność w niemal wszystkich kierunkach. Samolot był uzbrojony w dwa karabiny maszynowe kalibru 7,69 mm, umieszczone w przykadłubowych częściach skrzydeł, oraz jeden w nosie kadłuba. Niektóre modele były wyposażone w 20 mm działko. Samolot w wersji rozpoznawczo-bombowej mógł zabierać do 330 kg bomb.

Po oblocie w 1936 roku rozpoczęto produkcję seryjną. Pierwsze samoloty dostarczono w 1937 roku do Libii, która podówczas była włoską kolonią. W 1940 roku w samoloty Ca.309 było wyposażonych siedem eskadr, latających dla Aviazione Presidio Coloniale i Aviazione Sahariana. Z 78 maszyn, które zostały wysłane do Afryki, w chwili rozpoczęcia wojny w Afryce w służbie pozostawało ich 53. Były wykorzystywane głównie do rozpoznania pozycji Brytyjczyków, jak również do obrony oaz Giarabub, Kufra i Gialo. Z końcem 1942 roku, po utracie Libii, samoloty ewakuowano do Włoch, gdzie służyły jako samoloty transportowe i łącznikowe.

Ogółem zbudowano 243 egzemplarze samolotu. Niemal wszystkie służyły we włoskich siłach powietrznych, dwa znalazły się w Paragwaju. Jeden, zdobyczny, służył w jednostkach Królewskich Australijskich Siłach Powietrznych, stacjonujących we Włoszech w 1943 roku. W 1941 roku w Bułgarii uruchomiono produkcję licencyjną samolotu, wprowadzając niewielkie zmiany konstrukcyjne. Samolot nazwano KB-6 Papagał. Wyprodukowany w serii 24 sztuk służył w bułgarskich siłach powietrznych do 1946 roku.

Warianty

[edytuj | edytuj kod]