S-1 (szybowiec) – Wikipedia, wolna encyklopedia

S-1
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Polska

Konstruktor

Józef Wallis

Typ

szybowiec

Konstrukcja

drewniana

Załoga

1

Historia
Data oblotu

1925

Wycofanie ze służby

1925

Liczba egz.

1

Liczba wypadków

1

Dane techniczne
Wymiary
Rozpiętość

12 m

Wydłużenie

8,2

Długość

6,4 m

Wysokość

1,8 m

Powierzchnia nośna

17,6 m²

Dane operacyjne
Liczba miejsc
1
Użytkownicy
Polska

S-1 – polski szybowiec amatorski, skonstruowany w dwudziestoleciu międzywojennym. Wziął udział w II Wszechpolskim Konkursie Szybowcowym.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W warsztatach 3 pułku lotniczego inżynier Józef Wallis, konstruktor z Wielkopolskiej Wytwórni Samolotów „Samolot”, zbudował szybowiec przeznaczony do udziału w II Wszechpolskim Konkursie Szybowcowym. Szybowiec został przetransportowany na Oksywie koło Gdyni, gdzie z numerem 18 wziął udział w Konkursie.

W trakcie zawodów loty na szybowcu wykonywał Władysław Szulczewski. W trakcie konkursów osiągnął najwyższą wysokość ponad start (23 metry) oraz wykonał 18 lotów o łącznym czasie 6 minut i 45 sekund. Podczas ostatniego uległ rozbiciu. Konstruktor został wyróżniony nagrodą w postaci silnika lotniczego.

Konstrukcja

[edytuj | edytuj kod]

Jednomiejscowy szybowiec w układzie zastrzałowego górnopłata.

Kadłub wykonany z płaskiej kraty usztywnionej wewnętrznymi naciągami z drutu, dodatkowo usztywniony drutami mocowanymi do skrzydeł. W przedniej części kadłuba znajdowało się miejsce pilota wyposażone w siodełko oraz drążek sterowy i orczyk.

Podwozie płozowe. Dolna część kraty kadłuba pełniła funkcję płozy głównej, z tyłu kadłuba znajdowała się amortyzowana płoza ogonowa.

Płat o obrysie prostokątnym, dwudźwigarowy, kryty płótnem, podparty zastrzałem w kształcie V. Na końcach skrzydeł kabłąki chroniące przed uszkodzeniem płata przy lądowaniu.

Usterzenie klasyczne, krzyżowe, kryte płótnem. Statecznik pionowy wykonany jako integralna część kadłuba, statecznik poziomy dwudzielny. Stateczniki usztywnione naciągami z drutu.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Jerzy B. Cynk: Polish aircraft 1893-1939. London: Putman & Company, 1971, s. 675. ISBN 0-370-00085-4. OCLC 831346721.
  • Andrzej Glass: Polskie konstrukcje lotnicze 1893-1939. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1976, s. 354. OCLC 830596725.
  • Ks. Robert Kulczyński: II Wszechpolski Konkurs Szybowcowy Oksywie koło Gdyni (17 maja–14 czerwca 1925 roku). W: Bohaterowie drugiego planu: materiały zebrane i przygotowane z okazji konferencji popularnonaukowej poświęconej przeszłości lotnictwa z cyklu „Historia Skrzydłami Malowana” pod patronatem Prezydenta Koszalina, Koszalin, 8-9 czerwca 2018 r. Warszawa: Fundacja Historyczna Lotnictwa Polskiego, 2018, s. 25. ISBN 978-83-64424-48-9. OCLC 1101917462.