کافور - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

کافور[۱][۲]
نام‌گذاری آیوپاک 177-Trimethylbicyclo[2.2.1]heptan-2-one
نام‌گذاری اتحادیه بین‌المللی شیمی محض و کاربردی 177-Trimethylbicyclo[2.2.1]heptan-2-one
دیگر نام‌ها 2-Bornanone; Bornan-2-one; 2-Camphanone; Formosa
شناساگرها
شماره ثبت سی‌ای‌اس	۷۶-۲۲-۲ Y, ۴۶۴-۴۹-۳ (R) Y, ۴۶۴-۴۸-۲ (S) Y
پاب‌کم	۲۵۳۷, ۹۵۴۳۱۸۷ (R), ۱۰۰۵۰ (S)
کم‌اسپایدر	۲۴۴۱ Y, ۷۸۲۲۱۶۰ (R) Y, ۹۶۵۵ (S) Y
UNII	5TJD82A1ET Y
شمارهٔ ئی‌سی	200-945-0
شمارهٔ یواِن	2717
دراگ‌بانک	DB01744
KEGG	D00098 Y
MeSH	Camphor
ChEBI	CHEBI:36773 Y
ChEMBL	CHEMBL۱۵۷۶۸ Y
IUPHAR ligand	2422
شمارهٔ آرتی‌ئی‌سی‌اس	EX1225000
کد اِی‌تی‌سی	C01EB02
مرجع بیلشتین	1907611
مرجع جی‌ملین	83275
3DMet	B04729
جی‌مول-تصاویر سه بعدی	Image 1 Image 2
SMILES CC1(C)C2CCC1(C)C(=O)C2 O=C1CC2CCC1(C)C2(C)C
InChI InChI=1S/C10H16O/c1-9(2)7-4-5-10(9,3)8(11)6-7/h7H,4-6H2,1-3H3 Y Key: DSSYKIVIOFKYAU-UHFFFAOYSA-N Y InChI=1/C10H16O/c1-9(2)7-4-5-10(9,3)8(11)6-7/h7H,4-6H2,1-3H3 Key: DSSYKIVIOFKYAU-UHFFFAOYAK
خصوصیات
فرمول مولکولی	C۱۰H۱۶O۱
جرم مولی	۱۵۲٫۲۳ g mol−1
شکل ظاهری	White translucent crystals
چگالی	0.990 g cm-3
دمای جوش	۲۰۴ درجه سلسیوس (۳۹۹ درجه فارنهایت؛ ۴۷۷ کلوین)
انحلال‌پذیری در آب	1.2 g dm-3
انحلال‌پذیری در acetone	~2500 g dm-3
انحلال‌پذیری در acetic acid	~2000 g dm-3
انحلال‌پذیری در diethyl ether	~2000 g dm-3
انحلال‌پذیری در chloroform	~1000 g dm-3
انحلال‌پذیری در ethanol	~1000 g dm-3
log P	2.089
فشار بخار	4 mmHg (at 70 °C)
چرخش ویژه [α]D	+44.1°
خطرات
طبقه‌بندی ئی‌یو
کدهای ایمنی	R۱۱ R۲۲ R36/37/38
شماره‌های نگهداری	S۱۶ S26
لوزی آتش
نقطه اشتعال
محدودیت‌های انفجار	۳٫۵٪
ترکیبات مرتبط
مرتبط با کتون	فنکون، توژون
ترکیبات مرتبط	کامفن، پینن، برنئول، برنئول، Camphorsulfonic acid
به استثنای جایی که اشاره شده‌است در غیر این صورت، داده‌ها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شده‌اند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa)
Y (بررسی) (چیست: Y/N؟)
Infobox references

کافور^[۳] ماده‌ای مومی، سفید یا شفاف و جامد با فرمول C_۱۰H_۱۶O که دارای بوی بسیار قوی است.^[۴] کافور صمغ درختی به‌نام درخت کافور است. این درخت همیشه سبز در آسیا و به خصوص در جزیره برنئو و تایوان وجود دارد. درخت کافور ۲۵ تا ۳۰ متر رشد می‌کند و ماده کافور در آن یافت می‌شود. کافور درختی است همیشه سبز و از شاخه و برگ بسیار برخوردار است دارای گل‌هایی به رنگ سفید است و میوه‌ای قرمز رنگ بسیار شبیه به میوه دارچین دارد.^[۵]

واژه کافور واژه‌ای مالایی است؛ و در مالزی به کافور، کاپور باروس می‌گویند که معنای گچ باروس می‌دهد. باروس نام بندری در سوماترا اندونزی است که در آنجا کافور تجارت می‌شده‌است.

از کافور امروزه به عنوان نرم‌کننده نیترات سلولز، دافع حشرات، مومیایی‌کردن و همچنین در آتش‌بازی و داروسازی استفاده می‌شود. در زنجیرهٔ غذایی مردم آسیا به عنوان چاشنی در شیرینی استفاده می‌شود. در باور عامیانه مردم مار و سایر خزندگان از بوی کافور می‌ترسند.

احمد بن عبدالرحمن بن مندویه اصفهانی، پزشک قرن چهارم هجری رساله‌ای دربارهٔ کافور و ویژگی‌های درمانی آن نوشته‌است که متن عربی این رساله همراه با ترجمهٔ فارسی آن در سال ۱۳۹۲ چاپ و منتشر شده‌است.

در قرن ۱۸ از آن برای درمان هیجانزدگی استفاده می‌شد.^[۶] در گفتمان عامیانهٔ ایران این تصور وجود دارد که از کافور به عنوان کاهندهٔ تمایلات جنسی در مدارس شبانه روزی و سربازخانه‌ها و پادگان‌ها و دانشگاه‌ها استفاده می‌شود.^{[نیازمند منبع]}

کافور می‌تواند به صورت موضعی برای تسکین درد، سوزش و خارش استفاده شود. کافور همچنین برای تسکین احتقان پستان و شرایط التهابی استفاده می‌شود.^[۷]

اثرات سمی این ماده عبارتست از: ناراحتی معده، ایجاد گاز معده و قولنج، تهوع و اسهال و استفراغ، نگرانی، هیجانزدگی، هذیانگویی، تشنجات صرع‌مانند و انقباض قلب.^[۸]

کافور به علت خوشبو بودن در غسل، حنوط و کفن نمودن میت کاربرد دارد. همچنین صرفاً، تلفظ کافور در قرآن آمده‌است (آیه ۵، سوره انسان) که در معناشناسی آن در بین مفسران اختلاف است.^[۹]

غسل میت: میت را سه مرتبه غسل می‌دهند که در مرتبه دوم از آب مخلوط شده با کافور برای شستشوی میت استفاده می‌شود.

حنوط: مالیدن کافور بر پیشانی، کف دستها، سر دو زانو و سر دو انگشت بزرگ پاها، واجب است.

کفن: از جعفر بن محمد (امام ششم مسلمانان شیعه) نقل شده‌است که برای خوشبو کردن مرده موقع پوشاندن کفن، روی هر قطعهٔ آن، مقداری هل و کافور ریخته شود.^[۹]

استفاده کافور در سربازی به این دلیل است که در سربازخانه ها با وجود محیط جمعی که ممکن است مدت زمان زیادی هم طول بکشد از کافور در قالب ادویه استفاده میشود تا میل جنسی سربازان سرکوب شود.

در واقع کافور خوراکی نوعی قابلیت سردمزاجی دارد و با استفاده آن بطور منظم در وعده های غذایی حالت سرمزاجی و سرکوب میل جنسی اتفاق خواهد افتاد و این موضوع باعث میشود سربازان در طول دوره ای که در زندگی جمعی قرار دارند مخصوصا در محیط نظامی فکر های جنسی به سرشان نزند و تمام تمرکزشان روی آموزش های نظامی باشد.

کسانی که در سربازی کافور مصرف میکند بطور قطع یک یا چند تا از این نشانه ها را دارد:

• عدم میل جنسی بطور واضح و شگفت آور

• از بین رفتن جوش های صورت و بدن

• عدم توجه و تمرکز روی افکار تحریک کننده

• از بین رفتن نشانه های تحریک پذیری و نعوض حتی به طور عمد

• کاهش سرعت رویش مو سر ، ریش و موهای زائد

• احساس سبکی در بدن و فعالیت های روزانه

• احساس مقطعی دل درد به دلیل طبع سرد کافور

شاید تمام این اتفاقات برای تمام سربازان رخ ندهد چون سیستم بدنی هر کسی متفاوت است اما چیزی که بدون شک در تمام سربازان یا حداقل در بیش از ۹۹ درصد سربازان مشترک است از بین رفتن میل جنسی است.^[۱۰]