Arkadiusz Milik – Wikipedia, wolna encyklopedia

Arkadiusz Milik
Ilustracja
Arkadiusz Milik (2016)
Pełne imię i nazwisko

Arkadiusz Krystian Milik

Data i miejsce urodzenia

28 lutego 1994
Tychy

Wzrost

186 cm

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe
Klub

Juventus

Numer w klubie

14

Kariera juniorska
Lata Klub
2000–2010 Rozwój Katowice
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2010–2011 Rozwój Katowice 10 (4)
2011–2012 Górnik Zabrze 38 (11)
2013–2015 Bayer Leverkusen 6 (0)
2013–2014 → FC Augsburg (wyp.) 18 (2)
2014–2015 → AFC Ajax (wyp.) 21 (11)
2015–2016 AFC Ajax 31 (21)
2016–2022 SSC Napoli 93 (38)
2021–2022 → Olympique Marsylia (wyp.) 38 (16)
2022–2023 Olympique Marsylia 2 (0)
2022–2023 → Juventus (wyp.) 27 (7)
2023– Juventus 32 (4)
W sumie: 316 (114)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2011  Polska U-17 5 (1)
2012  Polska U-18 1 (0)
2011–2012  Polska U-19 11 (5)
2012–2014  Polska U-21 9 (10)
2012–  Polska 73 (17)
W sumie: 99 (33)
  1. ↑ Aktualne na: 20 maja 2024. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. ↑ Aktualne na: 7 czerwca 2024.
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Arkadiusz Krystian Milik (ur. 28 lutego 1994 w Tychach) – polski piłkarz, występujący na pozycji napastnika we włoskim klubie Juventus.

Od 2012 reprezentant Polski w piłce nożnej. Uczestnik Mistrzostw Europy 2016, Mistrzostw Świata 2018 i 2022.

Karierę piłkarską rozpoczynał w Rozwoju Katowice, z którego w 2011 trafił do Górnika Zabrze, gdzie zadebiutował w Ekstraklasie, a także został wybrany polskim odkryciem roku. W 2013 podpisał kontrakt z Bayerem Leverkusen, skąd na sezon 2013/2014 wypożyczony został do FC Augsburg. W 2014 trafił do Ajaxu, gdzie w ciągu dwóch sezonów zdobył 47 goli, wicemistrzostwo oraz tytuł króla strzelców Pucharu Holandii. W latach 2016–2021 był zawodnikiem SSC Napoli, w barwach którego zdobył 38 goli w Serie A, zostając najskuteczniejszym Polakiem w tych rozgrywkach, a także sięgnął po Puchar Włoch. W 2021 przeniósł się do Olympique Marsylia. W sezonie 2021/2022 zdobył z klubem wicemistrzostwo Francji. W sierpniu 2022 został wypożyczony do Juventusu, który w czerwcu 2023 wykupił go z Marsylii.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Rozwój Katowice

[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek Rozwoju Katowice, w którym trenował od 6. roku życia (m.in. pod okiem Sławomira Mogilana)[1][2][3]. Jako dziecko występował m.in. w rozgrywkach Z podwórka na Stadion o Pucharu Tymbarku[4]. Wiosną 2010 został włączony do zespołu rezerw tego klubu. W sezonie 2010/2011 dołączył do kadry pierwszej drużyny, grającej w III lidze opolsko-śląskiej. Zadebiutował w niej w wieku 16 lat – 23 października 2010, zdobywając dwie bramki w wygranym 4:0 meczu z KS Krasiejów[5].

W listopadzie 2010 trafił na testy do Górnika Zabrze, rozgrywając 2 spotkania w zespole Młodej Ekstraklasy. W meczu z Koroną Kielce zdobył bramkę, po czym trener Adam Nawałka zaproponował mu treningi z pierwszą drużyną[6]. Następnie został zaproszony na dwutygodniowy staż do angielskiego Reading[7], gdzie podczas meczu młodzieżowców przeciwko Tottenhamowi Hotspur strzelił gola, a następnie trafił na testy do tego właśnie klubu[7][8]. Po powrocie do kraju był testowany w zespole Młodej Ekstraklasy Legii Warszawa[7]. W sparingu z AC Sambonifacese zdobył jedną bramkę, a Legia wygrała 4:1[9]. Milik rundę wiosenną spędził jednak w Rozwoju Katowice. Sezon zakończył dziesięcioma meczami i czterema bramkami w III lidze[5].

Górnik Zabrze

[edytuj | edytuj kod]

1 lipca 2011 podpisał 5-letni kontrakt z Górnikiem Zabrze. Jeden z zapisów zapewnił jego bratu, Łukaszowi, pracę na stanowisku kierownika drużyny Młodej Ekstraklasy Górnika i klubowego pracownika działu marketingu[10]. Działacze wyrazili ponadto zgodę, aby Arkadiusz Milik wystąpił w barwach Rozwoju Katowice, w finałach Mistrzostw Polski juniorów U-17 w Gdyni, gdzie ostatecznie Rozwój zajął trzecie miejsce.

W rozgrywkach Ekstraklasy zadebiutował mając 17 lat, 5 miesięcy i 3 dni. W debiucie przeciwko Śląskowi Wrocław, który miał miejsce 31 lipca 2011, zaliczył asystę przy bramce Pawła Olkowskiego. Na pierwszego gola czekał do 1 kwietnia 2012, kiedy to w spotkaniu przeciwko Koronie Kielce, dwukrotnie wpisał się na listę strzelców. Stał się tym samym najmłodszym strzelcem gola w Ekstraklasie podczas sezonu 2011/2012 oraz siódmym w historii Górnika[11]. Po ukończeniu 18. roku życia, podpisał z Górnikiem nowy, profesjonalny, kontrakt[12]. Pierwszy sezon w Ekstraklasie zawodnik zakończył z dorobkiem czterech bramek w dwudziestu czterech meczach, natomiast jego drużyna zajęła ósme miejsce w ligowej tabeli.

Sezon 2012/2013 zawodnik rozpoczął od strzelenia dwóch goli w dwóch pierwszych meczach. W sierpniowym plebiscycie Ekstraklasy uznano go za „Piłkarza Miesiąca”[13]. 1 grudnia 2012 w meczu przeciwko Wiśle Kraków strzelił 2400. bramkę dla Górnika w najwyższej klasie rozgrywkowej[14]. Ponadto, w tamtym spotkaniu ujrzał czerwoną kartkę za brutalny faul na Michale Szewczyku, a Komisja Ligi zawiesiła go na dwa spotkania[15][16]. Rundę jesienną, Milik, zakończył z siedmioma bramkami w czternastu ligowych spotkaniach. W plebiscycie katowickiego „Sportu” na najlepszego piłkarza roku zajął 6. miejsce[17].

Bayer Leverkusen

[edytuj | edytuj kod]

17 grudnia 2012 przeszedł do Bayeru Leverkusen i podpisał z niemieckim klubem 5,5-letni kontrakt[18]. W Bundeslidze zadebiutował 3 lutego 2013 w spotkaniu z Borussią Dortmund, zmieniając w 87. minucie spotkania, Stefana Reinartza. 14 lutego 2013, zmieniając w 70. minucie meczu Ligi Europy z Benfiką, Gonzalo Castro, zadebiutował w europejskich pucharach. Ponadto tygodnik „Piłka Nożna” uznał go za „Odkrycie roku”[19].

FC Augsburg

[edytuj | edytuj kod]

30 sierpnia 2013 FC Augsburg oficjalnie poinformował o rocznym wypożyczeniu Milika z Bayeru[20]. W nowym klubie Polak zadebiutował 21 września 2013 podczas przegranego 1:2 spotkania z Hannoverem 96, zmieniając w 89. minucie Matthiasa Ostrzolka[21]. Pierwszego gola dla Augsburga zdobył sześć dni później, w zremisowanym 2:2 meczu z Borussią Mönchengladbach[22]. Druga i zarazem ostatnia bramka Milika w barwach klubu padła 9 lutego 2014 podczas wygranego 4:1 spotkania z VfB Stuttgart[23]. Ostatecznie w sezonie 2013/14 Polak wystąpił w lidze osiemnastokrotnie, dokładając ponadto dwa występy w Pucharze Niemiec. Po zakończeniu rozgrywek powrócił do Leverkusen.

AFC Ajax

[edytuj | edytuj kod]

15 maja 2014 AFC Ajax potwierdził wypożyczenie Milika na cały sezon 2014/15, dodatkowo zapewniając sobie prawo pierwokupu piłkarza[24]. W Eredivisie zadebiutował 10 sierpnia 2014 w wygranym 4:1, domowym spotkaniu z SBV Vitesse. Dwa premierowe trafienia dla Ajaksu zaliczył 13 września 2014 w wygranym 2:1, ligowym meczu przeciwko Heraclesowi Almelo[25]. 17 września 2014 w meczu fazy grupowej z Paris Saint-Germain (1:1), zadebiutował w Lidze Mistrzów UEFA. 25 września 2014 w spotkaniu 2. rundy Pucharu Holandii, strzelił 6 goli i zaliczył 2 asysty (przy bramkach Lucasa Andersena i Ricardo Kishny), zaś Ajax wygrał 9:0 z czwartoligowym JOS Watergraafsmeer[26]. Tym samym Milik powtórzył osiągnięcie Luisa Suáreza sprzed 5 lat[27]. 10 grudnia 2014 podczas wygranego 4:0 meczu fazy grupowej z APOELem, strzelił swojego pierwszego gola w Lidze Mistrzów, a ponadto asystował przy bramce Lasse Schöne oraz wywalczył rzut karny, który na gola zamienił także Schøne[28]. W 1/16 finału Ligi Europy, strzelił 3 bramki w dwumeczu z Legią Warszawa i awansował ze swoim klubem do 1/8 finału. Ostatecznie, sezon 2014/15, zakończył strzelając 23 gole i notując 9 asyst w 34 występach dla Ajaksu i z 8 bramkami na koncie został królem strzelców ówczesnej edycji Pucharu Holandii. W ligowej tabeli, Ajax zajął wówczas drugie miejsce, tracąc 17 punktów do pierwszego PSV Eindhoven.

Milik podczas rozgrzewki przed meczem Ligi Europy z Red Bull Salzburg (2019)
Milik podczas meczu

1 kwietnia 2015 Ajax oficjalnie poinformował, że wykupił Milika z Bayeru i podpisał z nim 4-letni kontrakt, który wszedł w życie 1 lipca[29]. Polak otrzymał koszulkę z numerem 9[30]. W sezonie 2015/2016 wystąpił w 42 spotkaniach Ajaksu strzelając w nich 24 bramki i notując 10 asyst oraz ponownie sięgnął z klubem po wicemistrzostwo kraju, przegrywając tytuł mistrzowski na rzecz PSV, w ostatniej kolejce sezonu, po wyjazdowym remisie 1:1 z De Graafschap. Sam, z dorobkiem 21 ligowych goli, zajął 3. miejsce w klasyfikacji strzelców Eredivisie. W barwach Ajaksu rozegrał łącznie 75 spotkań, w których strzelił 47 goli i zanotował 21 asyst.

SSC Napoli

[edytuj | edytuj kod]

1 sierpnia 2016 podpisał pięcioletni kontrakt z włoskim klubem SSC Napoli[31]. Kwota transferu wyniosła ok. 32 mln euro[32], a Polak sprowadzany był jako następca Gonzalo Higuaina[33]. Piłkarz z powodu młodzieńczego zafascynowania hokejem na lodzie, wybrał numer 99, z którym występował m.in. uważany za najlepszego hokeistę wszech czasów, Wayne Gretzky[34]. 21 sierpnia 2016 wchodząc na boisko za Manolo Gabbiadiniego, w 57. minucie zremisowanego 2:2 meczu z Pescarą, zadebiutował w Serie A[35]. Wraz z nim zadebiutował inny Polak, Piotr Zieliński. 27 sierpnia 2016 po raz pierwszy znalazł się w podstawowym składzie Napoli – na rozgrywany na Stadio San Paolo ligowy mecz z Milanem. Polski napastnik rozegrał wówczas całe spotkanie i zdobył dwie bramki, pokonując bramkarza gości Gianluigiego Donnarummę w 18. oraz 33. minucie meczu, który ostatecznie zakończył się zwycięstwem jego drużyny 4:2. Były to debiutanckie trafienia Milika na włoskich boiskach[36]. Również w meczu z Bolonią, rozegranym 17 września 2016, popisał się dubletem – wszedł na boisko w drugiej połowie meczu i zdobył dwa gole: w 68. i 78. minucie, a jego drużyna wygrała 3:1[37]. 8 października 2016 w meczu reprezentacji, nabawił się kontuzji zerwania więzadła krzyżowego przedniego w lewym kolanie, przez co w sezonie 2016/17 opuścił 21 meczów swojej drużyny. 12 stycznia 2017 po odbyciu leczenia i rehabilitacji poinformowano, że Milik otrzymał zgodę na wznowienie treningów z drużyną[38]. 4 lutego 2017 po raz pierwszy po kontuzji, znalazł się w kadrze meczowej Napoli, na ligowy mecz z Bolonią[39]. Do gry powrócił 15 lutego 2017, w przegranym 1:3, pierwszym meczu 1/8 finału Ligi Mistrzów, przeciwko Realowi Madryt, na Estadio Santiago Bernabéu[40]. 23 kwietnia 2017 w ligowym meczu z Sassuolo (2:2), strzelił pierwszego gola po kontuzji[41]. Łącznie w sezonie 2016/17 rozegrał 23 mecze strzelając 8 bramek (5 ligowych i 3 w Lidze Mistrzów).

Arkadiusz Milik (drugi od prawej) podczas meczu Ligi Europy UEFA z Red Bull Salzburg (2019)
Milik (drugi od prawej)
Milik (pierwszy od lewej)

Nowy sezon rozpoczął 16 sierpnia 2017 wchodząc na ostatnie 15' minut w pierwszym meczu IV rundy kwalifikacji Ligi Mistrzów z Niceą (2:0). 19 sierpnia 2017, wystąpił w pierwszej jedenastce, w meczu 1. kolejki Serie A z Hellasem Verona (3:1), w którym rozegrał 61 minut oraz zdobył bramkę. 13 września 2017 rozegrał 90' minut oraz zdobył bramkę w przegranym 1:2, grupowym meczu Ligi Mistrzów UEFA, z Szachtarem Donieck. 23 września 2017 w ligowym meczu ze SPAL, ponownie zerwał więzadła krzyżowe, tym razem w prawym kolanie[42]. Na boisko powrócił 3 marca 2018 wchodząc jako rezerwowy w ligowym meczu z Romą (2:4)[43]. Łącznie w sezonie 2017/18, wystąpił w 17 meczach strzelając 6 bramek, natomiast Napoli zajęło 2. miejsce w tabeli Serie A, ustępując jedynie Juventusowi.

Kolejny sezon Milik rozpoczął wychodząc w pierwszym składzie na mecz 1. kolejki Seria A przeciwko Lazio, zdobywając gola i ostatecznie przyczyniając się do zwycięstwa swojej drużyny, 2:1[44]. 16 grudnia 2018 golem z rzutu wolnego w 90. minucie spotkania zapewnił swojej drużynie ligowe zwycięstwo z Cagliari[45]. Sezon 2018/19 był najlepszym sezonem Milika w klubie ze stolicy Kampanii pod względem strzelonych bramek i regularności w grze. Z dorobkiem 17 ligowych goli uplasował się wówczas na 5. miejscu w klasyfikacji strzelców Serie A, natomiast we wszystkich rozgrywkach rozegrał 47 spotkań, strzelając 20 goli i notując 4 asysty i ponownie sięgnął z klubem po wicemistrzostwo[46].

Kolejny sezon, ze względu na uraz pachwiny, rozpoczął w 4. ligowej kolejce, rozgrywając 73 minuty przeciwko Lecce (4:1)[46]. W następnej serii gier wszedł z ławki i rozegrał 16 minut z Cagliari, a dwa kolejne mecze spędził na ławce rezerwowych. Do gry powrócił w 8. kolejce zdobywając dwie bramki w meczu z Hellasem, po którym ponownie wywalczył sobie miejsce w pierwszej jedenastce i zdobywał gole także w trzech kolejnych meczach- kolejno, ze SPAL (1:1), Atalantą (2:2) i Romą (1:2), który był jego 32 golem w Serie A[47]. Milik pobił wówczas należący do Zbigniewa Bońka rekord w liczbie goli strzelonych przez Polaka w tych rozgrywkach[48]. 10 grudnia 2019 w wygranym 4:0 meczu fazy grupowej Ligi Mistrzów z KRC Genk zdobył pierwszego hattricka dla Napoli[49][50]. 17 czerwca 2020 pokonując w finale Juventus, zdobył z Napoli Puchar Włoch, a sam wykorzystał ostatnią, decydującą jedenastkę w konkursie rzutów karnych[51]. Było to pierwsze klubowe trofeum w jego karierze[52].

Po zakończeniu sezonu rozgorzała dyskusja nt. jego odejścia[53]. Według mediów Milikiem zainteresowane były m.in. kluby włoskie, angielskie i hiszpańskie[54]. Polak przeszedł nawet testy medyczne przed potencjalnym transferem do AS Romy[55]. Ostatecznie pozostał w zespole natomiast ze względu na impas w negocjacjach dotyczących nowego kontraktu oraz wcześniejszą chęć odejścia z klubu, nie został zgłoszony do rozgrywek w sezonie 2020/21[56].

Łącznie rozegrał w barwach Napoli 122 oficjalne mecze, w których strzelił 48 goli i zanotował 5 asyst[57][58].

(...) To profesjonalista i piłkarz o ogromnych możliwościach. On ma lewą nogę na najwyższym światowym poziomie. W Amsterdamie wykonał superpracę, poszedł do Napoli, gdzie nie miał problemów z aklimatyzacją, niestety przydarzyły mu się dwie poważne kontuzje, które wpłynęły na jego losy. Arek pokazał charakter, powalczył skutecznie o powołanie na mundial, w Rosji pewnie sam oczekiwał od siebie więcej, ale w piłce nie zawsze wszystko układa się po myśli zawodnika czy trenera. Milik to jednak materiał na piłkarza światowego topu.

Frank de Boer w wywiadzie dla Piłki Nożnej, 2018

Olympique Marsylia

[edytuj | edytuj kod]
Arkadiusz Milik jako piłkarz Olympique Marsylia (2021)

21 stycznia 2021 został wypożyczony na półtora roku z obowiązkiem wykupu do francuskiego klubu Olympique Marsylia[59]. 23 stycznia 2021 zadebiutował, zastępując Dario Benedetto w 60. minucie meczu 21. kolejki Ligue 1 z AS Monaco, rozegranym na Stadionie Ludwika II[60]. Media awizowały go do gry w pierwszej jedenastce już w następnym spotkaniu przeciwko Rennes, natomiast mecz został przełożony z powodu zamieszek z kibicami na terenie ośrodka treningowego Marsylii[61]. Poinformowano także, że trener André Villas-Boas wyznaczył Milika do wykonywania rzutów karnych[62]. 3 lutego 2021 w kolejnym ligowym meczu, przeciwko Lens (2:2), wyszedł w podstawowym składzie i w 47. minucie zdobył swoją pierwszą bramkę w nowym klubie[63]. Następnych pięć oficjalnych meczów, w tym ligowy Le Classique przeciwko Paris Saint-Germain, opuścił z powodu urazu uda[64]. Do gry powrócił 28 lutego 2021 wychodząc w pierwszym składzie w Derbach Olimpijskich z Olympique Lyon i zdobył bramkę z rzutu karnego na wagę remisu (1:1)[65]. Milik zdobył bramki w dwóch pierwszym spotkaniach, w których zagrał w pierwszym składzie dokonując tego jako pierwszy piłkarz Marsylii od sierpnia 2013, kiedy uczynił to Dimitri Payet[66]. 7 marca 2021 zdobył bramkę w meczu Pucharu Francji z Perpignan Canet (1:2)[67]. 13 marca 2021 strzelając gola na 1:0 otworzył wynik ligowego spotkania ze Stade Brestois (3:1)[68]. 10 kwietnia 2021 wpisał się na listę strzelców w zremisowanym 3:3 meczu z Montpellier[69]. W następnej kolejce asystował przy golu Payeta w spotkaniu z Lorient (3:2)[70], a 23 kwietnia zdobył bramkę w meczu z Reims (3:1)[71]. 16 maja 2021 po dwóch meczach bez gola zdobył trzy bramki w spotkaniu z Angers (2:1), kompletując hat tricka poprzez wykonanie rzutu karnego, który zapewnił jego drużynie zwycięstwo w doliczonym czasie gry[72]. 23 maja skutecznie egzekwując rzut karny w ostatniej minucie gry zapewnił drużynie remis 1:1 w spotkaniu z FC Metz[73]. Sezon zakończył z dorobkiem 10 goli uzyskanych w 16 spotkaniach.

Przed rozpoczęciem sezonu 2021/2022 przejął numer 9 po odchodzącym z klubu Dario Benedetto[74]. Większość przedsezonowych przygotowań i początek nowego sezonu opuścił ze względu na kontuzję kolana. Do gry powrócił 30 września 2021 w meczu fazy grupowej Ligi Europy UEFA z Galatasaray (0:0)[75]. Następnie rozegrał całą drugą połowę meczu 9. kolejki Ligue 1 przeciwko Lille (0:2)[76]. 17 października 2021 wyszedł w pierwszym składzie Marsylii na rozgrywany na Stade Vélodrome ligowy mecz z Lorient (4:1) i w 85. minucie zdobył pierwszą bramkę w sezonie[77]. Strzelona bramka była 10 golem Milika zdobytym w jego 17 występie w Ligue 1. Polak osiągnął taką liczbę bramek najszybciej spośród piłkarzy Olympique Marsylia od czasu Sonny’ego Andersona, który w sezonie 1993/1994 zdobył dla tego klubu 10 goli w pierwszych 11 meczach sezonu[78]. 4 listopada 2021 zdobył bramkę z rzutu karnego w meczu fazy grupowej Ligi Europy UEFA przeciwko Lazio, zakończonym remisem 2:2[79]. 25 listopada 2021 w następnej kolejce fazy grupowej zdobył dwa gole w wyjazdowym spotkaniu z Galatasaray (2:4)[80]. 9 grudnia 2021 zdobył zwycięską bramkę w ostatnim meczu fazy grupowej Ligi Europy z Lokomotiwem Moskwa (1:0)[81], dzięki czemu Marsylia zajęła 3. miejsce w grupie i uzyskała kwalifikację do 1/16 finału Ligi Konferencji Europy UEFA[82]. 19 grudnia 2021 zdobył trzy bramki w meczu 1/32 finału Pucharu Francji z piątoligowym Cannet Rocheville (4:1), zostając pierwszym piłkarzem Marsylii, który zdobył hattricka w rozgrywkach Pucharu Francji na Stade Vélodrome od 1991 kiedy dokonał tego Jean-Pierre Papin[83]. 2 stycznia 2022 w kolejnej fazie krajowego pucharu trafił do siatki w wygranym 3:0 spotkaniu z Chauvigny[84]. 22 stycznia w 1/8 finału z Montpellier, zdobył bramkę na 1:0 oraz wykorzystał rzut karny w konkursie, po którym jego zespół awansował do ćwierćfinału[85]. 4 lutego 2022 po serii dziesięciu ligowych meczów bez trafienia wyszedł w wyjściowym składzie na mecz 23. kolejki Ligue 1 z Angers i zdobył hattricka w spotkaniu zakończonym zwycięstwem 5:2[86]. 13 lutego przewrotką zdobył zwycięską bramkę na 2:1 w ligowym meczu z FC Metz[87]. 17 lutego zdobył dwie bramki w meczu 1/16 finału Ligi Konferencji Europy UEFA z Karabachem Agdam[88]. Został wówczas drugim zawodnikiem Marsylii w XXI wieku, który zdobył co najmniej 6 bramek w sezonie w europejskich pucharach, po Didierze Drogbie, który w sezonie 2003/2004 uzyskał 11 trafień[89].

Przed sezonem 2022/2023 w życie weszła klauzula wykupu Milika, który 1 lipca 2022 został zawodnikiem Marsylii na zasadzie transferu definitywnego[90]. Sezon 2022/2023 rozpoczął jako podstawowy piłkarz Olympique, rozgrywając mecze ze Stade Reims i Stade Brestois[91].

Juventus F.C.

[edytuj | edytuj kod]

26 sierpnia 2022 został wypożyczony na rok do włoskiego klubu Juventus[92]. Zadebiutował 27 sierpnia 2022 w meczu 3 kolejki Serie A z AS Romą (1:1)[93]. Został trzecim Polakiem (po Zbigniewie Bońku i Wojciechu Szczęsnym), który występował w tym klubie[94]. 31 sierpnia 2022 zdobył swoją pierwszą bramkę ustalając na 2:0 wynik domowego meczu 4 kolejki Serie A ze Spezią[95]. W czerwcu 2023 Polak został wykupiony z Olympique Marsylia do Juventusu[96]. 15 maja 2024 sięgnął z Juventusem po Puchar Włoch[97].

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Milik od 2011 występował w młodzieżowych reprezentacjach kraju. We wszystkich kategoriach wiekowych rozegrał łącznie 18 meczów, strzelając 16 goli. W 2012 Waldemar Fornalik dwukrotnie umieścił go na liście rezerwowej seniorskiej reprezentacji Polski. Pierwsze powołanie otrzymał 8 października tego samego roku, na mecze z Republiką Południowej Afryki oraz Anglią[98]. Zajął wówczas miejsce Marka Saganowskiego, który zmagał się z problemami kardiologicznymi[98]. Kilka dni wcześniej Milik przygotowywał się z kadrą do lat 19 do turnieju eliminacyjnego Mistrzostw Europy[98].

W seniorskiej reprezentacji zadebiutował 12 października 2012 w wygranym 1:0 meczu z RPA, zmieniając w 58. minucie Adriana Mierzejewskiego[99]. Zagrał również w zremisowanym 1:1 meczu eliminacyjnym Mistrzostw Świata 2014 z Anglią, wchodząc w 82. minucie za Kamila Grosickiego[100]. Pierwszego gola dla reprezentacji zdobył 14 grudnia 2012 w meczu Macedonią, gdy dobił piłkę po niecelnym uderzeniu Szymona Pawłowskiego z rzutu karnego[101]. 11 października 2014 zdobył bramkę w wygranym 2:0 meczu eliminacyjnym do Mistrzostw Europy 2016 z Niemcami[102]. Było to pierwsze w historii zwycięstwo reprezentacji Polski w piłce nożnej nad reprezentacją Niemiec[103]. Trzy dni później trafił do siatki w zremisowanym 2:2 spotkaniu ze Szkocją[104]. Trafienia notował także w dwóch kolejnych meczach kadry: wygranym 4:0 z Gruzją[105] oraz bezpośrednio z rzutu wolnego w zremisowanym 2:2 meczu towarzyskim ze Szwajcarią[106]. 13 czerwca 2015 strzelił gola w wygranym 4:0 drugim spotkaniu z Gruzją[107]. Był kluczowym zawodnikiem reprezentacji Polski podczas eliminacji do Mistrzostw Europy 2016. Zagrał w dziewięciu z dziesięciu możliwych do rozegrania spotkań zdobywając, w których zdobył 6 goli i zanotował 6 asyst, tworząc świetnie rozumiejący się duet napastników z Robertem Lewandowskim[108]. Napastnicy zajęli wówczas pierwsze dwa miejsca w klasyfikacji kanadyjskiej eliminacji turnieju[109].

Arkadiusz Milik w barwach reprezentacji Polski (2013)

W 2016 został powołany przez selekcjonera Adama Nawałkę do kadry na Mistrzostwa Europy 2016 we Francji[110]. W meczu inauguracyjnym z Irlandią Północną zdobył bramkę dającą zwycięstwo Polsce[111]. W meczu grupowym z Ukrainą asystował przy zwycięskiej bramce Jakuba Błaszczykowskiego[112]. W zremisowanym 0:0 meczu z Niemcami nie wykorzystał kilku dogodnych okazji do zdobycia gola[113]. Ogółem na turnieju wystąpił w pełnym wymiarze czasowych we wszystkich pięciu meczach, strzelając jedną bramkę oraz dotarł z reprezentacją Polski do ćwierćfinału, gdzie drużyna narodowa odpadła po konkursie rzutów karnych, z późniejszym mistrzem Europy- Portugalią[110]. Był to najlepszy wynik jaki reprezentacja Polski kiedykolwiek osiągnęła na mistrzostwach Europy[114].

8 października 2016 wywalczył rzut karny w wygranym 3:2 meczu eliminacji Mistrzostw Świata 2018 z Danią, po czym doznał urazu zerwania więzadła krzyżowego[115]. Do kadry wrócił w marcu 2017, natomiast nie wystąpił w wygranym 2:1 meczu z Czarnogórą[116]. Do gry w narodowych barwach powrócił 10 czerwca 2017 wchodząc na 18 minut w wygranym 3:1 spotkaniu eliminacji z Rumunią[117]. 4 września 2017 wyszedł w pierwszym składzie i zdobył jedną z bramek w wygranym 3:0 meczu eliminacyjnym z Kazachstanem[117]. Następne dwa zgrupowania kadry opuścił ze względu na kolejną kontuzję kolana. W marcu 2018 Adam Nawałka powołał go na spotkania towarzyskie z Nigerią i Koreą Południową[118]. Milik pojawił się na boisku w obu spotkaniach i wystąpił także w dwóch kolejnych meczach towarzyskich- z Chile i Litwą[119]. W eliminacjach mundialu rozegrał pięć spotkań, z czego trzy w podstawowym składzie, zdobywając jednego gola[119] a reprezentacja Polski zajmując pierwsze miejsce w grupie zakwalifikowała się do rozgrywanego w Rosji turnieju[120].

4 czerwca 2018, selekcjoner Adam Nawałka powołał go do składu Mistrzostwa Świata 2018[121]. Na mundialu wystąpił w pierwszym meczu fazy grupowej z Senegalem (1:2)[122], natomiast drużyna notując jeszcze porażkę z Kolumbią (0:3) i wygraną z Japonią (1:0), odpadła z turnieju po fazie grupowej[123].

27 sierpnia 2018, Jerzy Brzęczek powołał go na spotkanie Ligi Narodów UEFA z Włochami i mecz towarzyski z Irlandią[124]. Milik rozegrał całe spotkanie z reprezentacją Irlandii i zanotował asystę przy bramce Mateusza Klicha zapewniającej remis 1:1[124]. 20 listopada 2018 skutecznie wykorzystując rzut karny zapewnił drużynie remis 1:1 w meczu Ligi Narodów z Portugalią[125]. Następnie rozegrał łącznie cztery spotkania, zdobywając jedną bramkę- w meczu z Macedonią Północną, podczas eliminacji Mistrzostw Europy 2020, które reprezentacja Polski zakończyła na pierwszym miejscu w grupie i awansowała do turnieju finałowego[119]. 11 listopada 2020 w meczu towarzyskim z Ukrainą, pełnił funkcję kapitana reprezentacji Polski[126].

5 marca 2021 znalazł się na pierwszej liście powołań selekcjonera Paulo Sousy[127]. Wystąpił w podstawowym składzie w meczach eliminacji do Mistrzostw Świata 2022 z Węgrami (3:3), Andorą (3:0) i Anglią (1:2), w ostatnim meczu notując asystę przy bramce Jakuba Modera na 1:1[128]. 17 maja 2021 został powołany do składu na Mistrzostwa Europy 2020[129], jednak z udziału w turnieju ostatecznie wyeliminowała go kontuzja kolana[130].

1 listopada 2021 Paulo Sousa powołał go na mecze eliminacji do Mistrzostw Świata 2022 z Andorą i Węgrami[131]. 12 listopada 2021 w meczu z Andorą (4:1) rozegrał 60 spotkanie i zdobył 16 bramkę w reprezentacji[132].

Styl gry

[edytuj | edytuj kod]

Arkadiusz Milik jest lewonożnym piłkarzem, który występuje na pozycji środkowego napastnika[133]. Postrzegany jest jako zawodnik dobrze wyszkolony technicznie, kreatywny, potrafiący współpracować z partnerami w duecie środkowych napastników, np. w formacji 4-4-2[134]. Może występować również na pozycji cofniętego napastnika, a także w niektórych fazach meczu jako skrzydłowy wykorzystując umiejętność zejścia do środka i strzału lewą nogą[135]. Jest silny fizycznie, dysponuje dobrym wyskokiem, często zdobywa gole po uderzeniach głową[136]. Strzela bramki również z rzutów karnych i wolnych[137]. Na początku kariery ze względu na styl gry porównywany był do Roberta Lewandowskiego[138]. W 2012 magazyn Don Balón umieścił go na liście najbardziej obiecujących piłkarzy urodzonych po 1991 roku[139]. Trener napastników Ajaksu, Dennis Bergkamp, który pracował z Milikiem w czasie jego występów w holenderskiej drużynie określił styl gry Polaka w ten sposób[140]:

(...) Chce pracować. Nie jest indywidualistą na boisku. Współpracuje z innymi, a u napastników nie jest to oczywiste. Milik ma nosa do strzelania goli. Lubi to robić i wie, jak to robić. Widzę u niego zdolność ustawiania się w odpowiednim miejscu na boisku. Piłka go szuka. To dodatkowa zaleta. Jego lewa noga jest wyjątkowa. Milik potrafi nią bardzo precyzyjnie i mocno uderzyć. Może posłać piłkę w każdy róg bramki, z dowolnej pozycji. W polu karnym cały czas szuka miejsca. Schodzi do bliższego słupka, jest aktywny. Chce być na końcu każdej naszej akcji ofensywnej.

Styl gry polskiego napastnika scharakteryzował również były holenderski piłkarz Ronald de Boer. W jego ocenie, Milik[141]:

(...) Jest świetny w polu karnym, ma ogromny głód strzelania bramek, znajduje się w sytuacji. Dużo lepiej gra, gdy ma przy sobie innego napastnika. To dla niego bardzo ważne, że zespół gra ofensywnie. On potrzebuje przestrzeni. (...) Drybling daleko od pola karnego nie jest jego mocną stroną. Ale lewa noga rekompensuje wiele, jest fantastyczna.

Statystyki

[edytuj | edytuj kod]

Klubowe

[edytuj | edytuj kod]
(aktualne na 30 kwietnia 2023)
Klub Sezon Liga Liga Puchar kraju Europa[a] Inne[b] Suma
Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki
Rozwój Katowice 2010/2011 III liga 10 4 – – – 10 4
Górnik Zabrze 2011/2012 Ekstraklasa 24 4 1 0 – – 25 4
2012/2013 14 7 1 1 – – 15 8
Bayer 04 Leverkusen 2012/2013 Bundesliga 6 0 – 2 0 – 8 0
FC Augsburg (wyp.) 2013/2014 18 2 2 0 – – 20 2
AFC Ajax (wyp.) 2014/2015 Eredivisie 21 11 3 8 9 4 1 0 34 23
AFC Ajax 2015/2016 31 21 2 0 9 3 – 42 24
SSC Napoli 2016/2017 Serie A 17 5 2 0 4 3 – 23 8
2017/2018 15 5 – 2 1 – 17 6
2018/2019 35 17 2 1 10 2 – 47 20
2019/2020 26 11 4 0 5 3 – 35 14
Olympique Marsylia (wyp.) 2020/2021 Ligue 1 15 9 1 1 – – 16 10
2021/2022 23 7 4 5 10 8 – 37 20
Olympique Marsylia 2022/2023 2 0 0 0 0 0 0 0 2 0
Juventus (wyp.) 2022/2023 Serie A 22 7 3 0 5 2 0 0 30 9
Ogólnie w karierze 279 110 25 16 56 26 1 0 361 152

Reprezentacyjne

[edytuj | edytuj kod]
(aktualne na 7 czerwca 2024)
Reprezentacja Rok Mecze Bramki
Polska U-17 2011 1 1
Ogólnie 1 1
Polska U-18 2012 1 0
Ogólnie 1 0
Polska U-19 2011 6 4
2012 1 1
Ogólnie 7 5
Polska U-21 2012 2 0
2013 7 10
Ogólnie 9 10
Polska 2012 4 1
2013 2 0
2014 8 5
2015 8 4
2016 11 1
2017 3 1
2018 9 1
2019 4 1
2020 7 1
2021 5 1
2022 6 0
2023 5 1
2024 1 0
Ogólnie 73 17

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Klubowe

[edytuj | edytuj kod]

AFC Ajax

[edytuj | edytuj kod]

SSC Napoli

[edytuj | edytuj kod]

Olympique Marsylia

[edytuj | edytuj kod]

Juventus

[edytuj | edytuj kod]
  • Puchar Włoch: 2023/2024

Indywidualne

[edytuj | edytuj kod]

Wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

Rekordy

[edytuj | edytuj kod]
  • Najskuteczniejszy polski zawodnik w historii Serie A: 44 gole[142].

Działalność pozasportowa

[edytuj | edytuj kod]

W 2017 został twarzą akcji promocyjnej SSC Napoli w aplikacji randkowej Tinder[143]. W 2018 otworzył w Katowicach restaurację Food&Ball[144], która pomagała w dostarczaniu posiłków dla szpitali po wybuchu pandemii COVID-19[145].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Jego ojciec opuścił rodzinny dom, kiedy Arkadiusz miał sześć lat[146]. Ma starszego brata, Łukasza[147]. Jest absolwentem Szkoły Podstawowej nr 33 i Gimnazjum nr 6 w Katowicach[148].

Jest fanem koszykówki, do jego ulubionych zawodników należą Michael Jordan i LeBron James[149]. Jako chłopiec podziwiał również Cristiano Ronaldo[150]. W jednym z wywiadów określił się kibicem Manchesteru United[151].

W latach 2011–2021 był związany z pochodzącą z Siemianowic Śląskich modelką Jessicą Ziółek (ur. 1995)[152][153]. Następnie związał się z modelką Agatą Sieramską[154].

W 2018, wracając do domu po meczu Ligi Mistrzów z Liverpoolem, padł ofiarą napadu rabunkowego na przedmieściach Neapolu[155]. Samochód, którym podróżował, został zatrzymany przez zamaskowanych sprawców na motocyklach, którzy następnie, grożąc bronią, zrabowali piłkarzowi zegarek[156].

Uwagi

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Uwzględniono:
    Liga Mistrzów UEFA – 24 (10)
    Liga Europy UEFA – 22 (10)
    Liga Konferencji Europy UEFA – 5 (4)
    kwalifikacje do Ligi Mistrzów UEFA – 3 (1)
    kwalifikacje do Ligi Europy UEFA – 2 (1).
  2. ↑ Uwzględniono: Superpuchar Holandii – 1 (0).
  3. ↑ Ex aequo z Tolu Arokodare, Mohamedem Ben Fredj, Wissamem Ben Yedderem, Ludoviciem Blas i Kylianem Mbappé.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Joanna Haśnik: Arek Milik odpowiada na pytania kibiców. Górnik Zabrze, 6 sierpnia 2013. [dostęp 2013-08-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (3 marca 2016)]. (pol.).
  2. ↑ Jerzy Mucha: Milik do kadry? Za wcześnie! – uważa jego były trener. Górnik Zabrze, 28 sierpnia 2012. [dostęp 2013-08-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2 września 2012)]. (pol.).
  3. ↑ Joanna Haśnik: Chłopak z osiedla „N”, czyli kim jest Arkadiusz Milik. gornikzabrze.pl, 2012-10-15. [dostęp 2016-02-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-18)]. (pol.).
  4. ↑ Wraca największy turniej w Europie. W przeszłości rywalizowali w nim Milik, Piątek i Zieliński [online], sport.onet.pl, 28 października 2021 [dostęp 2021-10-30] (pol.).
  5. ↑ a b Sezon 2010/11. 90minut.pl. [dostęp 2013-08-30]. (pol.).
  6. ↑ Łukasz Cielemęcki: Piłkarz ekstraklasy w pogoni za legendą. Przegląd Sportowy, 1 września 2012. [dostęp 2013-08-30]. (pol.).
  7. ↑ a b c Młoda Legia testuje Króla i Milika. Legionisci.com, 8 lutego 2011. [dostęp 2013-08-30]. (pol.).
  8. ↑ Maciej Blaut, Szymon Bujalski: Arkadiusz Milik i Mariusz Stępiński. Dwóch nastolatków podbija Ekstraklasę. Gazeta.pl, 7 października 2012. [dostęp 2013-08-30]. (pol.).
  9. ↑ Sparing: Sambonifacese 1-4 Młoda Legia. Legionisci.com, 14 lutego 2011. [dostęp 2013-08-30]. (pol.).
  10. ↑ Piłkarz z ekstraklasy załatwił pracę bratu!. Wprzerwie.pl, 10 kwietnia 2014. [dostęp 2015-07-31]. (pol.).
  11. ↑ Krzysztof Skutnik: Milik siódmy w zestawieniu najmłodszych strzelców. Górnik Zabrze, 2 kwietnia 2012. [dostęp 2015-07-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (1 listopada 2013)]. (pol.).
  12. ↑ Krzysztof Skutnik: Arkadiusz Milik podpisał nowy kontrakt. Górnik Zabrze, 18 kwietnia 2012. [dostęp 2015-07-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (3 marca 2016)]. (pol.).
  13. ↑ Krzysztof Skutnik: Arkadiusz Milik i trener Widzewa nagrodzeni przed meczem. Górnik Zabrze, 24 września 2012. [dostęp 2015-07-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (25 września 2015)]. (pol.).
  14. ↑ Joanna Haśnik: 2400 bramek w najwyższej klasie rozgrywkowej. Górnik Zabrze, 3 grudnia 2012. [dostęp 2015-07-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (25 września 2015)]. (pol.).
  15. ↑ Zabrzańska tama na Wiśle. 90minut.pl, 1 grudnia 2012. [dostęp 2015-07-31]. (pol.).
  16. ↑ Przemysław Michalak: Arkadiusz Milik dla 2x45.com.pl: Nie odmówiłem Weszło z powodu jednego tekstu. Chodziło o całokształt. 2x45.com.pl, 7 grudnia 2012. [dostęp 2015-07-31]. (pol.).
  17. ↑ Robert Lewandowski piłkarzem roku według „Sportu”. eurosport.onet.pl, 24 grudnia 2012. [dostęp 2015-07-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (3 lutego 2013)]. (pol.).
  18. ↑ Bayer 04 verpflichtet Polens Nationalspieler Arkadiusz Milik. Bayer 04 Leverkusen, 17 grudnia 2012. [dostęp 2013-08-30]. (niem.).
  19. ↑ Krzysztof Skutnik: Milik odkryciem roku według Piłki Nożnej. Górnik Zabrze, 16 lutego 2012. [dostęp 2013-08-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (1 listopada 2013)]. (pol.).
  20. ↑ FCA leiht Arkadiusz Milik aus. FC Augsburg, 30 sierpnia 2013. [dostęp 2013-08-30]. (niem.).
  21. ↑ Gol Artura Sobiecha i debiut Arkadiusza Milika. 90minut.pl, 21 września 2013. [dostęp 2015-08-01]. (pol.).
  22. ↑ Michał Trela: Pierwszy gol Milika w Bundeslidze! Polak bohaterem. Przegląd Sportowy, 28 września 2013. [dostęp 2015-08-01]. (pol.).
  23. ↑ Augsburg zdobył Stuttgart. Gol Milika. Piłka Nożna, 9 lutego 2014. [dostęp 2015-08-01]. (pol.).
  24. ↑ Ajax huurt Milik van Bayer Leverkusen. ajax.nl, 15 maja 2014. [dostęp 2014-05-16]. (niderl.).
  25. ↑ Holandia: zwycięstwo Ajaksu Amsterdam, dwa gole Milika. eurosport.onet.pl, 13 września 2014. [dostęp 2015-08-01]. (pol.).
  26. ↑ Krzysztof Nowak: Milik błyszczy w Pucharze Holandii. Strzelił 6 goli!. Przegląd Sportowy, 25 września 2014. [dostęp 2015-08-01]. (pol.).
  27. ↑ Arkadiusz Milik jak Luis Suarez. Polak strzelił sześć goli dla Ajaksu. Dziennik.pl, 25 września 2014. [dostęp 2014-11-18]. (pol.).
  28. ↑ Milik piłkarzem meczu Ajax – APOEL. Wirtualna Polska, 11 grudnia 2014. [dostęp 2015-08-01]. (pol.).
  29. ↑ Ajax contracteert Arek Milik. ajax.nl, 1 kwietnia 2015. [dostęp 2015-04-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2 kwietnia 2015)]. (niderl.).
  30. ↑ Magiczny numer na plecach Arkadiusza Milika. katowickisport.pl. [dostęp 2016-02-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-27)].
  31. ↑ Il Napoli ufficializza l’acquisto di Milik [online], sscnapoli.it [dostęp 2016-08-03].
  32. ↑ Grupa Wirtualna Polska, Ajax Amsterdam ujawnił kwotę transferu Arkadiusza Milika do SSC Napoli – WP SportoweFakty [online], 2 sierpnia 2016 [dostęp 2016-08-03] (pol.).
  33. ↑ k, Higuain sprzedany do Juventusu. Milik ma zastąpić Argentyńczyka. To będzie rekordowy transfer! [online], Polska Times, 26 lipca 2016 [dostęp 2021-01-24] (pol.).
  34. ↑ Grupa Wirtualna Polska, Arkadiusz Milik wyjaśnił, dlaczego gra z numerem „99” – WP SportoweFakty, „sportowefakty.wp.pl”, 14 stycznia 2017 [dostęp 2017-02-15] (pol.).
  35. ↑ Serie A. Arkadiusz Milik i Piotr Zieliński zadebiutowali w SSC Napoli [online] [dostęp 2016-08-21].
  36. ↑ Kapitalny mecz Milika przeciwko Milanowi. Dwa gole Polaka i wygrana Napoli [online] [dostęp 2016-08-27].
  37. ↑ Serie A: Arkadiusz Milik wciąż zachwyca! Polak wszedł z ławki i został bohaterem Napoli [online] [dostęp 2016-08-18].
  38. ↑ Seria A. Oficjalnie: Arkadiusz Milik może wrócić do treningów z drużyną [online] [dostęp 2017-02-14].
  39. ↑ Arkadiusz Milik w kadrze meczowej Napoli! Polak wraca po czterech miesiącach przerwy, „Sport.pl” [dostęp 2017-02-14] (pol.).
  40. ↑ INTERIA.PL, Real – Napoli 3-1. Arkadiusz Milik wrócił do gry! [online] [dostęp 2017-02-15] (pol.).
  41. ↑ Grupa Wirtualna Polska, Arkadiusz Milik chwalony we włoskich mediach – WP SportoweFakty, „sportowefakty.wp.pl”, 23 kwietnia 2017 [dostęp 2017-04-25] (pol.).
  42. ↑ Sprawdził się najczarniejszy scenariusz! Milik zerwał więzadła, „Polsat Sport” [dostęp 2018-01-09] (pol.).
  43. ↑ Arkadiusz Milik Wrócił na boisko po kontuzji. Dwa gole Łukasza Teodorczyka, „Przegląd Sportowy”, 3 marca 2018 [dostęp 2018-03-12] (pol.).
  44. ↑ Milik strzela, Napoli wygrywa. Zespół Polaków odnosi cenne zwycięstwo z Lazio w debiucie Ancelottiego [online], Przegląd Sportowy, 18 sierpnia 2018 [dostęp 2020-07-21] (pol.).
  45. ↑ Zobacz efektowny gol Milika. Polak zapewnił Napoli wyjazdowe zwycięstwo z Cagliari [online], Przegląd Sportowy, 16 grudnia 2018 [dostęp 2020-07-21] (pol.).
  46. ↑ a b Piorunująca końcówka Napoli! Klub Polaków wicemistrzem Włoch (WIDEO) – Polsat Sport [online], polsatsport.pl [dostęp 2020-07-21] (pol.).
  47. ↑ Gol Arkadiusza Milika w trzecim meczu z rzędu [online], wpolityce.pl [dostęp 2020-07-21].
  48. ↑ Arkadiusz Milik pobił rekord Zbigniewa Bońka [online], rmf24.pl [dostęp 2020-07-21] (pol.).
  49. ↑ Jacek Czaplewski, Liga Mistrzów. Arkadiusz Milik ustrzelił hat-tricka w 38 minucie. Kapitalny mecz z Genk [online], Gol24, 10 grudnia 2019 [dostęp 2020-07-21] (pol.).
  50. ↑ Liga Mistrzów: Klasyczny hat-trick Milika w meczu z Genk! (WIDEO) – Polsat Sport [online], polsatsport.pl [dostęp 2020-08-16] (pol.).
  51. ↑ Milik i Zieliński z Pucharem Włoch! Napoli zwycięża po serii jedenastek! [online], sport.se.pl [dostęp 2020-07-21].
  52. ↑ Pierwsze trofeum w karierze Zielińskiego i Milika. Szaleństwo na ulicach Neapolu [online], tvn24.pl [dostęp 2020-07-21].
  53. ↑ Milik odejdzie w styczniu z Napoli. Nie może narzekać na brak ofert [online], Przegląd Sportowy, 28 października 2020 [dostęp 2020-11-15] (pol.).
  54. ↑ Wirtualna Polska Media, Transfery. Włoskie media żyją sprawą Arkadiusza Milika. Wymieniają dwa kolejne kluby, które powalczą o Polaka – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 25 października 2020 [dostęp 2020-11-15] (pol.).
  55. ↑ Il comunicato del Club del 20 settembre 2020 [online], asroma.com [dostęp 2021-01-15] (wł.).
  56. ↑ Wirtualna Polska Media, Serie A. Arkadiusz Milik nie został zgłoszony do rozgrywek – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 7 października 2020 [dostęp 2020-11-15] (pol.).
  57. ↑ Arkadiusz Milik – Bilans występów według rozgrywek [online] [dostęp 2020-11-15] (pol.).
  58. ↑ Wirtualna Polska Media, Frank de Boer: Milik będzie królem – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 20 sierpnia 2018 [dostęp 2021-01-20] (pol.).
  59. ↑ Il Napoli comunica il trasferimento a titolo temporaneo di Milik all’Olimpique Marsiglia fino al giugno 2022 [online], sscnapoli.it [dostęp 2021-01-21].
  60. ↑ Milik już w nowych barwach! Gol w debiucie? [online], sport.interia.pl [dostęp 2021-01-23] (pol.).
  61. ↑ Milik nie zagra, zamieszki w Marsylii [online], rp.pl [dostęp 2021-02-03] (pol.).
  62. ↑ Telewizja Polska S.A, Pierwszy sukces Milika. Powierzono mu ważne zadanie [online], sport.tvp.pl, 27 stycznia 2021 [dostęp 2021-02-03] (pol.).
  63. ↑ Arkadiusz Milik z pierwszym golem w Marsylii! „Pokazał instynkt w polu karnym” [WIDEO] [online], sport.pl [dostęp 2021-02-03] (pol.).
  64. ↑ Wirtualna Polska Media, Francja. Zielone światło dla Arkadiusza Milika – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 15 lutego 2021 [dostęp 2021-02-15] (pol.).
  65. ↑ Wirtualna Polska Media, Ligue 1: Arkadiusz Milik wrócił i od razu strzelił gola silnemu rywalowi – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 28 lutego 2021 [dostęp 2021-02-28] (pol.).
  66. ↑ [2 - Arkadiusz Milik has become...] [online], Twitter [dostęp 2021-03-01] (pol.).
  67. ↑ Telewizja Polska S.A, Kompromitacja Marsylii. Nie pomógł nawet gol Milika [online], sport.tvp.pl, 7 marca 2021 [dostęp 2021-03-07] (pol.).
  68. ↑ Milik w akcji. Snajper poluje na kolejne gole! [online], sport.interia.pl [dostęp 2021-04-18] (pol.).
  69. ↑ Meczyki.pl, Gol Arkadiusza Milika w meczu Ligue 1! Ośmieszył rywala, a potem trafił do siatki! [WIDEO] [online], Meczyki.pl [dostęp 2021-04-18] (pol.).
  70. ↑ Ligue 1: asysta Milika przy pięknej bramce, wygrana Olympique Marsylia rzutem na taśmę [wideo] [online], Onet Sport, 17 kwietnia 2021 [dostęp 2021-04-18] (pol.).
  71. ↑ Ligue 1: Gol Arkadiusza Milika w wygranym meczu z Reims (WIDEO) – Polsat Sport [online], polsatsport.pl [dostęp 2021-05-16] (pol.).
  72. ↑ Telewizja Polska S.A, Koncert Milika w Marsylii. Wielki występ na wagę pucharów! [online], sport.tvp.pl, 16 maja 2021 [dostęp 2021-05-16] (pol.).
  73. ↑ Milik bohaterem! Co tam się działo?! [online], sport.interia.pl [dostęp 2021-08-30] (pol.).
  74. ↑ Telewizja Polska S.A, Milik zmienił numer na koszulce. Duża odpowiedzialność [online], sport.tvp.pl, 26 sierpnia 2021 [dostęp 2021-08-30] (pol.).
  75. ↑ Tak kibice Marsylii zareagowali na Arkadiusza Milika! Wielki powrót [WIDEO] [online], Sport.pl [dostęp 2021-10-17] (pol.).
  76. ↑ Arkadiusz Milik wrócił na boiska Ligue 1! Marsylia przegrała z mistrzami Francji [online], Onet Sport, 3 października 2021 [dostęp 2021-10-17] (pol.).
  77. ↑ Telewizja Polska S.A, Milik znów strzela! Przełamanie Marsylii [online], sport.tvp.pl, 17 października 2021 [dostęp 2021-10-17] (pol.).
  78. ↑ Milik najskuteczniejszym piłkarzem Olympique od ponad 25 lat [online], msn.com [dostęp 2021-10-21].
  79. ↑ Meczyki.pl, Arkadiusz Milik trafił do siatki Lazio! Gol polskiego napastnika w Lidze Europy! [WIDEO] [online], Meczyki.pl [dostęp 2021-11-25] (pol.).
  80. ↑ LE: Emocjonujące spotkanie w Stambule. Dublet Arkadiusza Milika [online], Onet Sport, 25 listopada 2021 [dostęp 2021-11-26] (pol.).
  81. ↑ Meczyki.pl, Arkadiusz Milik z golem w Lidze Europy! Polak dał zwycięstwo swojej drużynie [WIDEO] [online], Meczyki.pl [dostęp 2021-12-18] (pol.).
  82. ↑ LE: Arkadiusz Milik bohaterem! Marsylia gra dalej w europejskich pucharach [online], Onet Sport, 9 grudnia 2021 [dostęp 2021-12-18] (pol.).
  83. ↑ Arkadiusz Milik show! Pierwszy hat-trick Polaka w Marsylii [WIDEO] [online], Sport.pl [dostęp 2021-12-19] (pol.).
  84. ↑ Piękny gol Arkadiusza Milika w Pucharze Francji. Ależ się złożył! [online], Sport.pl [dostęp 2022-01-02] (pol.).
  85. ↑ Milik bohaterem Marsylii w Pucharze Francji [online], TVN24.pl [dostęp 2022-02-04] (pol.).
  86. ↑ To był jego wieczór! Hat-trick Arkadiusza Milika [WIDEO] [online], Onet Sport, 4 lutego 2022 [dostęp 2022-02-04] (pol.).
  87. ↑ Przepiękny gol Arkadiusza Milika! Szczęka opada [WIDEO] [online], Sport.pl [dostęp 2022-02-13] (pol.).
  88. ↑ Meczyki.pl, Kolejne gole Arkadiusza Milika! Dublet Polaka w Lidze Konferencji [WIDEO] [online], Meczyki.pl [dostęp 2022-02-17] (pol.).
  89. ↑ Milik fa un’altra doppietta e il Marsiglia vola: solo Drogba ha fatto meglio del polacco [online], Sport Fanpage [dostęp 2022-02-17] (wł.).
  90. ↑ Co dalej z Milikiem? Prezes Olympique zabrał głos w sprawie! [online], sport.onet.pl [dostęp 2022-07-03] (pol.).
  91. ↑ Telewizja Polska S.A, Krytyka pod adresem Milika. Otrzymał jedną z najniższych not [online], sport.tvp.pl, 15 sierpnia 2022 [dostęp 2022-08-25] (pol.).
  92. ↑ Ufficiale | Arkadiusz Milik è bianconero - Juventus [online], juventus.com [dostęp 2024-04-22] (wł.).
  93. ↑ Włosi po debiucie Milika w Juventusie: Od razu pokazał kolegom, po co przyszedł [online], Sport.pl [dostęp 2022-08-28] (pol.).
  94. ↑ Wirtualna Polska Media, „Ogromne perspektywy”. Agent Milika przemówił po transferze [online], sportowefakty.wp.pl, 26 sierpnia 2022 [dostęp 2022-08-26] (pol.).
  95. ↑ Kontuzja Szczęsnego, gol Milika, pięciu kadrowiczów na boisku. „Polski” mecz dla Juventusu! [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2022-08-31] (pol.).
  96. ↑ Arkadiusz Milik na dłużej w Juventusie [online], www.90minut.pl [dostęp 2023-06-22].
  97. ↑ Wielki sukces Polaków! Juventus zdobył Puchar Włoch. Milik bohaterem [WIDEO] [online], Sport.pl, 15 maja 2024 [dostęp 2024-05-15] (pol.).
  98. ↑ a b c Milik i Kosecki powołani na RPA i Anglię. Wirtualna Polska, 8 października 2012. [dostęp 2013-08-30]. (pol.).
  99. ↑ Polska wygrała z RPA ostatni test przed Anglią. Polskie Radio, 12 października 2012. [dostęp 2015-08-01]. (pol.).
  100. ↑ Polacy zremisowali z Anglikami 1:1 w meczu eliminacyjnym do Mistrzostw Świata. Newsweek Polska, 17 października 2012. [dostęp 2015-08-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (5 marca 2016)]. (pol.).
  101. ↑ Joanna Haśnik: Gol Milika, debiut Skorupskiego!. Górnik Zabrze, 14 grudnia 2012. [dostęp 2013-08-30]. (pol.).
  102. ↑ Łukasz Jachimiak: El. Euro 2016. Polska – Niemcy 2:0. Milik, Mila i spółka są mistrzami świata. Gazeta.pl, 12 października 2014. [dostęp 2015-08-01]. (pol.).
  103. ↑ Polska wygrała z Niemcami 2:0. Pierwsze takie zwycięstwo w historii polskiej piłki nożnej [online], naTemat.pl [dostęp 2021-01-16] (pol.).
  104. ↑ Dariusz Wołowski: El. Euro 2016. Polska – Szkocja. Sercem po punkt!. Gazeta.pl, 14 października 2014. [dostęp 2014-11-18]. (pol.).
  105. ↑ Robert Błoński: Triumfalny marsz na Euro 2016! Gruzja – Polska 0:4. Pokaz polskiej mocy i siły. Przegląd Sportowy, 15 listopada 2014. [dostęp 2014-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (9 stycznia 2018)]. (pol.).
  106. ↑ Antoni Bugajski, Tomasz Włodarczyki: Piękne gole, efektowna cieszynka i remis reprezentacji na pożegnanie niezwykłej jesieni. Przegląd Sportowy, 19 listopada 2014. [dostęp 2015-08-31]. (pol.).
  107. ↑ Paweł Wilkowicz: Eliminacje Euro 2016. Polska – Gruzja 4:0. Wilkowicz: Lewy i lewa Milika. Gazeta.pl, 13 czerwca 2015. [dostęp 2015-08-01]. (pol.).
  108. ↑ Wirtualna Polska Media, Euro 2016. UEFA: Lewandowski i Milik. Polski ogień – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 17 maja 2016 [dostęp 2021-01-15] (pol.).
  109. ↑ El. Euro 2016. Lewandowski i Milik najlepsi w klasyfikacji kanadyjskiej [online], sport.interia.pl [dostęp 2021-01-15] (pol.).
  110. ↑ a b UEFA EURO 2016 – Poland – Squad. UEFA.com. [dostęp 2016-08-01]. (ang.).
  111. ↑ Mateusz Leleń: Polska – Irlandia Północna 1:0. Historyczne zwycięstwo. sport.tvp.pl, 2016-06-12. [dostęp 2016-08-02]. (pol.).
  112. ↑ Euro 2016: Polska-Ukraina 1:0. rp.pl, 2016-06-21. [dostęp 2016-08-02]. (pol.).
  113. ↑ Mógł zostać bohaterem. Pudła Milika z Niemcami [online], Przegląd Sportowy, 17 czerwca 2016 [dostęp 2020-07-21] (pol.).
  114. ↑ Polska na Euro 2016. Przeżyjmy to jeszcze raz! (WIDEO) [online], Polsat Sport [dostęp 2021-01-23] (pol.).
  115. ↑ Polska - Dania, 8 paź 2016 - Eliminacje do Mistrzostw Świata Europa, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2021-01-15].
  116. ↑ Czarnogóra - Polska, 26 mar 2017 - Eliminacje do Mistrzostw Świata Europa, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2021-01-15].
  117. ↑ a b Polska - Rumunia, 10 cze 2017 - Eliminacje do Mistrzostw Świata Europa, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2021-01-15].
  118. ↑ JCZ, Nawałka powołał piłkarzy z lig zagranicznych na mecze z Nigerią i Koreą Południową. Powrót Milika, szanse dla Białkowskiego i Jaroszyńskiego [online], Dziennik Zachodni, 9 marca 2018 [dostęp 2021-01-15] (pol.).
  119. ↑ a b c Arkadiusz Milik, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy–kadra) [dostęp 2021-01-15].
  120. ↑ Tak się bawią biało-czerwoni! Polska reprezentacja świętuje awans do mistrzostw świata w Rosji. WIDEO [online], wpolityce.pl [dostęp 2021-01-15].
  121. ↑ Skład reprezentacji Polski na mistrzostwa świata 2018 [online] [dostęp 2018-06-11].
  122. ↑ Wirtualna Polska Media, Mundial 2018. Polska – Senegal: daliśmy się nabrać – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 19 czerwca 2018 [dostęp 2020-07-21] (pol.).
  123. ↑ Wirtualna Polska Media, Mundial 2018. To koniec. Polska odpada z turnieju. Zobacz tabelę grupy H – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 24 czerwca 2018 [dostęp 2021-01-15] (pol.).
  124. ↑ a b Pierwsze powołania Jerzego Brzęczka. Kadra bez piłkarzy Lechii i Arki [online], trojmiasto.pl, 27 sierpnia 2018 [dostęp 2021-01-15] (pol.).
  125. ↑ Portugalia – Polska, 20 lis 2018 – Liga Narodów UEFA Dywizja A – Protokół meczowy [online] [dostęp 2021-01-15] (pol.).
  126. ↑ Arkadiusz Milik kapitanem w meczu z Ukrainą [online], Onet Sport, 11 listopada 2020 [dostęp 2021-01-15] (pol.).
  127. ↑ Pierwsze powołania Paulo Sousy. 35 zawodników w kadrze [online], rp.pl [dostęp 2021-06-10] (pol.).
  128. ↑ Ten gol dał nam nadzieję! Gol Jakuba Modera w meczu Anglia - Polska na 1:1 [WIDEO] [online], sport.se.pl [dostęp 2021-06-10].
  129. ↑ Paulo Sousa ogłosił powołania na UEFA EURO 2020 – Reprezentacja A [online], PZPN – Łączy nas piłka [dostęp 2021-06-10] (pol.).
  130. ↑ Arkadiusz Milik nie wystąpi w UEFA EURO 2020 – Reprezentacja A [online], PZPN – Łączy nas piłka [dostęp 2021-06-10] (pol.).
  131. ↑ PZPN – Łączy nas piłka [online], laczynaspilka.pl [dostęp 2021-11-23].
  132. ↑ El. MŚ 2022, Andora – Polska. Gol Arkadiusza Milika na 1:3 [WIDEO]. Telewizja Polska S.A 2021-11-12. [dostęp 2021-11-23].
  133. ↑ Utracone królestwa Milika. Musi ratować pozycję w kadrze i Napoli [online], Przegląd Sportowy, 13 czerwca 2017 [dostęp 2021-01-20] (pol.).
  134. ↑ Milik per il dopo Higuain: pro e contro dell’attaccante polacco [online], Spazio Napoli, 27 lipca 2016 [dostęp 2021-01-20] (wł.).
  135. ↑ Arkadiusz Milik: Jak będzie trzeba, to mogę zastąpić Grosickiego na skrzydle [online], sport.dziennik.pl, 10 czerwca 2016 [dostęp 2021-01-20] (pol.).
  136. ↑ 07 November 2014, Meet the Ajax hotshot learning from Bergkamp and loving life with Lewandowski [online], fourfourtwo.com [dostęp 2021-01-20] (ang.).
  137. ↑ Milik uratował Napoli! Piękny gol z rzutu wolnego w doliczonym czasie gry – Polsat Sport [online], polsatsport.pl [dostęp 2021-01-23] (pol.).
  138. ↑ Euro 2016, Polonia: chi è Milik, il nuovo che avanza | Sky Sport [online], web.archive.org, 17 sierpnia 2016 [dostęp 2021-01-20] [zarchiwizowane z adresu 2016-08-17].
  139. ↑ 101 prospetti per il futuro. Ecco la lista di Don Balon [online], tuttochampions.it [dostęp 2021-01-20] (wł.).
  140. ↑ Bergkamp: Ajax to dla Milika tylko przystanek [online], Przegląd Sportowy, 24 stycznia 2015 [dostęp 2021-01-20] (pol.).
  141. ↑ Wirtualna Polska Media, Ronald De Boer: Milik zrobił duży postęp – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 26 lipca 2016 [dostęp 2021-01-20] (pol.).
  142. ↑ Arkadiusz Milik z kolejnym golem! Pobił rekord Zbigniewa Bońka [WIDEO] [online], sport.pl [dostęp 2020-07-21] (pol.).
  143. ↑ Milik twarzą Tindera! – Polsat Sport [online], www.polsatsport.pl [dostęp 2021-04-25] (pol.).
  144. ↑ d, Arkadiusz Milik otworzył restaurację piłkarską Food&Ball w Katowicach [ZDJĘCIA] [online], Gol24, 27 listopada 2018 [dostęp 2020-07-21] (pol.).
  145. ↑ Tomasz Kuczyński, Arkadiusz Milik pomaga szpitalom w Katowicach. Restauracja reprezentanta Polski przygotowuje posiłki dla służby zdrowia ZDJĘCIA [online], Dziennik Zachodni, 29 marca 2020 [dostęp 2020-07-21] (pol.).
  146. ↑ „W wieku sześciu lat byłem pyskaty, paliłem i kradłem” [ALFABET MILIKA] [online], Przegląd Sportowy, 24 lutego 2015 [dostęp 2021-01-20] (pol.).
  147. ↑ Marek Wawrzynowski: Milik spłaca dług. Niebawem kolejny krok?. TVP Sport, 12 października 2014. [dostęp 2015-07-31]. (pol.).
  148. ↑ Sławomir Buturla: Arek Milik wrócił do SP nr 35. www.tychy.pl, 2014-06-11. [dostęp 2023-11-10]. (pol.).
  149. ↑ Wirtualna Polska Media, Marcin Gortat w koszulce Arkadiusza Milika. Koszykarz złożył mu życzenia – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 29 lutego 2020 [dostęp 2021-01-15] (pol.).
  150. ↑ Wirtualna Polska Media, Euro 2016: Arkadiusz Milik zmierzy się ze swoim idolem – Cristiano Ronaldo – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 29 czerwca 2016 [dostęp 2021-01-20] (pol.).
  151. ↑ Arkadiusz Milik: marzę o grze w Manchesterze United, ale daleko mi do tego [online], Onet Sport, 29 grudnia 2012 [dostęp 2021-01-15] (pol.).
  152. ↑ Poznajcie Jessicę Ziółek, dziewczynę Arkadiusza Milika!. ekstraklasa.net, 25 października 2014. [dostęp 2015-07-31]. (pol.).
  153. ↑ Media: Jessica Ziółek i Arkadiusz Milik rozstali się [online], sport.onet.pl [dostęp 2021-01-20].
  154. ↑ Arkadiusz Milik ma nową dziewczynę! Kim jest Agata Sieramska (@Agatycze)? [online], glamour.pl [dostęp 2021-07-31] (pol.).
  155. ↑ Napad na Arkadiusza Milika. Naczelnik policji: Trudno kontrolować ten teren. Zdradził, kto mógł stać za kradzieżą [online], Sport.pl [dostęp 2021-01-20] (pol.).
  156. ↑ Arkadiusz Milik napadnięty! Przyłożyli mu pistolet do głowy [online], RMF FM [dostęp 2021-01-20] (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
skład Juventus F.C.
  • Aktualny na dzień 17 września 2024
Składy reprezentacji Polski
Skład reprezentacji Polski na Euro 2016

Polska

Skład reprezentacji Polski na Mundialu 2018

Polska

Skład reprezentacji Polski na Mundialu 2022

Polska

Odkrycie Roku w Polsce (Piłka Nożna)
1973–1980
1981–1990
1991–2000
2001–2010
2011–2020
od 2021
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Arkadiusz_Milik&oldid=75583040”