Bitwa pod Mikuliszkami – Wikipedia, wolna encyklopedia
II wojna światowa | |||
Czas | 8 stycznia 1944 | ||
---|---|---|---|
Miejsce | |||
Terytorium | |||
Przyczyna | zatargi pomiędzy Polakami i Litwinami | ||
Wynik | zwycięstwo Polaków | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
| |||
Siły | |||
| |||
Straty | |||
| |||
Położenie na mapie Polski w 1939 | |||
54°21′52,0″N 25°40′39,0″E/54,364444 25,677500 |
Bitwa pod Mikuliszkami – walka stoczona w 8 stycznia 1944 pod Mikuliszkami pomiędzy oddziałami 3 Brygady Wileńskiej Armii Krajowej a oddziałami żandarmerii litewskiej. Bitwa zakończyła się zwycięstwem 3 Brygady Wileńskiej[1].
Przebieg bitwy
[edytuj | edytuj kod]Siły 3 Brygady Wileńskiej kwaterujące we wsi Mikuliszki dowodzone przez Romualda Rajsa i Piotra Motylewicza zostały zaatakowane 8 stycznia 1944 przez żandarmerię litewską. Atak został odparty, w którym podczas walki zdobyto 25 kb, 1 lkm, i 4 pm. W walce zginęło 5 partyzantów, w tym zastępca dowódcy Wileńskiej Brygady Piotr Motylewicz „Szczepcio”. Natomiast w oddziale żandarmerii 5 żandarmów i 26 policjantów, w tym dowódca por. Gregor Schnabel[2]. 12 policjantów zostało wziętych do niewoli[1]. Po zakończeniu bitwy partyzanci rozstrzelali wziętych do niewoli litewskich policjantów. Według wiedzy zdobytej przez partyzantów byli oni sprawcami zbrodni dokonanej na polskiej ludności cywilnej w okolicach Święcian w 1942 r[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c O cmentarzu zniszczonym przez dyktatora… Historia partyzanckich mogił w Mikuliszkach [online], Przystanek Historia [dostęp 2023-10-28] (pol.).
- ↑ Kpt. br. panc. .Gracjan Klaudiusz Próg [online], s. 3 [dostęp 2023-10-27] .