Kos 6290 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kos 6290^[1]

Ściana przednia
Typ	superheterodyna
Producent	Diora
Państwo	Polska
Lata produkcji	1960–1961
Dane techniczne
Zakresy fal
Fale długie	160 – 280 kHz
Fale średnie	550 – 1550 kHz
Fale krótkie	6 – 18 MHz
Inne
Napięcie zasilania	220 V
Wymiary	260x165x135 mm
Masa	3,2 kg

Kos – mały, stacjonarny, lampowy odbiornik radiowy w obudowie z tworzywa sztucznego. Pierwszy produkt „Diory”^[2], w którym jako chassis użyto płytki z tworzywa izolacyjnego. Wbrew często spotykanym opiniom, Kos nie był odbiornikiem wykonanym na płytce drukowanej. W radiu Kos płyta stanowiła wyłącznie podstawę, a elementy były lutowane bezpośrednio pomiędzy sobą lub łączone za pomocą przewodów. Niemniej użycie lekkiej konstrukcji odbiornika w miejsce metalowego chassis pozwoliło na stworzenie radia lekkiego i niewielkich rozmiarów. Płytka ustawiona pionowo, na środku ma prostokątny otwór, przez który wystaje magnes głośnika. Antena ferrytowa. Zasilanie autotransformatorowe z prostownikiem selenowym, jednopołówkowym. Na nieistniejącej już stronie internetowej firmy DIORA odbiornik wymieniany był jako jeden z kamieni milowych w rozwoju firmy. W czasach produkcji (1961 r.) kosztował 850 zł i był promowany jako „mały, nowoczesny, drugi odbiornik w domu”.

• układ elektr.: superheterodyna
• lampy: ECH81, EBF89, ECL82 + prostownik selenowy SPS5A
• zakresy fal: długie, średnie
• zasilanie: napięcie przemienne, 220 V
• elementy regulacyjne:
  • potencjometr siły głosu z wyłącznikiem (lewa gałka)
  • przełącznik zakresów (prawa gałka)
  • strojenie (duża tarcza na ściance czołowej)
• gniazda: antena zewnętrzna, uziemienie
• wymiary: 260x165x135 mm, masa ok. 3,2 kg
• rok produkcji: 1960–1961

• Kos 6290 na stronie Stare Radio