Klawesyn DML 306 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Klawesyn DML-306[1]
Ilustracja
Klawesyn DML-306 z maskownicą głośnika z tkaniny
Typ

stołowy, lampowy, monofoniczny

Producent

ZR Diora

Państwo

 Polska

Lata produkcji

1972–1975

Dane techniczne
Zakresy fal
Fale długie

150–285 kHz

Fale średnie

525–1605 kHz

Fale krótkie

5,9–18,1 MHz

UKF

66–73 MHz

Czułość użytkowa
Fale długie

≥200 μV

Fale średnie

≥150 μV

Fale krótkie

≥200 μV

UKF

≥25 μV

Pasmo przenoszenia
Tor AM

180–3500 Hz

Tor FM

180–7000 Hz

Inne
Moc wzmacniacza

1 W (4 Ω) przy h≤7%

Napięcie zasilania

220 V

Pobór mocy (sieć)

40 VA

Wymiary

625×205×205 mm

Masa

6 kg

Klawesyn DML-306 − polski radioodbiornik monofoniczny, ostatni typ stołowego radioodbiornika lampowego, produkowany przez Diorę w latach 1972−1975. Układowo zbliżony do odbiorników DML-301, DML-302, DML-351 i Harfa.

Opis odbiornika

[edytuj | edytuj kod]

Odbiornik Klawesyn był zbudowany na lampach elektronowych ECC85 (wzmacniacz w. cz. i mieszacz samowzbudny dla toru UKF), ECH81 (mieszacz i heterodyna dla AM, wzmacniacz p. cz. dla UKF), EBF89 (wzmacniacz p. cz. dla AM i UKF, detektor AM) i ECL86 (przedwzmacniacz i wzmacniacz mocy m.cz.). Ponadto wyposażony był w dwie diody DOG 58 (w układzie detektora UKF) i dwupołówkowy prostownik selenowy SPS-6B-250-C-85. Pozwalał on na odbiór na czterech zakresach fal radiowych (D, S, K, U). Głowica UKF strojona indukcyjnie. Oprócz odbioru sygnału radiowego odbiornik umożliwiał również podłączenie magnetofonu lub gramofonu z wkładką krystaliczną, a także zewnętrznego głośnika o impedancji 4 omów[2]. Wyłącznik sieciowy, inaczej niż w większości odbiorników stołowych, zintegrowano z potencjometrem od barwy dźwięku, a nie potencjometrem głośności. Zakresy przełączane przełącznikami typu isostat. Osobna regulacja odbieranej częstotliwości dla torów FM i AM.

Obudowa odbiornika drewniana, pokryta okleiną mahoniową bądź orzechową, atrapy głośnika wykonane z tkaniny dźwiękoprzepuszczalnej, bądź z tworzyw sztucznych (ułożonych w formie pionowych listewek). Skalę podświetlały dwie żarówki zasilane napięciem 6,5 V o mocy 1,27 W. Część odbiorników była wyposażana w importowany z Czechosłowacji głośnik Tesla ARO 567 (zamiast produkowanego przez Tonsil GD 16/3/3) i węgierski kondensator elektrolityczny Elmmko (zamiast krajowych elektrolitów Elwa)[3]. Obudowa Klawesyna jest wymiarowo identyczna z równolegle produkowanym odbiornikiem tranzystorowym Fagot DMT-301[2].

Klawesyn był dłużej produkowany niż produkowane w tym samym czasie odbiorniki Fagot, Jubilat (DMT-401), Sobótka i Chronos[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Unitra-Klub
  2. a b Stare Radio: Diora, Klawesyn DML 306. oldradio.pl. [dostęp 2015-09-26].
  3. a b Diora DML-306 „Klawesyn”. UNITRA-KLUB. [dostęp 2015-09-26].