Ą̀ – Wikipedia, wolna encyklopedia
Informacje podstawowe | |
Majuskuła | Ą̀ |
---|---|
Minuskuła | ą̀ |
Podstawowy alfabet | hän |
Pochodzenie | |
Oparty na grafemie | |
Znak diakrytyczny | |
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Ą̀, ą̀ – litera rozszerzonego alfabetu łacińskiego, powstała poprzez połączenie litery A z ogonkiem i grawisem. Wykorzystywana jest w zapisie języka hän, w którym oznacza nazalizowaną samogłoskę półotwartą centralną niezaokrągloną, wymawianą z tonem niskim[1].
Kodowanie
[edytuj | edytuj kod]Forma | Wygląd | Części składowe | Kodowanie | |
---|---|---|---|---|
majuskuła | Ą̀ | U+0104 Ą | U+0300 ◌̀ | U+0104 |
minuskuła | ą̀ | U+0105 ą | U+0300 ◌̀ | U+0105 |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Hän language and pronunciation [online], omniglot.com [dostęp 2020-10-07] .