Ą̀ – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ą̀
Ilustracja
Informacje podstawowe
Majuskuła

Ą̀

Minuskuła

ą̀

Podstawowy alfabet

hän

Pochodzenie
Oparty na grafemie

A

Znak diakrytyczny

ogonek, grawis

Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Ą̀, ą̀ – litera rozszerzonego alfabetu łacińskiego, powstała poprzez połączenie litery A z ogonkiem i grawisem. Wykorzystywana jest w zapisie języka hän, w którym oznacza nazalizowaną samogłoskę półotwartą centralną niezaokrągloną, wymawianą z tonem niskim[1].

Kodowanie

[edytuj | edytuj kod]
Forma Wygląd Części składowe Kodowanie
majuskuła Ą̀ U+0104
Ą
U+0300
◌̀
U+0104
U+0300
minuskuła ą̀ U+0105
ą
U+0300
◌̀
U+0105
U+0300

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Hän language and pronunciation [online], omniglot.com [dostęp 2020-10-07].