1 Dywizja (Księstwo Warszawskie) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | 1808 |
Tradycje | |
Rodowód | Legia Warszawska |
Dowódcy | |
Pierwszy | gen. ks. Józef Poniatowski |
Działania zbrojne | |
Druga Wojna Polska | |
Organizacja | |
Rodzaj sił zbrojnych |
1 Dywizja – związek taktyczny Księstwa Warszawskiego.
Formowanie i zmiany organizacyjne
[edytuj | edytuj kod]Od 1806 funkcjonowała jako Legia Warszawska. Organizując ją, sformowano sześć batalionów w departamencie warszawskim i dwa w płockim[1].
Barwy Legii to: wyłogi, lampasy, wypustki i guziki żółte z numerem pułku, kołnierz i wyłogi przy rękawach pąsowe[2].
W 1808 roku przeorganizowano Legię i sformowano 1 Dywizję. Jej dowódcą został dotychczasowy dowódca Legii Warszawskiej – gen. Józef Poniatowski.
Struktura organizacyjna
[edytuj | edytuj kod]Po reorganizacji i przesunięciach kadrowych stan dywizji w połowie 1808 roku przedstawiał się następująco[3]:
- Dowództwo
- dowódca dywizji – gen. Józef Poniatowski
- major dywizji[a] – gen. Łukasz Biegański
- szef sztabu – płk Franciszek Paszkowski
- dowódcy brygad: gen. Wincenty Aksamitowski, gen. Stanisław Wojczyński
- adiutant dowódcy – płk Józef Rautenstrauch
- komisarz wojenny – Marcin Molski[4]
- bez przydziału – gen. Kamieniecki
- naczelny urzędnik zdrowia – Onufry Lucey[5]
- Oddziały
- 1 pułk piechoty – dowódca płk Kazimierz Małachowski (1642 żołnierzy)
- 2 pułk piechoty – dowódca płk Stanisław Potocki (1742 żołnierzy)
- 3 pułk piechoty – dowódca płk Edward Żółtowski (1927 żołnierzy)
- 4 pułk piechoty – dowódca płk Feliks Potocki
- 1 pułk strzelców konnych – dowódca płk Konstanty Przebendowski (730 żołnierzy)
- 2 pułk ułanów – dowódca Tadeusz Tyszkiewicz (800 żołnierzy)
- 1 batalion artylerii pieszej – dowódca ppłk Jakub Redel
- 1 kompania artylerii konnej
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Zastępca dowódcy dywizji
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Marian Krwawicz, Gabryjel Zych, Wypisy źródłowe... s.68
- ↑ Bgusław Polak: Lance do boju. s. 60.
- ↑ Zych 1961 ↓, s. 22.
- ↑ Morawski i Wielecki 1996 ↓, s. 45.
- ↑ Bronisław Gembarzewski: Wojsko Polskie: Księstwo Warszawskie 1807–1814. s. 12.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Tadeusz Korzon, Bronisław Gembarzewski, Jadwiga Rogowa: Dzieje wojen i wojskowości w Polsce. Poznań: "Kurpisz", 2003. ISBN 83-88841-52-1.
- Bronisław Gembarzewski, Szymon Askenazy: Wojsko Polskie : Księstwo Warszawskie 1807–1814. Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, 2003. ISBN 83-88841-47-5.
- Marian Kukiel: Zarys historii wojskowości w Polsce. London: Puls, 1993. ISBN 0-907587-99-2.
- Ryszard Morawski, Henryk Wielecki: Wojsko Księstwa Warszawskiego. Generalicja i sztaby. Warszawa: Wydawnictwo Belona, 1996. ISBN 83-11-08511-0.
- Jan Wimmer: Historia piechoty polskiej do roku 1864. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1978.
- Marian Krwawicz, Gabryjel Zych, Wypisy źródłowe do historii polskiej sztuki wojennej. Polska sztuka wojenna w latach 17961815. Zeszyt jedenasty. Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej. Warszawa 1955.
- Gabriel Zych: Armia Księstwa Warszawskiego 1807 – 1812. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1961.