Barwy Armii Księstwa Warszawskiego – Wikipedia, wolna encyklopedia

Barwy Armii Księstwa Warszawskiego – opis wyłogów, rabatów, lampasów, patek i proporczyków Armii Księstwa Warszawskiego.

Barwy legii


Grafika	Opis
	1 Legia Wyłogi, lampasy, wypustki i guziki żółte z numerem pułku, kołnierz i wyłogi przy rękawach pąsowe^[1] Adiutanci nosili siwe futrzane odbicia dołmanów^[2].
	2 Legia Wszystkie wyłogi karmazynowe, guziki białe^[1] Adiutanci nosili czarne futrzane odbicia dołmanów^[2].
	3 Legia kołnierz wyłogi, lampasy, wypustki białe, guziki żółte^[a] Adiutanci w nosili jasnokasztanowe futrzane odbicia dołmanów^[2].

Barwy pułków ułanów

Ułan do munduru wielkiego nosił granatową kurtkę i granatowe rajtuzy.

W pułkach ułanów nie istniał system przypisujący oddziałom określonych barw proporców. Decydowali o nich dowódcy pułku. Mogli oni też uwzględniać różnice pomiędzy szwadronami^[3]. Najpopularniejszą kombinacją był proporczyk czerwono - biały. Bardzo często pojawiał się też zestaw czerwono-biało-niebieski w różnych kombinacjach. Dwa pułki dodawały do niebieskiego i czerwieni kolor żółty^[3]. Większość litewskich pułków miała proporczyki biało-niebieskie. Kompanie wyborczeróżnych pułków posiadały niekiedy proporczyki niebiesko-czerwone.


Grafika	Opis
	2 pułk ułanów Do 1809 roku rabaty żółte, z guzikami i galonami żółtymi lub złotymi oraz wyłogami rękawów i kołnierzem pąsowym^[4]. od 1810 kołnierz pąsowy z biała wypustką^[5] rabaty (wyłogi na piersiach - klapy) granatowe z żółtą wypustką wyłogi rękawów pąsowe z białą wypustką lampasy spodni żółte^[6]
	3 pułk ułanów Do 1809 roku kołnierz oraz wyłogi na piersiach i rękawach karmazynowe z dodatkami białymi lub srebrnymi^[4] Od 1810 kołnierz karmazynowy z biała wypustką rabaty granatowe z białą wypustką wyłogi karmazynowe^[6] mankiety karmazynowe^[5]
	4 pułk ułanów
	6 pułk ułanów Do 1809 roku wyłogi i kołnierz białe z dodatkami żółtymi lub złotymi^[4] Od 1810 kołnierz biały z karmazynową wypustką rabaty granatowe z karmazynową wypustką wyłogi granatowe z karmazynową wypustką^[5] lampasy spodni karmazynowe^[6]
	7 pułk ułanów kołnierz żółty z pąsową wypustką^[5] rabaty granatowe z pąsową wypustką wyłogi rękawów żółte z pąsową wypustką lampasy spodni żółte^[6]
	8 pułk ułanów kołnierz pąsowy^[5] rabaty granatowe wyłogi rękawów pąsowe lampasy spodni pąsowe^[7] kołnierz, mankiety i wyłogi pąsowe; wyłogi granatowe^[5]
	9 pułk ułanów kołnierz pąsowy z granatową wypustką rabaty granatowe z białą wypustką wyłogi rękawów granatowe z białą wypustką wyłogi pół granatowe z białą wypustką^[7]
	11 pułk ułanów kołnierz karmazynowy z białą wypustką rabaty karmazynowe lampasy karmazynowe^[7]
	12 pułk ułanów kołnierz karmazynowy z białą wypustką rabaty granatowe z białą wypustką lampasy spodni karmazynowe^[7]
	15 pułk ułanów kołnierz karmazynowy z białą wypustką rabaty karmazynowe z białą wypustką wyłogi rękawów karmazynowe z białą wypustką lampasy spodni karmazynowe z białą wypustką^[7]^[5]
	16 pułk ułanów kołnierz karmazynowy rabaty granatowe z karmazynową wypustką lampasy spodni karmazynowe^[7]
	17 pułk ułanów kołnierz karmazynowy rabaty granatowe z karmazynową wypustką lampasy spodni karmazynowe^[7] proporczyk biały z granatowym, jak w ogóle w pułkach litewskich^[5]
	18 pułk ułanów wyłogi żółte^[8]
	19 pułk ułanów Kolor pułkowy - żółty^[7] Mundury z wyłogami granatowymi, ale z wypustką karmazynową^[8]
	20 pułk ułanów Mundury z granatowymi wyłogami i żółtą wypustką. Już w 1813 roku używał mundurów z żółtymi wyłogami oraz karmazynowymi kołnierzami i wyłogami rękawów, a także mundurów wykonanych z zielonego sukna^[8]
	21 pułk jazdy (strzelców konnych) Kolor pułkowy - pomarańczowy^[7]

Barwy pułków strzelców konnych

Strzelcy konni mieli kurtki ciemnozielone. Rajtuzy długie, sukienne z lampasami podwójnymi "na cal szerokimi"

Pułki różniły się barwą kołnierza, łapek rękawów, lampasów, wypustek i wierzchów bermyc.


Grafika	Opis
	1 pułk strzelców konnych Barwa pułku pąsowa^[9] spodnie ciemnozielone, z podwójnymi lampasami pąsowymi kity strzelców kompanii centralnych: zielono-pąsowa^[10]
	4 pułk strzelców konnych Barwa pułku karmazynowa^[9] spodnie ciemnozielone, z podwójnymi lampasami karmazynowymi kity strzelców kompanii centralnych: zielono-karmazynowa^[10]
	5 pułk strzelców konnych Barwa pułku pomarańczowa^[9] spodnie ciemnozielone, z podwójnymi lampasami pomarańczowymi kity strzelców kompanii centralnych: zielono-pomarańczowa^[10]

Uwagi

↑ W rzeczywistości mankiety i kołnierze noszono czerwone^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Polak 1986 ↓, s. 60.
↑ ^a ^b ^c Ryszard Morawski: Wojsko Księstwa Warszawskiego. Generalicja i sztaby. s. 76.
↑ ^a ^b Ryszard Morawski: Wojsko Księstwa Warszawskiego. Ułani, gwardie honorowe, pospolite ruszenie, żandarmeria konna. s. 91.
↑ ^a ^b ^c Ryszard Morawski: Wojsko Księstwa Warszawskiego. Ułani, gwardie honorowe, pospolite ruszenie, żandarmeria konna. s. 82.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Żygulski (jun.) i Wielecki 1988 ↓, s. 63.
↑ ^a ^b ^c ^d Bronisław Gembarzewski: Wojsko Polskie: Księstwo Warszawskie 1807–1814. s. 172.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Bronisław Gembarzewski: Wojsko Polskie: Księstwo Warszawskie 1807–1814. s. 173.
↑ ^a ^b ^c Ryszard Morawski, Adam Paczuski: Wojsko Księstwa Warszawskiego. Ułani.... s. 29.
↑ ^a ^b ^c Bronisław Gembarzewski: Wojsko Polskie: Księstwo Warszawskie 1807–1814. s. 168.
↑ ^a ^b ^c Ryszard Morawski: Wojsko Księstwa Warszawskiego. Kawaleria. s. 64.

Bibliografia

Bronisław Gembarzewski: Wojsko polskie. Księstwo Warszawskie. 1807–1814. 1905.
Ryszard Morawski: Wojsko Księstwa Warszawskiego. Kawaleria. Warszawa: Bellona, 1990. ISBN 83-11-07956-0.
Ryszard Morawski: Wojsko Księstwa Warszawskiego. Artyleria, inżynierowie, saperzy. Warszawa: Karabela, 2011. ISBN 978-83-61229-02-5.
Bgusław Polak: Lance do boju. Szkice historyczne z dziejów jazdy wielkopolskiej X wiek – 1945 r.. Poznań: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1986. ISBN 83-03-01373-4.
Leonard Ratajczyk: Historyczny rodowód polskiego ceremoniału wojskowego. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej. ISBN 83-11-06506-3.
Zdzisław Żygulski (jun.), Henryk Wielecki: Polski mundur wojskowy. Kraków: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1988. ISBN 83-03-01483-8.
Red. Waldemar Zubek: Konferencja "Mundur wojsk Księstwa Warszawskiego – Raszyn 2010". Materiały pokonferencyjne. Zeszyty Raszyńskie 1/2011. ISBN 978-83-931067-2-1.

[3] W rzeczywistości mankiety i kołnierze noszono czerwone^[1].

[CITEREFPolak198660-1] Polak 1986 ↓, s. 60.

[morg76-2] Ryszard Morawski: Wojsko Księstwa Warszawskiego. Generalicja i sztaby. s. 76.

[mor91-4] Ryszard Morawski: Wojsko Księstwa Warszawskiego. Ułani, gwardie honorowe, pospolite ruszenie, żandarmeria konna. s. 91.

[mor82-5] Ryszard Morawski: Wojsko Księstwa Warszawskiego. Ułani, gwardie honorowe, pospolite ruszenie, żandarmeria konna. s. 82.

[CITEREFŻygulski_(jun.)Wielecki198863-6] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Żygulski (jun.) i Wielecki 1988 ↓, s. 63.

[gem172-7] Bronisław Gembarzewski: Wojsko Polskie: Księstwo Warszawskie 1807–1814. s. 172.

[gem173-8] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Bronisław Gembarzewski: Wojsko Polskie: Księstwo Warszawskie 1807–1814. s. 173.

[mor21-9] Ryszard Morawski, Adam Paczuski: Wojsko Księstwa Warszawskiego. Ułani.... s. 29.

[gem168-10] Bronisław Gembarzewski: Wojsko Polskie: Księstwo Warszawskie 1807–1814. s. 168.

[mork64-11] Ryszard Morawski: Wojsko Księstwa Warszawskiego. Kawaleria. s. 64.

[1]

[2]

[a]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]