Liczby autobiograficzne – Wikipedia, wolna encyklopedia

Liczba autobiograficzna – liczba, w której zapisie każda kolejna cyfra określa liczność występowania w tej liczbie wszystkich takich cyfr jak pozycja danej cyfry w liczbie autobiograficznej. Pozycję liczy się od zera. Np. Liczba 1210 „mówi”, że znajdują się w niej: jedno zero, dwie jedynki, jedna dwójka i zero trójek.

Nie istnieją liczby autobiograficzne jedno-, dwu- i trzycyfrowe.

Cztero- i pięciocyfrowe liczby autobiograficzne to:

1210 2020[1] 21200 

Nie istnieje 6-cyfrowa liczba autobiograficzna.

Kolejne liczby autobiograficzne to:

3211000 42101000 521001000 6210001000 72100001000 821000001000 9210000001000 

Mają one schematyczną budowę: Liczba ${\displaystyle n}$-cyfrowa gdzie ${\displaystyle n\in [7,13]}$ o kolejnych cyfrach ${\displaystyle a_{1}a_{2}a_{3}...a_{n}}$ jest atobiograficzna, jeżeli ${\displaystyle a_{1}=n-4,a_{2}=2,a_{3}=1,a_{n-3}=1,}$ pozostałe ${\displaystyle a_{i}=0.}$

• Piotr Zarzycki, Ryszard Kubiak: O liczbach autobiograficznych. Miesięcznik „Delta”, grudzień 2020. [dostęp 2020-12-24].