Munitionspanzer 38(t) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Trakcja | Gąsienicowa |
Załoga | 5 |
Historia | |
Produkcja | 1943-1944 |
Wycofanie | 1945 |
Egzemplarze | 103 |
Dane techniczne | |
Silnik | 6-cylindrowy, chłodzony cieczą silnik typu Praga AC o mocy 150 KM |
Poj. zb. paliwa | 218 l |
Długość | 4,84 m |
Szerokość | 2,15 m |
Wysokość | 2,4 m |
Masa | 11,5 t |
Osiągi | |
Prędkość | 42 km/h |
Zasięg pojazdu | 185 km na drodze, 140 km w terenie |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
1 x karabin maszynowy MG 34 kal. 7,92 mm (zapas amunicji – 600 szt.) | |
Wyposażenie | |
40 szt. amunicji do działa kal. 150 mm | |
Użytkownicy | |
III Rzesza |
Munitionspanzer 38(t) (Sd.Kfz.138) – niemiecki transporter amunicyjny na podwoziu i kadłubie działa samobieżnego Grille, używany w trakcie II wojny światowej.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Jedną z głównych wad dział samobieżnych Grille była stosunkowo niewielka ilość amunicji przewożonej wewnątrz pojazdu. Aby poprawić ich zaopatrzenie w amunicję na polu walki postanowiono zbudować transporter amunicyjny na tym sam podwoziu i kadłubie. Przewoził on 40 sztuk amunicji do działa 15 cm sIG 33 L/11 kal. 150 mm. Dzięki identycznej budowie nie było problemu z obsługą pojazdów i szkoleniem załóg. Transportery te miały dodatkowe pojemniki amunicyjne, które można było w każdej chwili zdemontować, a w ich miejsce zainstalować działo. W ten sposób można było przekształcić transporter amunicyjny w działo samobieżne nawet w warunkach polowych, dzięki czemu jednostka miała źródło zapasowych podwozi na czas naprawy uszkodzonych dział. Pierwsze 10 pojazdów zbudowano w listopadzie 1943 r., używając podwozi wersji Ausf.H z silnikiem z tyłu. Następne 93 pojazdy powstały w pierwszej połowie 1944 r. w oparciu o podwozia Ausf.M.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- David Doyle: Niemieckie pojazdy II wojny światowej. Poznań (Pols(ka): Vesper, 2005 (świat), 2012 (Polska), s. 283. ISBN 978-83-7731-080-9.