VK 3001 (H) – Wikipedia, wolna encyklopedia

VK 3001 (H)
ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 III Rzesza

Producent

Henschel

Typ pojazdu

czołg średni

Trakcja

gąsienicowa

Załoga

5

Historia
Prototypy

1941

Produkcja

1941

Wycofanie

1942

Egzemplarze

4

Dane techniczne
Silnik

6-cylindrowy silnik benzynowy Maybach HL 116 chłodzony cieczą 300 KM przy 3000 obr./min.

Transmisja

mechaniczna

Pancerz

stalowy, 20–50 mm

Długość

5,81 m

Szerokość

3,16 m

Wysokość

1,85 m

Masa

32 t

Osiągi
Prędkość

25–35 km/h na drodze

Zasięg pojazdu

150 km na drodze

Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 x armata czołgowa 75 mm KwK 37 L/24 lub 105 mm KwK L/28
2 x karabin maszynowy MG 34

VK 3001 (H) – prototyp niemieckiego czołgu średniego, wyprodukowany w 1941 roku przez firmę Henschel.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

9 sierpnia 1938 roku firma Henschel uzyskała zezwolenie na dalsze prowadzenie badań nad nowymi czołgami, kontynuując projekt DW. Powstały dwa projekty – lżejszy VK 3001 (H) i cięższy VK 3601 (H). Kadłub nowych czołgów przypominał PzKpfw IV, ale zaprojektowano całkiem nowe podwozie z nakładających się na siebie kół. Czołgi były projektowane w taki sposób, by posiadały jak najwięcej wspólnych elementów, co miało ułatwić eksploatację tych pojazdów. Wyprodukowano tylko cztery egzemplarze VK 3001 (H) – po dwa w marcu i październiku 1941 roku. Obydwa projekty zostały anulowane w 1942 roku na rzecz prototypu VK 4501 (H) – przyszłego czołgu PzKpfw VI Tiger.

Wyprodukowano 12 wież dla tego czołgu (z czego 6 wież było uzbrojonych), jednak nigdy nie zostały one na nich zamontowane. Wykorzystano je w fortyfikacjach Wału Atlantyckiego.

W marcu 1941 roku dwa gotowe pojazdy przebudowano na 12.8cm Selbstfahrlafette – ciężki niszczyciel czołgów wyposażony w działo K 40 L/61 kalibru 128 mm. Pozostałe prototypy pozostały w fabryce.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]