Panzerkampfwagen E-100 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Panzerkampfwagen E-100

Model czołgu E-100
Dane podstawowe
Państwo	III Rzesza
Producent	Henschel
Typ pojazdu	czołg superciężki
Trakcja	gąsienicowa
Załoga	6
Historia
Egzemplarze	1 (tylko kadłub)
Dane techniczne
Silnik	12-cylindrowy Maybach HL 230 P30 o mocy 700 KM (prototyp) 12-cylindrowy Maybach HL 234 o mocy 800 KM (produkcja seryjna)
Pancerz	40-240 mm
Długość	8,70 m (kadłuba) 10,27 m (z armatą)
Szerokość	4,48 m
Wysokość	3,32 m (gąsienice bojowe) 3,29 m (gąsienice transportowe)
Masa	137,8 t
Osiągi
Prędkość	38–40 km/h
Zasięg pojazdu	120 km (na drodze)
Dane operacyjne
Uzbrojenie
1× armata kalibru 128 mm, 150 mm lub 170 mm 1x armata kalibru 75 mm 1-2× karabin maszynowy MG 34 kalibru 7,92 mm
Użytkownicy
Niemcy, Wielka Brytania (egzemplarz zdobyczny)
Multimedia w Wikimedia Commons

Panzerkampfwagen E-100 – niemiecki prototypowy czołg superciężki opracowany w końcowej fazie II wojny światowej. Pojazd zaprojektowano w ramach programu Entwicklungsserie, mającego na celu opracowanie serii pojazdów pancernych różnych typów, możliwie uproszczonych i zestandaryzowanych.

Początek prac nad czołgiem miał miejsce w 1943 roku, ale już w 1944 roku na rozkaz Adolfa Hitlera porzucono projekt. Przedsiębiorstwo Henschel, prowadzące nad nim prace, w ograniczonym zakresie kontynuowało jego rozwój do końca wojny. Wyprodukowano jedynie kadłub, na którym według planów miała być osadzona zmodyfikowana wieża czołgu Maus z działem 12,8 KwK. Rozważano też dalsze modyfikacje w celu montowania armat większego kalibru. W czerwcu 1945 roku kadłub został przejęty przez wojska brytyjskie, które przetransportowały go do Wielkiej Brytanii w celu oceny konstrukcji. Następnie kadłub został zezłomowany.

• Panzerkampfwagen E100. Technical Virtue. [dostęp 2010-02-22]. (ang.).
• Andrzej Kiński, Paweł Żurkowski: Czołg superciężki E-100. Niemiecka Broń Pancerna. [dostęp 2010-02-22]. (pol.).
• Entwicklung Series (Standard Series). Achtung Panzer!. [dostęp 2014-06-01]. (ang.).