Ą̈̌ – Wikipedia, wolna encyklopedia
Informacje podstawowe | |
Majuskuła | Ą̈̌ |
---|---|
Minuskuła | ą̈̌ |
Podstawowy alfabet | hän |
Pochodzenie | |
Oparty na grafemie | |
Znak diakrytyczny | |
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Ą̈̌, ą̈̌ – litera rozszerzonego alfabetu łacińskiego, powstała poprzez połączenie litery A z ogonkiem, dierezą i haczkiem. Wykorzystywana jest w zapisie języka hän[1]. Oznacza w nim nazalizowaną samogłoskę półotwartą centralną niezaokrągloną wymawianą z tonem wzrastającym.
Kodowanie
[edytuj | edytuj kod]Forma | Wygląd | Części składowe | Kodowanie | ||
---|---|---|---|---|---|
majuskuła | Ą̈̌ | U+0104 Ą | U+0308 ◌̈ | U+030C ◌̌ | U+0104 |
minuskuła | ą̈̌ | U+0105 ą | U+0308 ◌̈ | U+030C ◌̌ | U+0105 |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Hän language and pronunciation [online], omniglot.com [dostęp 2020-10-07] .