11 Pułk Ułanów (Księstwo Warszawskie) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Proporczyk na lance | |
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | |
Rozformowanie | |
Dowódcy | |
Pierwszy | płk Adam Potocki |
Ostatni | |
Organizacja | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość | Dywizja Jazdy - 1812 |
11 Pułk Ułanów – oddział jazdy polskiej Armii Księstwa Warszawskiego.
Sformowany pod koniec maja 1809 we Lwowie kosztem Adama Potockiego i innych[1]. Pod koniec 1809 roku pułk liczył 899 żołnierzy[2].
Do 28 grudnia 1809 nazywany 4 Pułkiem Jazdy Galicyjsko-Francuskiej[1].
Mundur
[edytuj | edytuj kod]Od 1810 roku obowiązywała następująca barwa munduru[3]:
Kołnierz karmazynowy z białą wypustką; rabaty karmazynowe.
Lampasy karmazynowe.
Kadra dowódcza
[edytuj | edytuj kod]Dowódcy pułku[4]:
- płk Adam Potocki (1 lipca 1809)
- płk Aleksander Oborski (18 stycznia 1813)
- mjr Kazimierz Tański
Oficerowie:
- Aleksander Fredro (do roku 1812)
Walki pułku
[edytuj | edytuj kod]Pułk brał udział w walkach w czasie inwazji na Rosję 1812 roku<
Bitwy i potyczki[4]:
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Gembarzewski 1925 ↓, s. 61.
- ↑ Zych 1961 ↓, s. 207.
- ↑ Askenazy i Gembarzewski 2003 ↓, s. 173.
- ↑ a b Gembarzewski 1925 ↓, s. 62.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Szymon Askenazy, Bronisław Gembarzewski: Wojsko Polskie: Księstwo Warszawskie 1807-1814. Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, 2003. ISBN 83-88841-47-5.
- Bronisław Gembarzewski: Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r. 1831. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej, 1925.
- Aleksander Fredro, Trzy po trzy, Kraków 2004.
- Karol Linder: Dawne Wojsko Polskie. Ubiór i uzbrojenie. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1960.
- Gabriel Zych: Armia Księstwa Warszawskiego 1807 - 1812. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1961.