11 Pułk Ułanów (Księstwo Warszawskie) – Wikipedia, wolna encyklopedia

11 Pułk Ułanów
4 Pułk Jazdy Galicyjsko-Francuskiej
Ilustracja
Proporczyk na lance
Historia
Państwo

 Księstwo Warszawskie

Sformowanie

1809

Rozformowanie

1813

Dowódcy
Pierwszy

płk Adam Potocki

Ostatni

płk Aleksander Oborski

Organizacja
Rodzaj wojsk

Jazda

Podległość

Dywizja Jazdy - 1812
Dywizja Kawalerii - II 1813

Ułani 11 pułk ułanów

11 Pułk Ułanówoddział jazdy polskiej Armii Księstwa Warszawskiego.

Sformowany pod koniec maja 1809 we Lwowie kosztem Adama Potockiego i innych[1]. Pod koniec 1809 roku pułk liczył 899 żołnierzy[2].

Do 28 grudnia 1809 nazywany 4 Pułkiem Jazdy Galicyjsko-Francuskiej[1].

Mundur

[edytuj | edytuj kod]

Od 1810 roku obowiązywała następująca barwa munduru[3]:

Kołnierz karmazynowy z białą wypustką; rabaty karmazynowe.

Lampasy karmazynowe.

Kadra dowódcza

[edytuj | edytuj kod]

Dowódcy pułku[4]:

Oficerowie:

Walki pułku

[edytuj | edytuj kod]

Pułk brał udział w walkach w czasie inwazji na Rosję 1812 roku<

Bitwy i potyczki[4]:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]