Artyleria Korpusu Ochrony Pogranicza – Wikipedia, wolna encyklopedia

Artyleria Korpusu Ochrony Pogranicza” – jeden z rodzajów wojsk Korpusu Ochrony Pogranicza.

W 1930 roku rozpatrywano możliwość wzmocnienia pułków KOP artylerią. Opracowano plan, który przewidywał utworzenie baterii trzydziałowej dla pułku KOP „Głębokie”, półbaterii dwudziałowej dla pułku „Wilejka”, baterii czterodziałowej dla pułku „Wołożyn”, półbaterii dwudziałowej dla odcinka „Baranowicze”, półbaterii dwudziałowej dla pułku „Sarny” i baterii czterodziałowej dla pułku KOP „Czortków”. Wobec kryzysu gospodarczego kraju, zrezygnowano z jego realizacji^[1].

W 1937 roku rozpoczęto reorganizację KOP „R.3”^[2]. Przystąpiono do formowania jednostek artylerii. Utworzono dywizjon artylerii lekkiej KOP „Czortków” oraz baterię artylerii lekkiej KOP „Kleck” i baterię artylerii lekkiej KOP „Osowiec”^[2]. W 1938 roku dokonano zmiany organizacyjne w jednostkach artylerii i wprowadzono dla nich nowe etaty^[2].

• dywizjon artylerii lekkiej KOP „Czortków”
• dywizjon artylerii lekkiej KOP „Osowiec”
• bateria artylerii KOP „Kleck”

• Henryk Dominiczak: Granica wschodnia Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1919-1939. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1992. ISBN 83-01-10202-0.
• Jerzy Prochwicz. Korpus Ochrony Pogranicza w przededniu wojny, Część I. Powstanie i przemiany organizacyjne KOP do 1939 r. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 3 149, s. 148-160, 1994. Warszawa: Wydawnictwo Czasopisma Wojskowe. ISSN 0043-7182. 
• Jerzy Prochwicz, Andrzej Konstankiewicz, Jan Rutkiewicz: Korpus Ochrony Pogranicza 1924-1939. Barwa i Broń, 2003. ISBN 83-900217-9-4.
• Jerzy Prochwicz: Formacje Korpusu Ochrony Pogranicza w 1939 roku. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2003. ISBN 83-88973-58-4.