Strażnica KOP „Burniszki” – Wikipedia, wolna encyklopedia
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Rozformowanie | |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Formacja | |
Podległość |
Strażnica KOP „Burniszki” – zasadnicza jednostka organizacyjna Korpusu Ochrony Pogranicza pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-litewskiej.
Formowanie i zmiany organizacyjne
[edytuj | edytuj kod]W 1926, w składzie 6 Brygady Ochrony Pogranicza, został sformowany 24 batalion graniczny. W 1928 w skład batalionu wchodziło 12 strażnic[1][2]. W latach 1928 – 1932 w 1 kompanii KOP „Wiżajny” funkcjonowała strażnica KOP „Grzybina”[3][4]. Później przeniesiono strażnicę do Burniszek[5]. W 1938 i 1939 strażnica KOP „Burniszki” była w strukturze kompanii granicznej KOP „Rutka-Tartak”[6][7]. Strażnica liczyła około 18 żołnierzy i rozmieszczona była przy linii granicznej z zadaniem bezpośredniej ochrony granicy państwowej.
W 1932 obsada strażnicy zakwaterowana była w budynku prywatnym[8]. Strażnicę z macierzystą kompanią łączył trakt długości 12 km i droga polna długości 1,5 km[6].
Osobny artykuł:Służba graniczna
[edytuj | edytuj kod]Podstawową jednostką taktyczną Korpusu Ochrony Pogranicza przeznaczoną do pełnienia służby ochronnej był batalion graniczny. Odcinek batalionu dzielił się na pododcinki kompanii, a te z kolei na pododcinki strażnic, które były „zasadniczymi jednostkami pełniącymi służbę ochronną”, w sile półplutonu. Służba ochronna pełniona była systemem zmiennym, polegającym na stałym patrolowaniu strefy nadgranicznej, wystawianiu posterunków alarmowych, obserwacyjnych i kontrolnych stałych, patrolowaniu i organizowaniu zasadzek w miejscach rozpoznanych jako niebezpieczne, kontrolowaniu dokumentów i zatrzymywaniu osób podejrzanych, a także utrzymywaniu ścisłej łączności między oddziałami i władzami administracyjnymi[9].
Strażnica KOP „Burniszki” w 1932 ochraniała pododcinek granicy państwowej szerokości 10 kilometrów 800 metrów od słupa granicznego nr 0 do 22[8], a w 1938 pododcinek szerokości 10 kilometrów 868 metrów od słupa granicznego nr 0 do 21[6].
Sąsiednie strażnice:
- strażnica KOP „Rakówek” ⇔ strażnica KOP „Sudawskie” – 1928[3] i 1929[4]
- strażnica KOP „Polulkiemie” ⇔ strażnica KOP „Sudawskie” – 1932[8], 1934[5] i 1938[6].
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ wieś Burniszki, gmina Wiżajny, powiat suwalski, województwo białostockie
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 5/1928.
- ↑ Szubański 1993 ↓, s. 275.
- ↑ a b Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 11/1928.
- ↑ a b Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 11/1929.
- ↑ a b Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 50/1934.
- ↑ a b c d Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 81/1938.
- ↑ Szubański 2000 ↓, s. 88.
- ↑ a b c Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 7/1932.
- ↑ Falkiewicz 1925 ↓, s. 3-4.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Stanisław Falkiewicz: Korpus Ochrony Pogranicza. W pierwszą rocznicę objęcia służby na wschodniej granicy Rzeczypospolitej 1924-1925. 1925. [dostęp 2016-01-30].
- Rajmund Szubański. Bataliony, kompanie, strażnice KOP. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 3 (145), 1993. Warszawa: Wydawnictwo „Czasopisma Wojskowe”. ISSN 0043-7182.
- Rajmund Szubański. Bataliony, kompanie, strażnice KOP-u. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 3 (184), 2000. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona. ISSN 1640-6281.
- Komunikaty dyslokacyjne Korpusu Ochrony Pogranicza z lat 1927 (z uzupełnieniami i poprawkami), 1928, 1932, 1934 (z uzupełnieniami i poprawkami) i 1938 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin. (sygn.177/143 do 177/149.)
- Szkice dyslokacyjne Korpusu Ochrony Pogranicza i podległych jednostek w latach 1927–1939 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin. (sygn.177/151.)