Strażnica KOP „Poluńce” – Wikipedia, wolna encyklopedia

Strażnica KOP „Poluńce”
Historia
Państwo

 Polska

Rozformowanie

1939

Organizacja
Dyslokacja

Poluńce[a]

Formacja

Korpus Ochrony Pogranicza

Podległość

Kompania graniczna KOP „Hołny Wolmera” do 1932
Kompania graniczna KOP „Puńsk” do 1939

Strażnica KOP Poluńce – zasadnicza jednostka organizacyjna Korpusu Ochrony Pogranicza pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-litewskiej.

Formowanie i zmiany organizacyjne

[edytuj | edytuj kod]

W lutym 1926, w składzie 6 Brygady Ochrony Pogranicza, został sformowany 24 batalion graniczny. W 1928 w skład batalionu wchodziło 12 strażnic[1]. W 1928 w kompanii KOP „Hołny Wolmera” funkcjonowała strażnica KOP „Poluńce”[2][b]. W latach 1932 – 1939 strażnica znajdowała się w strukturze 4 kompanii KOP „Puńsk”[3][4][5][6]. Strażnica liczyła około 18 żołnierzy i rozmieszczona była przy linii granicznej z zadaniem bezpośredniej ochrony granicy państwowej.

W 1932 obsada strażnicy zakwaterowana była w budynku prywatnym[3]. Strażnicę z macierzystą kompanią łączył trakt długości 7 km i droga polna długości 1,5 km[5].

Służba graniczna

[edytuj | edytuj kod]

Podstawową jednostką taktyczną Korpusu Ochrony Pogranicza przeznaczoną do pełnienia służby ochronnej był batalion graniczny. Odcinek batalionu dzielił się na pododcinki kompanii, a te z kolei na pododcinki strażnic, które były „zasadniczymi jednostkami pełniącymi służbę ochronną”, w sile półplutonu. Służba ochronna pełniona była systemem zmiennym, polegającym na stałym patrolowaniu strefy nadgranicznej, wystawianiu posterunków alarmowych, obserwacyjnych i kontrolnych stałych, patrolowaniu i organizowaniu zasadzek w miejscach rozpoznanych jako niebezpieczne, kontrolowaniu dokumentów i zatrzymywaniu osób podejrzanych, a także utrzymywaniu ścisłej łączności między oddziałami i władzami administracyjnymi[7]. Strażnice KOP stanowiły pierwszy rzut ugrupowania kordonowego Korpusu Ochrony Pogranicza[8].

Strażnica KOP „Poluńce” w 1932 ochraniała pododcinek granicy państwowej szerokości 8 kilometrów od słupa granicznego nr 110 do 125[3], a w 1938 pododcinek szerokości 8 kilometrów 350 metrów od słupa granicznego nr 109 do 124[5].

Sąsiednie strażnice:

  1. wieś Poluńce, gmina Krasnowo, powiat suwalski, województwo białostockie
  2. W komunikacie dyslokacyjnym z 1929 strażnica nie występuje → Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 7/1929

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]