Strażnica KOP „Budy” – Wikipedia, wolna encyklopedia

Strażnica KOP „Budy”
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1925

Rozformowanie

1939

Organizacja
Dyslokacja

Budy

Formacja

Korpus Ochrony Pogranicza

Podległość

Kompania graniczna KOP „Lenin”
Kompania graniczna KOP „Pieszczaniki”

Rozmieszczenie batalionu KOP „Sienkiewicze” w 1931

Strażnica KOP „Budy” – zasadnicza jednostka organizacyjna Korpusu Ochrony Pogranicza pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-sowieckiej.

Formowanie i zmiany organizacyjne

[edytuj | edytuj kod]

W 1925, w składzie 5 Brygady Ochrony Pogranicza, został sformowany 16 batalion graniczny. W 1928 w skład batalionu wchodziło 16 strażnic[1]. Strażnica KOP „Budy” w latach 1931–1934[2][3][4] funkcjonowała w 3 kompanii granicznej KOP „Lenin”, a w latach 1928–1929 i 1938–1939[5][6][7][8] znajdowała się w strukturze organizacyjnej 1 kompanii granicznej KOP „Pieszczaniki”[9]. Strażnica liczyła około 18 żołnierzy i rozmieszczona była przy linii granicznej z zadaniem bezpośredniej ochrony granicy państwowej[10].

W 1932 obsada strażnicy zakwaterowana była w budynku popolicyjnym[3]. Strażnicę z macierzystą kompanią łączyła droga polna długości 9 km[7].

Służba graniczna

[edytuj | edytuj kod]

Podstawową jednostką taktyczną Korpusu Ochrony Pogranicza przeznaczoną do pełnienia służby ochronnej był batalion graniczny. Odcinek batalionu dzielił się na pododcinki kompanii, a te z kolei na pododcinki strażnic, które były „zasadniczymi jednostkami pełniącymi służbę ochronną”, w sile półplutonu. Służba ochronna pełniona była systemem zmiennym, polegającym na stałym patrolowaniu strefy nadgranicznej, wystawianiu posterunków alarmowych, obserwacyjnych i kontrolnych stałych, patrolowaniu i organizowaniu zasadzek w miejscach rozpoznanych jako niebezpieczne, kontrolowaniu dokumentów i zatrzymywaniu osób podejrzanych, a także utrzymywaniu ścisłej łączności między oddziałami i władzami administracyjnymi[11].

Strażnica KOP „Budy” w 1932 ochraniała pododcinek granicy państwowej szerokości 8 kilometrów 770 metrów od słupa granicznego nr 1104 do 1112[3], a w 1938 pododcinek szerokości 4 kilometrów 650 metrów od słupa granicznego nr 1106 do 1109[7].

Sąsiednie strażnice:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]