Kielecki Korpus Armii Krajowej – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kielecki Korpus Armii Krajowej
Ilustracja
Historia
Państwo

 Polskie Państwo Podziemne

Sformowanie

17 lipca 1944

Rozformowanie

26 sierpnia 1944

Tradycje
Rodowód

Okręg Radom-Kielce Armii Krajowej

Dowódcy
Pierwszy

pułkownik "Mieczysław" (Jan Zientarski)

Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Formacja

Armia Krajowa

Rodzaj wojsk

partyzantka

Podległość

Komendant Główny Armii Krajowej

Kielecki Korpus Armii Krajowej – jeden z dwóch korpusów w strukturze organizacyjnej Armii Krajowej sformowanych latem 1944.

Zgodnie z założeniami planu „Burza” wyrażonymi w rozkazie z września 1942, oddziały partyzanckie miały zostać pogrupowane w oparciu o przedwojenne Ordre de Bataille WP.

W celu sprawnego dowodzenia odtworzonymi dywizjami i samodzielnymi pułkami z Okręgu Radom-Kielce AK powołano Kielecki Korpus AK (17 lipca - 26 sierpnia 1944).

Stan osobowy Korpusu ok. 25 sierpnia wynosił 6430 żołnierzy i oficerów zgrupowanych w lasach koło Przysuchy:[1].

Dowództwo

[edytuj | edytuj kod]

20 sierpnia dowództwo Korpusu stanowili:[2].

Skład

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Piotr Sierant, "2 Pułk Piechoty Legionów Armii Krajowej", Warszawa 1996, Oficyna Wydawnicza Volumen Wydawnictwo BELLONA, s. 125–126.
  2. Piotr Sierant, "2 Pułk Piechoty Legionów Armii Krajowej", Warszawa 1996, Oficyna Wydawnicza Volumen Wydawnictwo BELLONA, s. 121–122.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]