Martin XB-48 – Wikipedia, wolna encyklopedia
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Typ | średni bombowiec |
Konstrukcja | metalowa |
Załoga | 3 |
Historia | |
Data oblotu | 22 czerwca 1947 |
Liczba egz. | 2 |
Dane techniczne | |
Napęd | 6 × silnik turboodrzutowy General Electric J35-A5 |
Ciąg | 17 kN każdy |
Wymiary | |
Rozpiętość | 33 m |
Długość | 26,2 m |
Wysokość | 8 m |
Powierzchnia nośna | 123,5 m² |
Masa | |
Własna | 26 535 kg |
Startowa | 46 538,6 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. | 796 km/h |
Prędkość wznoszenia | 21,3 m/s |
Pułap praktyczny | 13 100 m |
Zasięg | 4000 km |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
2 × 12,7 mm 9980 kg bomb | |
Użytkownicy | |
USA | |
Rzuty | |
Martin XB-48 – amerykański średni bombowiec z napędem odrzutowym, zaprojektowany przez wytwórnię Glenn L. Martin Company w połowie lat 40. XX wieku. Zbudowano dwa egzemplarze prototypowe, samolot nie trafił do produkcji seryjnej.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Prace nad samolotem rozpoczęły się jeszcze podczas trwania II wojny światowej. Obok Glenn L. Martin Company nad nowym bombowcem pracowały również North American Aviation, która zbudowała samolot North American B-45 Tornado i wytwórnia Convair, która zaprojektowała bombowiec Convair XB-46. Glenn L. Martin wybudował dwa prototypy o numerach seryjnych 45-59585 i 45-59586. Pierwszy z nich wzbił się w powietrze 22 czerwca 1947 roku i wykonał 37-minutowy lot. Projekt nie był dalej rozwijany i rok później został w całości anulowany.
Konstrukcja
[edytuj | edytuj kod]XB-48 był całkowicie metalowym górnopłatem napędzanym sześcioma silnikami turboodrzutowymi, umieszczonymi w dwóch gondolach po trzy silniki, pod skrzydłami. Kadłub o trójkątnym przekroju ze spłaszczonym spodem. Skrzydła o trapezowym przekroju rozszerzające się przy kadłubie. Klapy szczelinowe na skrzydle umieszczone były prawie na całej długości krawędzi spływu. Podwozie jednotorowe, przednie i tylne dwukołowe, chowane w kadłub. Na zewnętrznych częściach gondoli silnikowcy były wnęki, do których chowane były pojedyncze koła na długich wysięgnikach podtrzymujące skrzydła. Usterzenie klasyczne, usterzenie poziome miało niewielki wznios.
Uzbrojenie
[edytuj | edytuj kod]Samolot mógł przewozić do 9980 kg bomb. Uzbrojenie obronne składało się ze zdalnie sterowanego stanowiska strzeleckiego na końcu kadłuba z dwoma karabinami 12,7 mm, które miały być montowane w wersji seryjnej.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jerzy Świdziński, Martin XB-48, "Skrzydlata Polska", nr 37 (1989), s. 11, ISSN 0137-866x.