Northrop F-89 Scorpion – Wikipedia, wolna encyklopedia

Northrop F-89 Scorpion
Ilustracja
F-89D
Dane podstawowe
Państwo

 Stany Zjednoczone

Producent

Northrop

Typ

myśliwiec przechwytujący

Konstrukcja

wolnonośny średniopłat o konstrukcji całkowicie metalowej

Załoga

2 (pilot i operator radaru)

Historia
Data oblotu

16 sierpnia 1948

Lata produkcji

1950–1959

Wycofanie ze służby

1968

Liczba egz.

1050

Dane techniczne
Napęd

2 silniki odrzutowe J-35-A-35

Ciąg

2 × 35,6 kN

Wymiary
Rozpiętość

20 m

Długość

16,4 m

Wysokość

5,4 m

Powierzchnia nośna

52,2 m²

Masa
Własna

11 250 kg (C)

Startowa

19 160 kg (C)

Osiągi
Prędkość maks.

1025 km/h

Pułap

15 000 m

Zasięg

4200 km

Dane operacyjne
Uzbrojenie
6 działek 20 mm (wersje A i B), niekierowane PR powietrze-powietrze "Mighty Mouse" (wersje D-H), kierowane PR Huges Falcon (wersje D-H), pociski nuklearne Douglas MB-1 Genie (wersja J)
Użytkownicy
Stany Zjednoczone
Rzuty
Rzuty samolotu

Northrop F-89 Scorpionamerykański ciężki odrzutowy samolot myśliwski, mogący działać niezależnie od warunków pogodowych, opracowany przez przedsiębiorstwo Northrop.

Skonstruowany jako bezpośredni następca ciężkiego nocnego samolotu myśliwskiego z II wojny światowej P-61 Black Widow. W USAF służył od 1951 do 1957 roku, później samoloty zostały przekazane jednostkom gwardii narodowej i zastąpione przez Convair F-102 Delta Dagger. W Air National Guard samolot służył do 1968 roku.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Prototyp oznaczony jako „Projekt N-24” wytwórnia Northrop opracowała w rekordowym czasie, niewiele przekraczającym dwa lata. Pierwszy lot miał miejsce 16 sierpnia 1948 roku.

Konstrukcja

[edytuj | edytuj kod]

Dwumiejscowy, dwusilnikowy, wolnonośny średniopłat konstrukcji całkowicie metalowej. Kadłub o konstrukcji półskorupowej. Kabina załogi ciśnieniowa, skonstruowana w układzie tandem. Załoga składała się z pilota i operatora radaru. Samolot posiadał prosty płat o obrysie trapezu. Usterzenie było klasyczne, wolnonośne. podwozie chowane w kadłubie i skrzydłach.

Wersje

[edytuj | edytuj kod]
  • N-24 – prototyp
  • F-89A – pierwsza wersja produkcyjna, wyprodukowano zaledwie 48 egz.
  • F-89B – zmodernizowana wersja wyposażona w układ lądowania ILS i autopilota, wyprodukowano 30 egz.
  • F-89C – wersja ze zmodernizowanymi silnikami i awioniką, wyprodukowano 150 egz.
  • F-89D – najbardziej rozpowszechniona wersja, zdemontowano działka i zastąpiono je niekierowanymi pociskami rakietowymi zamontowanymi w przedniej części gondoli na końcach skrzydeł, wyprodukowano 682 egz.
  • F-89E i F – nigdy produkowane seryjnie wersje z nowymi silnikami
  • F-89G – wersja z nowym systemem kontroli ognia Hughes MA-1 oraz nowymi rakietami powietrze – powietrze GAR-1/GAR-2 Falcon
  • F-89H – dalsza modernizacja systemu kontroli ognia i zwiększenie liczby przenoszonych rakiet Falcon
  • F-89J – w tej wersji zrezygnowano z uzbrojenia w gondolach na końcach skrzydeł, zamiast tego samolot przenosił 2 nuklearne pociski powietrze-powietrze Douglas MB-1 Genie

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Larry Davis, Dave Menard: F-89 Scorpion in action. Carrollton: Squadron/Signal Publications Inc., 1990. ISBN 0-89747-246-2.