MQ-1 Predator – Wikipedia, wolna encyklopedia

MQ-1 Predator
Ilustracja
MQ-1 Predator
Dane podstawowe
Państwo

 Stany Zjednoczone

Producent

General Atomics Aeronautical Systems

Typ

UAV

Załoga

0

Historia
Data oblotu

1994

Dane techniczne
Napęd

czterocylindrowy silnik Rotax

Wymiary
Rozpiętość

14,8 m

Długość

8,22 m

Wysokość

2,1 m

Powierzchnia nośna

11,5 m²

Masa
Własna

512 kg

Użyteczna

1020 kg

Osiągi
Prędkość maks.

217 km/h

Prędkość przelotowa

130–165 km/h

Zasięg

726 km

Dane operacyjne
Użytkownicy
 Stany Zjednoczone,  Włochy,  Wielka Brytania,  Pakistan
Rzuty
Rzuty samolotu

MQ-1 PredatorUCAV (ang. unmanned combat aerial vehicle – Bezzałogowy Bojowy Aparat Latający) produkowany przez General Atomics Aeronautical Systems.

Aparat jest wynikiem programu budowy bezzałogowego samolotu do zastosowań wojskowych – Medium Altitude Endurance Predator Program. Jest on używany w operacjach zwiadowczych oraz może przenosić dwa kierowane pociski rakietowe AGM-114 Hellfire klasy powietrze-ziemia, dzięki czemu jest zdolny atakować cele naziemne, oraz pociski AIM-92 Stinger klasy powietrze-powietrze. Wprowadzono go do służby w 1995 r. i od tego czasu był używany w Afganistanie, Iraku, Jemenie, Serbii oraz w Libii.

Wersje

[edytuj | edytuj kod]

Predator RQ-1 (R z ang. reconnaissance) – wersja zwiadowcza.

 Osobny artykuł: MQ-9 Reaper.

Predator B (MQ-9 Reaper Hunter/Killer) – unowocześniona wersja samolotu o zwiększonych możliwościach. Przebudowa ta dotyczyła m.in. systemu Relief-On-Station (ROS), zapewniającego stały kontakt z urządzeniem podczas operacji, wykluczającego jakiejkolwiek straty sygnałów i opóźnienia w ich przesyłaniu. Unowocześniono także system bezpiecznego sterowania samolotem, oraz zaimplementowano system wspierania misji (Air Force Mission Support System – AFMSS). Nowego Predatora wyposażono również w mocniejszy silnik z turbodoładowaniem.

Predator C – wersja z silnikiem turboodrzutowym, której oblot został wykonany w 2007 roku.

Użycie

[edytuj | edytuj kod]

Bałkany

[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy Predatorów używano do rozpoznania Serbii, od marca do czerwca 1999 roku. Stacjonowały one w Gjader w Albanii.

RQ-1 Predator w Muzeum Lotnictwa w Belgradzie w Serbii

Pakistan

[edytuj | edytuj kod]
  • 23 grudnia 2002 roku w Iraku Predator (przeprowadzający zwiad w strefie zakazu lotów) został zestrzelony przez MiG-a-25. Pierwszy raz w historii lotnictwa doszło do walki samolotu załogowego z bezzałogowym. MQ-1 wystrzelił pocisk rakietowy typu powietrze-powietrze AIM-92 Stinger. Stinger został „zmylony” przez pocisk samolotu MiG i nie trafił. Potem Predator został zniszczony[potrzebny przypis].

23 kwietnia 2011 roku w Libii po południu czasu lokalnego został użyty do przeprowadzenia ataków na oddziały libijskiego przywódcy Muammara al-Kadafiego.

Inni użytkownicy

[edytuj | edytuj kod]

Od końca 2004 roku Predatory są używane przez Włoskie Siły Powietrzne, a od 2006 – przez RAF. W 2017 roku zakończyły się dostawy dla wojsk lotniczych ZEA[2]. Jeden egzemplarz jest również używany przez Pakistańskie Siły Powietrzne.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Profile: Anwar al-Awlaki BBC News.
  2. Łukasz Golowanow: Koniec dostaw dronów Predator XP dla ZEA. konflikty.pl, 19 lutego 2017. [dostęp 2017-02-19].