Podhalańska Brygada Obrony Narodowej – Wikipedia, wolna encyklopedia
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | |
Rozformowanie | |
Nazwa wyróżniająca | |
Dowódcy | |
Pierwszy | płk Stanisław Poręba-Czuryłło |
Działania zbrojne | |
kampania wrześniowa | |
Organizacja | |
Dyslokacja | garnizon Kraków, garnizon Tarnów |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
Podhalańska Brygada Obrony Narodowej – brygada Obrony Narodowej Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej.
Podhalańska Brygada Obrony Narodowej została sformowana w maju 1939 roku w składzie sześciu batalionów ON typu IV. Dowództwo brygady mieściło się w garnizonie Kraków. W przededniu wojny zostało przeniesione do Tarnowa. Na stanowisko dowódcy brygady został wyznaczony pułkownik Stanisław Poręba-Czuryłło.
„Pułkownik Czuryłło miał równocześnie objąć dowództwo karpackiego odcinka osłony (Nowy Sącz i na wschód), ale dwa z jego batalionów («Żywiec» i «Zakopane») z konieczności musiały wyjść ze składu jego brygady i zasilić 1 i 2 Pułk KOP. Na dobitkę, kiedy właśnie pułkownik Czuryłło zaczął obejmować swój odcinek, wyszedł rozkaz o tworzeniu brygad górskich z jednostek KOP i ON. Równocześnie z brygadą pułkownika Gaładyka (maskowaną jako «pododcinek Sucha») powstawał w Karpatach «pododcinek Nowy Sącz» - inna brygada górska - na którego czele postawiono pułkownika Stawarza, dotychczasowego dowódcę 12 pułku 6 dywizji. Ponieważ tym odcinkiem dowodził dotychczas podpułkownik Krajewski, dowódca 1 pułku podhalańskiego w Nowym Sączu (pułk ten także wszedł w skład brygady Stawarza), i on opracowywał plan jego obrony, więc w pewnym momencie odcinek ten miał 3 dowódców. W każdym razie Czuryłło stawał się zupełnie zbędny, mógł troszczyć się tylko o sprawy organizacyjne swojej «brygady». Od samego czytania tych zarządzeń musiała rozboleć głowa, a cóż dopiero mówić o korespondencji w tych sprawach. Na szczęście w połowie lipca nowe zarządzenie ograniczyło nasz pas działania linią Czorsztyn-Tymbark. Na wschód od nas powstawała armia «Karpaty», dowodzona przez generała Fabrycego. Z uczuciem ulgi oddaliśmy mu ten karpacki bałagan Czuryłły”[1].
27 sierpnia 1939 roku wydane zostały rozkazy w sprawie sformowania, w terminie do 15 września, trzech plutonów artylerii ON. Każdy z plutonów miał być uzbrojony w dwie 65 mm armaty górskie wz. 1906.
W kampanii wrześniowej 1939 roku poszczególne bataliony walczyły w składzie 1 Brygady Górskiej Strzelców (Zakopiański i Żywiecki), 3 Brygady Górskiej Strzelców (Jasielski) oraz 2 Brygady Górskiej Strzelców (pozostałe cztery baony).
Organizacja i obsada personalna
[edytuj | edytuj kod]- Dowództwo Podhalańskiej Brygady ON
- dowódca - płk Stanisław Poręba-Czuryłło
- Żywiecki batalion ON - kpt. Julian Szczerbaniewicz
- Sądecki batalion ON - kpt. Ignacy Jeleń
- Zakopiański batalion ON - mjr Edward Roth
- Limanowski batalion ON - kpt. Władysław Wojtowicz
- Gorlicki batalion ON – kpt. Stanisław Czwiertnia
- Jasielski batalion ON - kpt. Stefan Borowski
- 1 Nowosądecki pluton artylerii ON
- 2 Nowosądecki pluton artylerii ON
- Żywiecki pluton artylerii ON
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rzepecki 1983 ↓, s. 94–95.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Ryszard Dalecki: Armia „Karpaty” 1939. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979. ISBN 83-11-06229-3.
- Kazimierz Pindel , Obrona Narodowa 1937-1939, Warszawa: Wydaw. Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979, ISBN 83-11-06301-X, OCLC 69279234 .
- Ryszard Rybka , Najlepsza broń. Plan mobilizacyjny "W" i jego ewolucja, Kamil Stepan, Warszawa: Oficyna Wydawnicza "Adiutor", 2010, ISBN 978-83-86100-83-5, OCLC 674626774 .
- Jan Rzepecki: Wspomnienia i przyczynki historyczne. Warszawa: Wydawnictwo Czytelnik, 1983. ISBN 83-07-00871-9.