Polski system orderowo-odznaczeniowy – Wikipedia, wolna encyklopedia
Polski system orderowo-odznaczeniowy – zhierarchizowany sposób nagradzania poprzez odznaczanie osób zasłużonych dla państwa polskiego, wyraz uhonorowania ich zasług zawodowych lub indywidualnego męstwa[1]. Starszeństwo (hierarchia ważności, niekiedy określana również słowem precedencja[2]) polskich orderów i odznaczeń państwowych jest regulowane przepisami prawa rangi ustawowej[3].
Ordery i odznaczenia stanowią najwyższe wyróżnienie zasług cywilnych i wojskowych, w czasie pokoju lub wojny, dla chwały i rozwoju Rzeczypospolitej Polskiej[4]
Charakterystyka
[edytuj | edytuj kod]Art. 138 Konstytucji RP stanowi, że Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej nadaje ordery i odznaczenia[5], co jest równoznaczne z prowadzeniem wyłącznie przez niego polityki orderowej w imieniu Polski.
Możliwe są dwa tryby nadawania:
- urzędowy, gdy inicjatorem jest Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej,
- wnioskowy, gdy inicjatorem jest organ umocowany ustawowo (premier, minister, kierownik urzędu centralnego, wojewoda)[3].
Do ustawowego organu mogą z inicjatywą zgłosić się podległe im jednostki, organy samorządowe, organizacje społeczne i zawodowe, co nakłada na organ wyższy konieczność ich weryfikacji pod względem formalnym i merytorycznym oraz powiadomienie wnioskodawcy, jeśli wniosek został odrzucony[3].
Podobnie wyglądają tryby odbierania:
- urzędowy, gdy inicjatorem jest Prezydent RP,
- wnioskowy, gdy inicjatorem jest organ umocowany ustawowo (kapituły orderów, a także premier, minister, kierownik urzędu centralnego oraz wojewoda)[4].
Zgodnie z art. 5 ustawy z 16 października 1992 r. o orderach i odznaczeniach do Prezydenta należy wydawanie zezwoleń na przyjmowanie przez obywatela polskiego orderu, odznaczenia lub innego zaszczytnego wyróżnienia nadanego przez najwyższe władze państwa obcego[6].
W Polsce obecnie nadawanych jest pięć orderów (cztery z nich posiadają swoje kapituły), jedenaście odznaczeń cywilnych (sześć w formie krzyża i pięć medali) i trzynaście odznaczeń wojskowych (siedem w formie krzyża i sześć w postaci gwiazd o charakterze pamiątkowym). Przyznawanie jednego orderu wojennego (Virtuti Militari) i dwóch odznaczeń wojennych (Krzyż Walecznych oraz Krzyż Zasługi z Mieczami) zostało wstrzymane, gdyż mogą być przyznawane wyłącznie w czasie prowadzonej przez Polskę wojny i do pięciu lat po jej ukończeniu[4].
Zbiorowościom może zostać nadany jedynie Krzyż Kawalerski Orderu Krzyża Wojskowego i Krzyż Wojskowy, które mogą otrzymać formacje walczące. W okresie prowadzenia wojny (a później w ciągu 5 lat od jej zakończenia) istnieje również możliwość odznaczania formacji walczących i miejscowości Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari i Krzyżem Walecznych. Wszystkie ordery i odznaczenia mogą być przyznane jedynie w wyjątkowych przypadkach pośmiertnie, wyłącznie w uznaniu szczególnych i godnych upamiętnienia zasług dla Rzeczypospolitej Polskiej. Cudzoziemcy mogą je otrzymać za zasługi dla RP lub jej obywateli lub stosownie do zwyczajów międzynarodowych[4] (wymaga zgody głowy państwa zagranicznego, uzyskiwanej za pośrednictwem protokołu dyplomatycznego[2]).
Kolejność noszenia orderów i odznaczeń w okresie III Rzeczypospolitej, po roku 1989 początkowo była normowana przez poprzednie przepisy. W związku z całkowitą zmianą systemu orderów i odznaczeń w 1992, kwestia kolejności została uregulowana na nowo rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 10 listopada 1992 r. w sprawie opisu, materiału, wymiarów, wzorów rysunkowych oraz sposobu i okoliczności noszenia odznak, orderów i odznaczeń[7]. Rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 31 lipca 2007 r. (wejście w życie 10 października 2007 r.) kolejność orderów i odznaczeń została w znacznym stopniu zmieniona[8]. Kolejne Rozporządzenie Prezydenta RP określiło kolejność po ustanowieniu nowych orderów i odznaczeń[9].
Starszeństwo polskich orderów i odznaczeń jest przedstawione poniżej. W takiej kolejności nosi się na lewej piersi baretki lub miniatury odznaczeń, z prawej do lewej strony. Kolejność ta odnosi się też do noszenia pełnych odznak orderów i odznaczeń, z wyjątkiem części orderów najwyższych klas noszonych na wstędze. Ordery Virtuti Militari i Ordery Krzyża Wojskowego można nosić jednocześnie (jeśli osoba odznaczona jest wielokrotnie) zgodnie ze starszeństwem, inne ordery nosi się wyłącznie w najwyższej posiadanej klasie. W przypadku jednoczesnego posiadania Orderu Orła Białego i Orderu Virtuti Militari I Klasy – nosi się insygnia Krzyża Wielkiego Orderu Virtuti Militari.
System polskich orderów i odznaczeń państwowych uzupełnia zestaw kilkudziesięciu odznaczeń resortowych, nadawanych przez ministrów lub osoby do tego uprawnione, zwykle wysokiego urzędnika kierującego centralnym organem administracji państwowej, instytucją lub organizacją.
Aktualne starszeństwo
[edytuj | edytuj kod]- Order Orła Białego
- Order Wojenny Virtuti Militari – klasy od I do V
- Order Odrodzenia Polski – klasy od I do V
- Order Krzyża Wojskowego – klasy od I do III
- Order Krzyża Niepodległości – klasy: I i II
- Order Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej – klasy od I do V
- oznaki innych polskich orderów w kolejności ich otrzymania
- Krzyż Walecznych
- Krzyż Wojskowy
- Krzyż Zasługi za Dzielność
- Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami
- Krzyż Wolności i Solidarności
- Medal Virtus et Fraternitas (od 14 listopada 2018)[10]
- Złoty Krzyż Zasługi
- Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami
- Srebrny Krzyż Zasługi
- Brązowy Krzyż Zasługi z Mieczami
- Brązowy Krzyż Zasługi
- Wojskowy Krzyż Zasługi z Mieczami, Morski Krzyż Zasługi z Mieczami, Lotniczy Krzyż Zasługi z Mieczami (równorzędne między sobą)
- Wojskowy Krzyż Zasługi, Morski Krzyż Zasługi, Lotniczy Krzyż Zasługi (równorzędne między sobą)
- Krzyż Świętego Floriana (od 14 lipca 2022)[11]
- Medal za Ofiarność i Odwagę
- Złoty Medal za Długoletnią Służbę
- Srebrny Medal za Długoletnią Służbę
- Brązowy Medal za Długoletnią Służbę
- Medal za Długoletnie Pożycie Małżeńskie
- Gwiazdy
- oznaki innych polskich odznaczeń w kolejności ich otrzymania (m.in. aktualne: Krzyż Zesłańców Sybiru, Krzyż Wschodni, Krzyż Zachodni i Medal Stulecia Odzyskanej Niepodległości)
- oznaki orderów i odznaczeń obcych państw w sposób określony przepisami tych państw
Starszeństwo do 10 października 2007
[edytuj | edytuj kod]- Order Orła Białego
- Order Wojenny Virtuti Militari klasy od I do V
- Order Odrodzenia Polski klasy od I do V
- Order Krzyża Wojskowego klasy od I do III
- Order Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej klasy od I do V
- oznaki innych orderów w kolejności ich otrzymania
- Krzyż Walecznych
- Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami
- Złoty Krzyż Zasługi
- Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami
- Krzyż Zasługi za Dzielność
- Srebrny Krzyż Zasługi
- Brązowy Krzyż Zasługi z Mieczami
- Brązowy Krzyż Zasługi
- Medal za Ofiarność i Odwagę
- Medal za Długoletnie Pożycie Małżeńskie
- odznaki innych odznaczeń w kolejności ich otrzymania
- odznaki orderów i odznaczeń obcych państw w sposób określony przepisami tych państw
Pozostałe odznaczenia, które z dniem 16 października 1992 r. włączone zostały do systemu odznaczeń państwowych (z okresem nadawania)[12]:
- Medal Wojska (1992–1992)
- Medal Morski (1992–1992)
- Medal Lotniczy (1992–1992)
- Medal Morski Polskiej Marynarki Handlowej (1992–1992)
- Krzyż Kampanii Wrześniowej (1992–1992)
- Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino (1992–1992)
- Krzyż Armii Krajowej (1992–1999)
- Krzyż Batalionów Chłopskich (1992–1999)
- Krzyż Narodowego Czynu Zbrojnego (1992–1999)
- Śląski Krzyż Powstańczy (1992–1999)
- Wielkopolski Krzyż Powstańczy (1992–1999)
- Krzyż Partyzancki (1992–1999)
- Medal za Warszawę 1939–1945 (1992–1999)
- Medal za Odrę, Nysę, Bałtyk (1992–1999)
- Medal Za udział w wojnie obronnej 1939 (1992–1999)
- Warszawski Krzyż Powstańczy (1992–1999)
- Krzyż Oświęcimski (1992–1999)
- Krzyż Bitwy pod Lenino (1992-1999)
- Krzyż Czynu Bojowego Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie (1992–1999)
- Krzyż za udział w Wojnie 1918–1921 (1992–1999)*
(*) Krzyż za udział w Wojnie 1918–1921 w latach 1990–1992 był noszony po Krzyżu Walecznych, a po roku 1992 – po obecnie obowiązujących odznaczeniach państwowych.
Historyczne polskie systemy orderowo-odznaczeniowe
[edytuj | edytuj kod]Odznaczenia Rzeczypospolitej Obojga Narodów (1705–1795)
[edytuj | edytuj kod]Pierwszy order Rzeczypospolitej Obojga Narodów ustanowiony przez króla Władysława IV Wazy w 1634 – Order Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny – nie został zatwierdzony przez sejm ani wprowadzony, wskutek sprzeciwu szlachty wynikającego z obawy o wprowadzenie przez władcę rządów despotycznych (monarchii absolutnej) przy pomocy kawalerów orderu[13]. Dopiero powstanie pierwszego orderu w 1705 (nawiązującego nazwą do polskiego herbu) i drugiego w 1765 (gdzie patronem był św. Stanisław, a twórcą król Stanisław) utworzyło pierwotny polski system orderowy, do których w 1792 dołączył trzeci order, tym razem typowo wojskowy. System ten dotrwał aż do III rozbioru, a starszeństwo w nim wyglądało następująco:
- Order Orła Białego,
- Order Świętego Stanisława Biskupa i Męczennika,
- Order Wojskowy (Virtuti Militari)[14].
Poza zhierarchizowanym systemem znalazł się szereg medali nadawanych przez króla osobom pochodzenia nieszlacheckiego:
- Medal Diligentiae (Medal Pilności),
- Medal Pro Fide, Rege et Lege (medal z dewizą Orderu Orła Białego),
- Medal Praemiando Incitat (medal z dewizą Orderu św. Stanisława),
- Medal za Długoletnią Służbę Wojskową (Za Dosłużone Wziąż 18 Lat w Iednymże Corpusie),
- Medal Virtuti Civili (Zasłudze Cywilnej)[13].
Odznaczenia Księstwa Warszawskiego (1806–1815)
[edytuj | edytuj kod]Władca Księstwa Warszawskiego Fryderyk August I Wettyn przywrócił cały system przedrozbiorowy (zgodnie z art. 85 Konstytucji Księstwa Ordery cywilne i wojskowe, będące dawniej w Polsce, utrzymują się, a król jest naczelnikiem tych orderów), zmieniając jedynie trochę nazwy dwóch niższych orderów:
- Order Orła Białego,
- Order Świętego Stanisława,
- Order Wojskowy Księstwa Warszawskiego (Virtuti Militari).
Dodatkowo książę nadawał Medal Sędziów Pokoju, dla tych sędziów pokoju, którzy osiągnęli najlepsze rezultaty w polubownym rozwiązywaniu spraw[13].
Odznaczenia Królestwa Polskiego (1815–1831)
[edytuj | edytuj kod]Po utworzeniu w 1815 Kongresówki i połączeniu jej unią personalną z Cesarstwem Rosyjskim, otrzymała ona nową Konstytucję Królestwa Polskiego, której art. 44 brzmiał Do Panującego należy ustanowienie, urządzanie i rozdawnictwo orderów cywilnych i wojskowych, a art. 160 Ordery Polskie cywilne i wojskowe, to jest: Orła Białego, Świętego Stanisława i Krzyża Wojskowego są zachowane[14], czyli kolejność orderów została zachowana:
- Order Orła Białego,
- Order Polski Świętego Stanisława (został podzielony na cztery klasy),
- Order Krzyża Wojskowego (Virtuti Militari).
Poza hierarchią ustanowiono dwa dodatkowe odznaczenia:
- Znak Honorowy za Długoletnią i Nieskazitelną Służbę (1829–1834),
- Medal za Uratowanie Ginących (1828–1833)[13].
Uchwała Sejmu o detronizacji Mikołaja I z 25 stycznia 1831 odebrała carom rosyjskim prawa do odznaczania polskimi orderami i odznaczeniami, ale podczas powstania listopadowego utrzymano przyznawanie jedynie Virtuti Militari, a prerogartywy nadawcze przekazano na ręce Naczelnego Wodza. Upadek powstania spowodował włączenie dwóch najwyższych orderów do systemu odznaczeń rosyjskich jako niższe ordery cywilne (pod nazwami CiK Order Orła Białego i CiK Order św. Stanisława), a Virtuti Militari przekształcono w najniższej rangi rosyjską odznakę pamiątkową Polski Znak Honorowy, który nadano w liczbie około 100 tys. niemal wszystkim uczestnikom walk po stronie cara, nawet felczerom i cyrulikom[1].
Odznaczenia II Rzeczypospolitej (1919–1939)
[edytuj | edytuj kod]Władze Rzeczypospolitej, tworząc własny kodeks orderowy, opierały się na wzorach europejskich, ściśle nawiązując do polskiej historii i kultury. Zostały wskrzeszone dwa przedrozbiorowe ordery i utworzono jeden order nowy (dla wyróżnienia zasług obywatelskich) oraz 14 odznaczeń państwowych:
- Order Orła Białego
- Order Virtuti Militari – klasy od I do V[15]
- Order Odrodzenia Polski – klasy od I do III
- Krzyż Niepodległości – z mieczami lub bez
- Order Odrodzenia Polski – klasy od IV do V[16]
- Krzyż Walecznych
- Krzyż Zasługi (złoty)
- Krzyż Ochotniczy za Wojnę*
- Medal Niepodległości
- Krzyż Zasługi za Dzielność
- Medal Ochotniczy za Wojnę*
- Krzyż Zasługi (srebrny)
- Krzyż Zasługi (brązowy)
- Krzyż Zasługi Wojsk Litwy Środkowej**
- Krzyż na Śląskiej Wstędze Waleczności i Zasługi**
- Krzyż Żołnierzy Polskich z Ameryki
- Medal za Ratowanie Ginących
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
- Wawrzyn Akademicki (złoty)
- Wawrzyn Akademicki (srebrny)
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
- Medal 3 Maja
- Medal za Długoletnią Służbę (złoty)
- Medal za Długoletnią Służbę (srebrny)
- Medal za Długoletnią Służbę (brązowy)[15]
(*) W czerwcu 1939 roku zostały utworzone dwa odznaczenia (Dz.U.R.P. nr 58 z 1939 r. poz. 378), miały być nadawane jako wyróżnienie za ochotniczą służbę w Wojsku Polskim w latach 1918–1921. Z powodu wybuchu II wojny światowej nie zostały wykonane i nadane.
(**) Odznaczenia równorzędne, zakładane w kolejności otrzymania.
Odznaczenia rządu RP na obczyźnie (1939–1990)
[edytuj | edytuj kod]Utrzymano nadawanie trzech orderów i dwóch odznaczeń, ustanowiono trzy nowe odznaczenia[17] i cztery medale[18], wznowiono jedno podwójne odznaczenie. Noszono je wg starszeństwa z czasów II RP z późniejszymi zmianami:
- Order Orła Białego
- Order Virtuti Militari – klasy od I do V
- Order Odrodzenia Polski – klasy od I do III
- Krzyż Niepodległości – z mieczami lub bez (zak. nadawanie)
- Krzyż Niepodległości – z mieczami lub bez (wznow. 1954/1959)[19][20]
- Order Odrodzenia Polski – klasy od IV do V
- Krzyż Walecznych
- Krzyż Zasługi z Mieczami (ust. 1942)
- Medal Wojska (1945)**
- Medal Lotniczy (1945)**
- Medal Morski Marynarki Wojennej (1945)**
- Medal Morski Polskiej Marynarki Handlowej (1945)[21]
- Krzyż Zasługi (złoty)[22]
- Medal Niepodległości (zak. nadawanie)
- Medal Niepodległości (wznow. 1954/1959)[19][20]
- Krzyż Zasługi za Dzielność (zak. nadawanie)
- Krzyż Zasługi (srebrny i brązowy)
- Krzyż Zasługi Wojsk Litwy Środkowej (zak. nadawanie)***
- Krzyż na Śląskiej Wstędze Waleczności i Zasługi (zak. nadawanie)***
- Krzyż Żołnierzy Polskich z Ameryki (zak. nadawanie)
- Medal za Ratowanie Ginących (sporadycznie)[1]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 (zak. nadawanie)
- Krzyż Kampanii Wrześniowej (1984)[23]
- Wawrzyn Akademicki (zak. nadawanie)
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości (zak. nadawanie)
- Medal 3 Maja (zak. nadawanie)
- Medal za Długoletnią Służbę (zak. nadawanie)
- Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino (1944)
- Krzyż Armii Krajowej (1966)
(**) Odznaczenia równorzędne, zakładane w kolejności otrzymania[21]
(***) Odznaczenia równorzędne, zakładane w kolejności otrzymania[15]
Odznaczenia Polski Ludowej (1944–1990)
[edytuj | edytuj kod]„Dekret Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 22 grudnia 1944 r. o orderach, odznaczeniach oraz medalach” nie uwzględnił starszeństwa oraz sposobu noszenia odznaczeń państwowych[24] i w latach 1944–1960 kolejność ich noszenia była regulowana przepisami o poszczególnych orderach (do 1952 roku nazwą państwa była wciąż Rzeczpospolita Polska), lecz zasady i okoliczności noszenia odznaczeń nie były unormowane. W praktyce częściowo stosowano przepisy i zwyczaje przedwojenne, a częściowo korzystano z wzorów sowieckich[25]. Kompleksowo uregulowała ją „Ustawa z dnia 17 lutego 1960 r. o orderach i odznaczeniach”[26] oraz „Instrukcja Kancelarii Rady Państwa z dnia 29 lutego 1960 r. w sprawie sposobu noszenia orderów i odznaczeń”[27], a następnie „Uchwała Rady Państwa z dnia 6 stycznia 1977 r. w sprawie opisu odznak orderów i odznaczeń oraz sposobu ich noszenia”[28][29], obowiązująca częściowo do 1992 roku. Kolejność wynikająca z niej była ponadto modyfikowana przepisami późniejszymi.
Kolejność polskich orderów i odznaczeń jest przedstawiona poniżej (uwzględniono przy tworzeniu listy zasadę, że późniejsze akty prawne mają pierwszeństwo przed wcześniejszymi). W takiej kolejności noszono na lewej piersi baretki lub miniatury orderów i odznaczeń, z prawej do lewej strony. Kolejność ta odnosi się też do noszenia pełnych odznak, z wyjątkiem Orderów Odrodzenia Polski I, II i III klasy oraz Virtuti Militari I i II klasy, których nie noszono na piersi, lecz na wielkiej wstędze lub wstędze, oraz Medalu 10-lecia Polski Ludowej, noszonego na prawej piersi (odznaczenia te wyróżniono gwiazdką). Lista poniżej obejmuje także odznaczenia ustanowione w latach 1989–1991.
- Order Budowniczych Polski Ludowej
- Order Odrodzenia Polski I klasy*
- Order Virtuti Militari I klasy*
- Order Krzyża Grunwaldu I klasy**
- Order Sztandaru Pracy I klasy
- Order Odrodzenia Polski II klasy**
- Order Virtuti Militari II klasy**
- Order Krzyża Grunwaldu II klasy
- Order Sztandaru Pracy II klasy
- Order Odrodzenia Polski III klasy**
- Order Krzyża Grunwaldu III klasy
- Order Virtuti Militari III klasy
- Order Odrodzenia Polski IV klasy
- Order Virtuti Militari IV klasy
- Order Odrodzenia Polski V klasy
- Order Virtuti Militari V klasy
- Złoty Krzyż Zasługi
- Krzyż Walecznych
- Złoty Medal „Zasłużonym na Polu Chwały”
- Krzyż Partyzancki (1945)
- Krzyż Czynu Bojowego Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie (1989)
- Krzyż Bitwy pod Lenino (1988)
- Krzyż Oświęcimski (1985)
- Medal „Za waszą wolność i naszą” (1956)
- Medal „Za udział w wojnie obronnej 1939” (1981)
- Medal „Za udział w walkach w obronie władzy ludowej” (1983)
- Śląski Krzyż Powstańczy (1946)
- Wielkopolski Krzyż Powstańczy (1957)
- Warszawski Krzyż Powstańczy (1981)
- Srebrny Krzyż Zasługi
- Srebrny Medal „Zasłużonym na Polu Chwały”
- Brązowy Krzyż Zasługi
- Brązowy Medal „Zasłużonym na Polu Chwały”
- Medal 30-lecia Polski Ludowej (1974)
- Medal 40-lecia Polski Ludowej (1984)
- Medal za Warszawę 1939–1945 (1945)
- Medal za Odrę, Nysę, Bałtyk (1945)
- Medal Zwycięstwa i Wolności 1945 (1945)
- Medal Rodła (1985)
- Medal za Ofiarność i Odwagę
- Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” (1951)
- Srebrny Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny
- Brązowy Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (1954)***
- Medal za Długoletnie Pożycie Małżeńskie
- Medal „Za udział w walkach o Berlin” (1966)
- Medal „Za zasługi dla obronności kraju” (1966)
(*) Order Odrodzenia Polski I klasy i Order Virtuti Militari I klasy noszono na wstędze przez prawe ramię do lewego boku, krzyż zawieszano u dołu węzła utworzonego ze związanych w kokardę końców wstęgi, a gwiazdę orderową noszono pośrodku lewej strony piersi, poniżej innych orderów i odznaczeń. Nie nosiło się jednocześnie pełnych odznak obu Orderów I klasy.
(**) Order Krzyża Grunwaldu I klasy, Order Odrodzenia Polski II i III klasy oraz Order Virtuti Militari II klasy noszono na wstędze na szyi, a gwiazdę orderową Orderu Odrodzenia Polski II klasy noszono pośrodku lewej strony piersi, poniżej innych orderów i odznaczeń noszonych rzędami na wstążkach.
(***) Medal 10-lecia Polski Ludowej noszono na prawej piersi na metalowej baretce.
Dodatkowo przyznawano piętnaście odznak tytułów honorowych mających rangę orderu[30], a także kilkadziesiąt odznaczeń resortowych[31] oraz kilkaset odznaczeń rad narodowych[32][33][34].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Zbigniew Puchalski: Dzieje polskich znaków zaszczytnych. Warszawa: Wyd. Sejmowe, 2000, s. 88–92, 105–106, 191–192.
- ↑ a b Tomasz Orłowski: Protokół dyplomatyczny między tradycją a nowoczesnością. Warszawa: Polski Instytut Spraw Międzynarodowych, 2015, s. 65, 73.
- ↑ a b c Ordery i odznaczenia w III RP. Wybrane zagadnienia prawno-ustrojowe. Red. Paweł Jakubowski, Robert Krzysztof Tabaszewski. Lublin: KUL, 2014, s. 20, 28–32.
- ↑ a b c d Kompetencje: Ordery i odznaczenia. prezydent.pl. [dostęp 2016-11-28].
- ↑ Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. uchwalona przez Zgromadzenie Narodowe w dniu 2 kwietnia 1997 r., przyjęta przez Naród w referendum konstytucyjnym w dniu 25 maja 1997 r., podpisana przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w dniu 16 lipca 1997 r. (Dz.U. z 1997 r. nr 78, poz. 483).
- ↑ Dz.U. z 2022 r. poz. 1031. Podobnie głosiła ustawa z 9 kwietnia 1936 r. o odznaczeniach cudzoziemskich (Dz.U. 1936 nr 34 poz. 261). Za zlekceważenie braku zezwolenia grozi kara przewidziana przez Kodeks wykroczeń w art. 61. § 1. (Przyjmowanie oraz wyrażanie przez Prezydenta RP zgody na przyjęcie obcych orderów).
- ↑ Rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 10 listopada 1992 r. w sprawie opisu, materiału, wymiarów wzorów rysunkowych oraz sposobu i okoliczności noszenia odznak orderów i odznaczeń (Dz.U. z 1992 r. nr 90, poz. 452).
- ↑ Rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 31 lipca 2007 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie opisu, materiału, wymiarów, wzorów rysunkowych oraz sposobu i okoliczności noszenia odznak orderów i odznaczeń (Dz.U. z 2007 r. nr 151, poz. 1075).
- ↑ Rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 15 listopada 2010 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie opisu, materiału, wymiarów, wzorów rysunkowych oraz sposobu i okoliczności noszenia odznak orderów i odznaczeń (Dz.U. z 2010 r. nr 221, poz. 1448).
- ↑ Rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 22 października 2018 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie opisu, materiału, wymiarów, wzorów rysunkowych oraz sposobu i okoliczności noszenia odznak orderów i odznaczeń (Dz.U. z 2018 r. poz. 2076).
- ↑ Rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 23 czerwca 2022 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie opisu, materiału, wymiarów, wzorów rysunkowych oraz sposobu i okoliczności noszenia odznak orderów i odznaczeń (Dz.U. z 2022 r. poz. 1376).
- ↑ Ustawa z dnia 16 października 1992 r. Przepisy wprowadzające ustawę o orderach i odznaczeniach, uchylające przepisy o tytułach honorowych oraz zmieniające niektóre ustawy (Dz.U. z 1992 r. Nr 90, poz. 451; Dz.U. z 1995 r. Nr 83, poz. 419).
- ↑ a b c d Krzysztof Filipow: Falerystyka polska XVII-XIX w.. Białystok: Ośrodek Badań Historii Wojskowej, 2003, s. 29–40, 116–135.
- ↑ a b Praemaindo Incitat. Order Świętego Stanisława 1765-1831. Zamek Królewski w Warszawie: 2015, s. 52–53, 286–289.
- ↑ a b c Wiesław Bończa-Tomaszewski: Kodeks orderowy. 1939, s. 56–57.
- ↑ Obwieszczenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 7 kwietnia 1937 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 29 października 1930 r. o Krzyżu i Medalu Niepodległości (Dz.U. z 1937 r. nr 28, poz. 214).
- ↑ Stefan Oberleitner: Polskie ordery, odznaczenia i niektóre wyróżnienia zaszczytne 1705-1990. T. I. Zielona Góra: Kanion, 1992, s. 353–360.
- ↑ Marek Budziarek: Kodeks orderowy na co dzień. Łódź: Muzeum Historii Miasta Łódź, 1986.
- ↑ a b Dekret Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 12 sierpnia 1954 o wznowieniu Krzyża i Medalu Niepodległości pod nazwą Krzyż i Medal Niepodległości Polski Podziemnej (Dziennik Ustaw RP Nr 8 z 14 sierpnia 1954 r., Londyn).
- ↑ a b Dekret Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 12 sierpnia 1954 o wznowieniu Krzyża i Medalu Niepodległości (Dziennik Ustaw RP Nr 2 z 24 kwietnia 1959 r., Londyn).
- ↑ a b Dekrety Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 3 lipca 1945 r. (Dz.U. z 1945 r. Nr 9, poz. 27-30, Londyn), s. 66–69 (uwaga: dokument zawiera błędną datę „1944” zamiast „1945” na poz. 28).
- ↑ Zbigniew Puchalski, Ireneusz J. Wojciechowski: Ordery i odznaczenia polskie i ich kawalerowie. Warszawa: KAW, 1987, s. 111. ISBN 83-03-02143-5.
- ↑ Dekret Prezydenta RP z dnia 1 września 1984 r. o ustanowieniu odznaki pamiątkowej „Krzyż Kampanii Wrześniowej 1939 r.” (Dziennik Ustaw RP Nr 1 z 9 stycznia 1985 r., poz. 1, Londyn).
- ↑ Dekret Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 22 grudnia 1944 r. o orderach, odznaczeniach oraz medalach (Dz.U. z 1944 r. nr 17, poz. 91).
- ↑ Zbigniew Krotke: Polski Krzyż Zasługi 1923-2000. Dzieje i katalog. Białystok, Lublin: PTN, 2010, s. 168. ISBN 978-83-896162-1-0.
- ↑ Ustawa z dnia 17 lutego 1960 r. o orderach i odznaczeniach (Dz.U. z 1960 r. nr 10, poz. 66).
- ↑ Instrukcja Kancelarii Rady Państwa z dnia 29 lutego 1960 r. w sprawie sposobu noszenia orderów i odznaczeń (M.P. z 1960 r. nr 25, poz. 122).
- ↑ Uchwała Rady Państwa z dnia 6 stycznia 1977 r. w sprawie opisu odznak orderów i odznaczeń oraz sposobu ich noszenia (M.P. z 1977 r. nr 2, poz. 13), Załącznik do uchwały Rady Państwa z dnia 6 stycznia 1977 (poz. 13).
- ↑ Uchwała Rady Państwa z dnia 6 stycznia 1977 r. w sprawie szczegółowych zasad oraz trybu nadawania orderów i odznaczeń (M.P. z 1977 r. nr 2, poz. 12).
- ↑ Stefan Oberleitner: Polskie ordery, odznaczenia i niektóre wyróżnienia zaszczytne 1705-1990. Vademecum dla kolekcjonerów. T. II (Polska Rzeczpospolita Ludowa 1944-1990). Zielona Góra: Kanion, 1999, s. 10, 77-90.
- ↑ Stefan Oberleitner: Odznaki honorowe (resortowe) PRL 1944-1989. Rzeszów: PTN, 2000
- ↑ Zdzisław Sawicki: Samorządowe odznaki zaszczytne. Warszawa: 2015.
- ↑ Ryszard Kościński: Polskie odznaki miast wojewódzkich i województw w okresie 1947-1998. Łańcut: PTN, 1999.
- ↑ Tadeusz Polak (oprac.): Odznaki i Medale Miast Polskich 1944-1984. Muzeum Sztuki Medalierskiej we Wrocławiu, 1985.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Wanda Bigoszewska: Polskie ordery i odznaczenia. Wydawnictwo Interpress, 1989, s. 137. ISBN 83-223-2287-9.
- Wiesław Bończa-Tomaszewski: Kodeks orderowy. Przepisy obowiązujące posiadaczy orderów, odznaczeń, medali i odznak. Warszawa-Kraków: Główna Księgarnia Wojskowa, Drukarnia Narodowa, 1939, s. 56–57.
- Kazimierz Sejda: Ordery, odznaczenia i medale Rzeczypospolitej Polskiej. Warszawa: 1932, s. 97–104.
- Artur Śniegocki (oprac.): Ordery i odznaczenia polskie. Kolekcja Stefana Oberleitnera. 2004
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Ustawa z dnia 16 października 1992 r. o orderach i odznaczeniach (Dz.U. z 1992 r. nr 90, poz. 450)