Josef Bradl – Wikipedia, wolna encyklopedia
Joseph Bradl podczas Mistrzostw Świata w Zakopanem | ||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia | 8 stycznia 1918 | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 3 marca 1982 | |||||||||||||||
Klub | SC Mühlbach am Hochkönig, SC Bischofshofen, SC Salzburg | |||||||||||||||
Reprezentacja | Austria (do 1938) | |||||||||||||||
Rekord życiowy | 122 metry, Tauplitz 1953 rok[potrzebny przypis] | |||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
Inne nagrody | ||||||||||||||||
|
Josef Sepp Bradl (ur. 8 stycznia 1918 w Wasserburg am Inn, zm. 3 marca 1982 w Mühlbach am Hochkönig) – austriacki skoczek narciarski, mistrz świata z 1939 oraz zwycięzca pierwszej edycji Turnieju Czterech Skoczni. Pierwszy skoczek w historii, który skoczył ponad 100 metrów.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Bradl był synem górnika w kopalni miedzi w Mühlbach, który zginął w wypadku alpinistycznym na górze Hochkönig. Bradl zaczął trenować skoki narciarskie w dzieciństwie. W 1933 roku, w wieku piętnastu lat oddał już 50-metrowy skok. Zadebiutował na igrzyskach olimpijskich w 1936 roku, podczas olimpiady w Garmisch-Partenkirchen. Jako pierwszy w historii ustał skok na odległość ponad 100 metrów[1]. Dokonał tego na nowo przebudowanej skoczni w Planicy w czasie konkursu 15 marca 1936 roku. W 1952 wziął udział w igrzyskach w Oslo, a rok później wygrał pierwszy w historii Turniej Czterech Skoczni[2]. Dwa razy stał na najwyższym stopniu zawodów tego cyklu: 6 stycznia 1953 w Innsbrucku i dokładnie rok później w Bischofshofen. Podczas swojej – ponaddwudziestoletniej – kariery siedem razy był mistrzem Austrii (przed 1938 i po 1945) oraz dwa razy mistrzem Niemiec.
Josef Bradl zakończył karierę w 1956 roku i został trenerem narodowej kadry austriackiej. Nie krył swej sympatii do nazizmu i Adolfa Hitlera. Był współwłaścicielem skoczni i hotelu w Mühlbach am Hochkönig. Tuż przed śmiercią napisał książkę pod tytułem Mein Weg zum Weltmeister (Moja droga do mistrzostwa świata).
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skok 1 | Skok 2 | Wynik | Zwycięzca | Reprezentacja |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
19. | 16 lutego | 1936 | Garmisch-Partenkirchen | 64,0 m | 70,5 m | 204,0 pkt | Birger Ruud | Austria |
DNF | 24 lutego | 1952 | Oslo | 50,5 m[3] | - | - | Arnfinn Bergmann | Austria |
12. | 5 lutego | 1956 | Cortina d’Ampezzo | 77,5 m | 77,0 m | 205,5 pkt | Antti Hyvärinen | Austria |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Punkt K | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Zwycięzca | Reprezentacja |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
5. | 12 lutego | 1937 | Chamonix | K-60 | 60,5 m | 61,5 m | 216,7 pkt | Birger Ruud | Austria |
4. | 27 lutego | 1938 | Lahti | K-65 | 65,0 m | 65,5 m | 221,4 pkt | Asbjørn Ruud | Austria |
1. | 19 lutego | 1939 | Zakopane | K-75 | 80,0 m | 76,5 m | 224,7 pkt | - | Niemcy |
10. | 14 lutego | 1954 | Falun | K-75 | 75,0 m | 72,0 m | 214,5 pkt | Matti Pietikäinen | Austria |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
[edytuj | edytuj kod]Sezon | Miejsce |
---|---|
1953 | 1. |
1953/1954 | 3. |
1954/1955 | 4. |
1955/1956 | 2. |
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych TCS chronologicznie
[edytuj | edytuj kod]Nr | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | Skok 1 | Skok 2 | Nota |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 6 stycznia | 1953 | Innsbruck | Bergisel | K-80 | 72,0 m | 73,5 m | 224,0 pkt |
2. | 6 stycznia | 1954 | Bischofshofen | im. Paula Ausserleitnera | K-90 | 86,0 m | 91,0 m | 222,5 pkt |
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych TCS chronologicznie
[edytuj | edytuj kod]Nr | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 1 stycznia | 1953 | Garmisch-Partenkirchen | Große Olympiaschanze | K-80 | 77,0 m | 81,5 m | 220,5 pkt | 2. | 1,0 pkt | Asgeir Dølplads |
2. | 4 stycznia | 1953 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-74 | 63,5 m | 71,5 m | 215,5 pkt | 2. | 1,5 pkt | Erling Kroken |
3. | 6 stycznia | 1953 | Innsbruck | Bergisel | K-80 | 72,0 m | 73,5 m | 224,0 pkt | 1. | – | |
4. | 11 stycznia | 1953 | Bischofshofen | im. Paula Ausserleitnera | K-90 | 87,5 m | 91,5 m | 218,6 pkt | 2. | 9,4 pkt | Halvor Næs |
5. | 31 grudnia | 1953 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-74 | 61,0 m | 59,0 m | 220,5 pkt | 2. | 1,5 pkt | Olaf B. Bjørnstad |
6. | 6 stycznia | 1954 | Bischofshofen | im. Paula Ausserleitnera | K-90 | 86,0 m | 91,0 m | 222,5 pkt | 1. | – |
Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Turnieju Czterech Skoczni
[edytuj | edytuj kod]1953 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2 | 2 | 1 | 2 | 878,6 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1953/1954 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
2 | 14 | 6 | 1 | 844,0 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1954/1955 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
12 | 11 | 5 | 4 | 831,1 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1955/1956 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
10 | 10 | 12 | 5 | 827,0 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Legenda | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1 2 3 4-10 11-15 poniżej 15 - – zawodnik nie wystartował |
Inne sukcesy
[edytuj | edytuj kod]- zwycięstwo w Tygodniu Lotów Narciarskich w 1953 roku, zorganizowanym w Bad Mitterndorf
- 1. miejsce w międzynarodowym konkursie w Planicy w roku 1936 oraz 1938
- 3. miejsce w Festiwalu Skoków Holmenkollen w 1951 roku
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Pierwszym który skoczył ponad 100 metrów był Norweg Olav Ulland, który 17 marca 1935 roku skoczył 103,5 metra na skoczni we Włoskim Ponte di Legno
- ↑ Bartłomiej Kuraś , Paweł Smoleński , Krzyżyk niespodziany: czas Goralenvolk, Wołowiec: Wydawnictwo Czarne, 2017, s. 36, ISBN 978-83-8049-458-9 [dostęp 2024-02-10] .
- ↑ Upadek w pierwszym skoku uniemożliwił mu start w drugiej serii.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Josef Bradl w bazie Międzynarodowej Federacji Narciarskiej i Snowboardowej (ang.)
- Josef Bradl w bazie Olympedia.org (ang.)
- Josef Bradl w bazie Skoki.hostigasp.pl
- Josef Bradl. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-17)]. w bazie Sport-Reference.com (ang.)