Marceli I – Wikipedia, wolna encyklopedia

Marceli I

Marcellus

Papież Biskup Rzymu
Data urodzenia	6 stycznia 255
Data i miejsce śmierci	16 stycznia 309 Rzym
Miejsce pochówku	Katakumby Pryscylli
Papież
Okres sprawowania	27 maja 308–16 stycznia 309
Wyznanie	chrześcijaństwo
Kościół	rzymskokatolicki
Pontyfikat	27 maja 308
Multimedia w Wikimedia Commons

Święty
Marceli I

męczennik[1]
Czczony przez	Kościół katolicki
Wspomnienie	16 stycznia
Atrybuty	dyscyplina, konie przy żłobie, osioł
Patron	Raciborza oraz stajennych i masztalerzy

Marceli I (zm. 16 stycznia 309 w Rzymie) – męczennik i święty Kościoła katolickiego, 30. papież w okresie od 27 maja 308 do 16 stycznia 309^[2].

Po śmierci św. Marcelina przez trzy lata – ze względu na prześladowania chrześcijan – nie można było wybrać biskupa Rzymu^[2]. Gdy prześladowania zelżały, za panowania cesarza Maksencjusza wybrano Marcelego^[3]. Zajmował się głównie reorganizacją Kościoła, był autorem systemu opieki nad cmentarzami. Podzielił Kościół rzymski na 25 parafii, którymi rządzili prezbiterzy^[3]. W 309 został on jednak wygnany przez cesarza Maksencjusza, gdyż papież nakładał bardzo surowe pokuty na apostatów pragnących powrócić do Kościoła i powodowało to niepokoje^[3]. W tym samym roku następca św. Piotra zmarł, a jego miejsce zajął Euzebiusz.

Legenda w „Passio Marceli” podaje, że cesarz zamienił kościół papieża w stajnie poczty cesarskiej, a Marceli był tam stajennym.

Jego szczątki doczesne sprowadzono do Rzymu i pochowano w katakumbach Pryscylli przy Via Salaria^[2][4].

Jego święto przypada na 16 stycznia.

W ikonografii święty przedstawiany jest w stroju papieskim. Jego atrybutami są: dyscyplina, konie przy żłobie, osioł.

Jest patronem Raciborza oraz stajennych i masztalerzy^[1].

• kult świętych
• męczennicy wczesnochrześcijańscy
• modlitwa za wstawiennictwem świętego
• święci i błogosławieni Kościoła katolickiego

• Marceli I, papież. DEON. [dostęp 2012-07-17]. (pol.).
• Pope St. Marcellus I. Catholic Encyclopedia. [dostęp 2012-07-17]. (ang.).