Stefan IX – Wikipedia, wolna encyklopedia

Stefan IX
Stephanus Nonus
Fryderyk z Lotaryngii
Papież
Biskup Rzymu
Ilustracja
Kraj działania

Państwo Kościelne

Data i miejsce urodzenia

początek XI wieku
Lotaryngia

Data i miejsce śmierci

29 marca 1058
Florencja

Miejsce pochówku

Katedra św. Reparaty we Florencji

Papież
Okres sprawowania

2 sierpnia 1057 – 29 marca 1058

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Kościół tytularny

Bazylika św. Chryzogona w Rzymie

Pontyfikat

2 sierpnia 1057

Święty
Stefan IX
Ilustracja
Wspomnienie

29 marca

Stefan IX lub Stefan X[a][1] (łac. Stefanus IX, właśc. Fryderyk z Lotaryngii OSB; ur. prawdopodobnie na początku XI wieku w Lotaryngii, zm. 29 marca 1058 we Florencji[1]) – 154 papież, sprawował urząd w okresie od 2 sierpnia 1057 do 29 marca 1058 roku[2].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Stefan IX z pochodzenia był Niemcem. Był synem Gozela I i bratem książąt Godfryda Brodatego i Gozelo II[1]. Przed wyborem na Stolicę Piotrową był archidiakonem sprzyjającym reformom i zaufanym przyjacielem Leona IX[1]. Pełnił funkcje kanclerza Kościoła rzymskiego i legata papieskiego na synodzie w Konstantynopolu (1054), a następnie opata Monte Cassino i kardynała-prezbitera od św. Chryzogona[1].

Gdy zmarł Wiktor II, reformatorzy rzymscy porozumieli się z Fryderykiem, co do uzgodnienia następcy i zaproponowali pięciu kandydatów (wśród nich byli m.in. Hildebrand i Humbert z Silva Candida)[1]. Ostatecznie jednak wybrano właśnie Fryderyka, który przyjął imię Stefan[2]. Przed wyborem nie została skierowana prośba do regentki Agnieszki o wyrażenie zgody na tę kandydaturę, lecz Stefan sam wystosował taką prośbę zaraz po wyborze (którą uzyskał)[2].

Zdecydowanie sprzeciwiał się symonii i zawierania małżeństw przez księży – usiłował wprowadzić celibat[1]. Starając się wdrożyć reformy, mianował kardynałów Hildebranda i Humberta swoimi doradcami, a reformatora Piotra Damianiego kardynałem-biskupem Ostii; ponadto żywo zainteresował się ruchem patarenów[1]. Na wiosnę 1058 roku planował rozpocząć wyprawę przeciw Normanom i w tym celu chciał nawet zawiązać sojusz z Kościołem wschodnim[1]. Zlecił opracowanie nowych zasad, które uniemożliwiłyby wpływ cesarza i arystokracji rzymskiej na wybór papieża. W marcu 1058, by spotkać się ze swym bratem, wyruszył do Florencji, gdzie zmarł i został pochowany (w Katedrze św. Reparaty)[1].

W niektórych źródłach jest wymieniany jako święty[3], którego wspomnienie liturgiczne obchodzone jest 29 marca[3].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]
  1. Stefan II (papież elekt) nie zdążył przyjąć sakry i był różnie umieszczany w spisach papieskich, co stwarza trudności z numeracją papieży noszących to imię.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i j John N.D. Kelly: Encyklopedia papieży. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1997, s. 209–201. ISBN 83-06-02633-0.
  2. a b c Rudolf Fischer-Wollpert: Leksykon papieży. Kraków: Znak, 1996, s. 72. ISBN 83-7006-437-X.
  3. a b Święty Stefan IX, papież. Brewiarz. [dostęp 2012-11-25]. (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]