Kalikst II – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kalikst II
Callistus Secundus
	Guido; Guy de Vienne
	Papież; Biskup Rzymu
Kraj działania	Państwo Kościelne
Data i miejsce urodzenia	ok. 1050 ; Quingey
Data i miejsce śmierci	13 grudnia 1124 ; Rzym
Miejsce pochówku	bazylika św. Jana na Lateranie
	Papież
Okres sprawowania	1119–1124
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Pontyfikat	2 lutego 1119
	Multimedia w Wikimedia Commons

Kalikst II, łac. Callistus II, właśc. Gwidon z Burgundii^[1] (ur. ok. 1050 w Quingey^[2], zm. 13 grudnia 1124 w Rzymie^[3]) – papież w okresie od 2 lutego 1119 do 13 grudnia 1124^[1].

Życiorys

Gwidon był synem hrabiego Burgundii, Wilhelma I^[4] i krewnym królewskich rodów Niemiec, Anglii i Francji^[3]. Od 1088 roku był arcybiskupem Vienne; stanowczo popierał reformy zapoczątkowane przez Grzegorza VII i stał na czele opozycji wobec Paschalisa II^[3]. Po śmierci Gelazego II, towarzyszący mu kardynałowie wybrali Gwidona na Stolicę Piotrową i konsekrowali 9 lutego 1119 w katedrze w Vienne^[3]^[5]. Rzymscy kardynałowie zaakceptowali jego wybór 1 marca^[3].

Początkowo papież wyrażał zdecydowanie w sporze o inwestyturę^[1]. Jednak zarówno on, jak i król Henryk V Salicki przygotowywali porozumienie w tej sprawie, by zakończyć konflikt trwający od lat^[1]. Obie strony przygotowały projekt porozumienia, które miało być podpisane w Mouzon, do czego jednak nie doszło, ze względu na wzajemny brak zaufania^[3]. W konsekwencji, papież pod koniec października 1119 roku, obłożył Henryka klątwą i ponownie zakazał inwestytury^[3]. W międzyczasie udało mu się także schwytać antypapieża Grzegorza VIII i wtrącić do niewoli^[3].

W 1121 roku, naciskany przez książąt niemieckich, król Henryk, zmuszony został do zawarcia porozumienia z Kalikstem^[3]. W wyniku negocjacji legatów papieskich (m.in. Lamberta z Ostii) wypracowano tekst, który został podpisany 23 września 1122 roku^[3]. Sformułowany tekst ten był głównym elementem Konkordatu wormackiego^[1]. Głównym postanowieniem konkordatu było zrzeczenie się cesarza praw do inwestytury i wpływu na konsekrację biskupów^[3].

W 1123 zwołał Sobór laterański I, na którym zdelegalizowano wszystkie małżeństwa księży i ostatecznie wprowadzono celibat, a także wdrożono postanowienia konkordatu z Wormacji^[3]. Ponadto ustanowił Rok Święty Jakubowy.

Papież Kalikst II utworzył na terenach Polski biskupstwa w Lubuszu (1124/1125) i Kruszwicy, wspierał też misję św. Ottona na Pomorzu Zachodnim^[6].

Kalikst zmarł w Rzymie 13 grudnia 1124 roku^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Rudolf Fischer-Wollpert: Leksykon papieży. Kraków: Znak, 1996. ISBN 83-7006-437-X.
↑ John Norman Davidson Kelly, Michael J. Walsh: A Dictionary of Popes. Oxford University Press, 2010, s. 165. ISBN 978-0-19-929581-4. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l John N.D. Kelly: Encyklopedia papieży. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1997, s. 230–231. ISBN 83-06-02633-0.
↑ Guy de Bourgogne. Foundation for Medieval Genealogy. [dostęp 2014-04-16]. (ang.).
↑ Giovanni Miccoli: Callisto II, papa (Dizionario Biografico degli Italiani). treccani.it. [dostęp 2022-03-28]. (wł.).
↑ Kalikst II, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2022-03-28] .

Bibliografia

Pope Callistus II. Catholic Encyclopedia. [dostęp 2012-12-03]. (ang.).

[Wollpert-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Rudolf Fischer-Wollpert: Leksykon papieży. Kraków: Znak, 1996. ISBN 83-7006-437-X.

[2] John Norman Davidson Kelly, Michael J. Walsh: A Dictionary of Popes. Oxford University Press, 2010, s. 165. ISBN 978-0-19-929581-4. (ang.).

[Kelly-3] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l John N.D. Kelly: Encyklopedia papieży. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1997, s. 230–231. ISBN 83-06-02633-0.

[FMG-4] Guy de Bourgogne. Foundation for Medieval Genealogy. [dostęp 2014-04-16]. (ang.).

[5] Giovanni Miccoli: Callisto II, papa (Dizionario Biografico degli Italiani). treccani.it. [dostęp 2022-03-28]. (wł.).

[6] Kalikst II, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2022-03-28] .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]