Grzegorz XI – Wikipedia, wolna encyklopedia
Pierre Roger de Beaufort | ||
Papież Biskup Rzymu | ||
| ||
Kraj działania | ||
---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 1329 | |
Data i miejsce śmierci | ||
Miejsce pochówku | ||
Papież | ||
Okres sprawowania | 1370–1378 | |
Wyznanie | ||
Kościół | ||
Diakonat | 28 maja 1348 | |
Prezbiterat | 4 stycznia 1371 | |
Nominacja biskupia | 30 grudnia 1370 | |
Sakra biskupia | 5 stycznia 1371 | |
Kreacja kardynalska | 28 maja 1348 | |
Kościół tytularny | ||
Pontyfikat | 30 grudnia 1370 |
Data konsekracji | 5 stycznia 1371 |
---|---|
Miejscowość | |
Miejsce | Pałac Apostolski w Awinionie |
Konsekrator |
Grzegorz XI (łac. Gregorius XI, właśc. Pierre Roger de Beaufort; ur. w 1329 w Maumont koło Limoges, zm. 27 marca 1378 w Rzymie[1]) – papież w okresie od 30 grudnia 1370 do 27 marca 1378[2]. Ostatni z papieży „niewoli awiniońskiej”[1].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Dzieciństwo i młodość
[edytuj | edytuj kod]Był synem Guillaume'a de Beauforta i Marie du Chambon, bratankiem papieża Klemensa VI[1]. W wieku 11 lat otrzymał godność kanonika w Paryżu, a jako 19-latek został, z nominacji stryja, kardynałem-diakonem S. Maria Nuova[1]. Studiował prawo w Perugii[1]. Sprawował funkcję archiprezbitera bazylik patriarchalnych Świętego Jana na Lateranie oraz Matki Bożej Większej, a od 5 listopada 1369 był protodiakonem Świętego Kolegium Kardynałów[3].
Wybór na papieża i pontyfikat
[edytuj | edytuj kod]Po śmierci Urbana V (1370), został jednogłośnie wybrany na dwudniowym konklawe w Awinionie na papieża; przyjął imię Grzegorza XI[1]. Kontynuując działania swojego poprzednika, który próbował zakończyć rezydencję papieży w Awinionie, 13 września 1376 papież opuścił swoją dotychczasową siedzibę za namową Katarzyny ze Sieny[2]. Było to możliwe głównie dzięki działaniom kardynała Egidio Albornoza we Włoszech[1]. Pomimo wielu przeciwności, jak choćby pustego skarbca i zagrożenia płynącego od rodu Viscontich, 17 stycznia 1377 papież dotarł do Rzymu[1]. Antyfrancuskie nastroje, wzmagane działaniami wojennymi (wojna z Florencją i Bolonią) legata papieskiego, kardynała Roberta z Genewy, zmusiły Grzegorza do opuszczenia Rzymu w maju 1377[1]. Wyjechał do Anagni, a ostatecznie mógł powrócić w listopadzie tegoż roku[1]. W marcu 1378 rozpoczęła się konferencja pokojowa, mająca zakończyć walki pomiędzy Państwem Kościelnym a zbuntowanymi miastami[1]. Grzegorz nie dożył jednak jej zakończenia – zmarł 27 marca i został pochowany w bazylice S. Maria Nuova w Rzymie[1] Był ostatnim Francuzem na tronie papieskim (nie licząc antypapieży obediencji awiniońskiej).
Jako papież podjął próbę reformy zakonu joannitów i dominikanów, ustanawiając urząd kardynała-protektora[1]. Zajmował się tępieniem herezji i poprosił o pomoc w tej misji, króla Francji Karola V[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i j k l m n John N. D. Kelly: Encyklopedia papieży. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1997, s. 314-316. ISBN 83-06-02633-0.
- ↑ a b Rudolf Fischer-Wollpert: Leksykon papieży. Kraków: Znak, 1996, s. 112-113. ISBN 83-7006-437-X.
- ↑ Roger De Beaufort, Pierre. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2013-03-08]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Pope Gregory XI. Catholic Encyclopedia. [dostęp 2013-02-28]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Bulla Grzegorza XI dla konwentu w Miechowie z dnia 26 III 1375 roku. dziedzictwo.polska.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-08-11)].
- ISNI: 0000000116312023
- VIAF: 44329137
- ULAN: 500355721
- LCCN: n79059155
- GND: 11871869X
- LIBRIS: sq47b2tb3jmtj6w
- BnF: 12111339x
- SUDOC: 029499070
- SBN: CFIV125098
- NLA: 61542059
- BNE: XX1165968
- NTA: 073377627
- BIBSYS: 13039487
- Open Library: OL5433154A
- PLWABN: 9810651355505606
- NUKAT: n2013012193
- J9U: 987007262060205171
- CANTIC: a10557155