Cmentarz wojenny nr 182 – Siemiechów – Wikipedia, wolna encyklopedia

Cmentarz wojenny nr 182
Siemiechów

Jedyne elementy na cmentarzu
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Miejscowość	Siemiechów
Typ cmentarza	wojenny
Stan cmentarza	nieczynny
Powierzchnia cmentarza	312 m²
Liczba pochówków	45
Liczba grobów	45
Data otwarcia	1915
Architekt	nieustalony
Położenie na mapie Polski Cmentarz wojenny nr 182 Siemiechów
Położenie na mapie województwa małopolskiego Cmentarz wojenny nr 182 Siemiechów
Położenie na mapie powiatu tarnowskiego Cmentarz wojenny nr 182 Siemiechów
Położenie na mapie gminy Gromnik Cmentarz wojenny nr 182 Siemiechów
49°52′33″N 20°55′06″E/49,875833 20,918333
Multimedia w Wikimedia Commons

Cmentarz wojenny nr 182 w Siemiechowie – cmentarz z I wojny światowej znajdujący się we wsi Siemiechów w województwie małopolskim, w powiecie tarnowskim, w gminie Gromnik. Jest jednym z 400 zachodniogalicyjskich cmentarzy wojennych zbudowanych przez Oddział Grobów Wojennych C. i K. Komendantury Wojskowej w Krakowie. W VI okręgu tarnowskim cmentarzy tych jest 63^[1].

Cmentarz znajduje się na południowo-wschodnim grzbiecie wzniesienia Wał, opadającym do szosy w miejscowości Gromnik. Dojechać do niego można asfaltową drogą z Siemiechowa. Droga ta rozgałęzia się; do cmentarza prowadzi jej prawa odnoga oznaczona tabliczkami czarnego szlaku rowerowego. Kończy się przy polanie z niewielkim osiedlem. Cmentarz zlokalizowany jest w lesie, na dolnym końcu polany. Można do niego również dojść pieszo od zielonego szlaku turystycznego wiodącego z Gromnika na szczyt Wału – nie znajduje się jednak bezpośrednio przy szlaku, lecz w odległości około 5 minut od niego. Dojście leśną drogą^[2][3].

Cmentarz uległ niemal całkowitemu zniszczeniu i został zrekonstruowany. Głównym elementem ozdobnym cmentarza był prosty, wysoki krzyż z drewnianych belek, ustawiony na kamiennym kopcu^[1]. Pierwotny cmentarz ogrodzony był drewnianym płotem sztachetowym. Groby żołnierzy miały ziemne nagrobki z drewnianymi krzyżami^[4].

Obecny cmentarz całkowicie różni się od oryginalnego. Jest to prostokątny, wyrównany trawnik ogrodzony panelami z metalową siatką na betonowej podmurówce. Wejście przez metalową furtkę. Jedynymi elementami znajdującymi się na cmentarzu są wykonane na nowo betonowy pomnik i znajdująca się przed nim mogiła oficera. Pomnik ma kształt ostro ściętego ostrosłupa umieszczonego na betonowym fundamencie. Zwieńczony jest betonowym krzyżem łacińskim. Na przedniej ścianie ostrosłupa jest tabliczka z napisem w języku polskim: „CMENTARZ AUSTRIACKI Z I WOJNY ŚWIATOWEJ NR 182/ 44 GROBY ZIEMNE”. Pod tablicą tą umieszczono w drewnianej ramce kartkę z wydrukiem nazwisk zidentyfikowanych żołnierzy. Mogiła oficera to ziemny nagrobek z betonowym obramowaniem, zwieńczony niewielkim betonowym krzyżem łacińskim. Wszystkie mogiły żołnierzy zostały zrównane i brak na nich jakiegokolwiek nagrobka^[1].

W 45 grobach pojedynczych pochowano tu 45 żołnierzy austro-węgierskich. Zidentyfikowano 5 z nich, pochodzą oni głównie z 5. pułku piechoty rekrutowanego z terenów obecnej Rumunii, 55. pułku piechoty rekrutowanego z terenów obecnej Ukrainy (26% Polaków, 59% Ukraińców i 15% innych narodowości w pułku) i 60. pułku piechoty rekrutowanego na Węgrzech. W mogile z betonowym obrzeżem pochowano porucznika Edwarda Gindermanna z 15. tarnopolskiego pułku piechoty^[4].