Cmentarz wojenny nr 52 – Zdynia – Wikipedia, wolna encyklopedia

Cmentarz wojenny nr 52
Zdynia
Zabytek: nr rej. A-562 z 04.11.1988[1]
Ilustracja
Cmentarz wojenny nr 52 z I wojny światowej
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miejscowość

Zdynia

Typ cmentarza

wojenny

Stan cmentarza

nieczynny

Powierzchnia cmentarza

125 m²

Liczba pochówków

46

Liczba grobów

5

Data otwarcia

1915

Architekt

Dušan Jurkovič

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Zdynia, cmentarz wojenny nr 52”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Zdynia, cmentarz wojenny nr 52”
Położenie na mapie powiatu gorlickiego
Mapa konturowa powiatu gorlickiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Zdynia, cmentarz wojenny nr 52”
Położenie na mapie gminy Uście Gorlickie
Mapa konturowa gminy Uście Gorlickie, po prawej znajduje się punkt z opisem „Zdynia, cmentarz wojenny nr 52”
Ziemia49°28′54,4″N 21°16′47,9″E/49,481778 21,279972

Cmentarz wojenny nr 52 – Zdynia – zabytkowy cmentarz z I wojny światowej, zaprojektowany przez Dušana Jurkoviča znajdujący się we wsi Zdynia w powiecie gorlickim, w gminie Uście Gorlickie. Jeden z ponad 400 zachodniogalicyjskich cmentarzy wojennych zbudowanych przez Oddział Grobów Wojennych C. i K. Komendantury Wojskowej w Krakowie. Należy do I Okręgu Cmentarnego Nowy Żmigród.

Obiekt znajduje się na cmentarzu wiejskim, położonym bezpośrednio przy drodze wojewódzkiej 977 KoniecznaGorlice. Zajmuje powierzchnię około 125 m², otoczony jest kamiennym murem. Na cmentarzu zrekonstruowano kilka drewnianych krzyży łacińskich i prawosławnych. Pochowanych tu było prawdopodobnie 46 żołnierzy w dwóch grobach zbiorowych oraz 3 pojedynczych, poległych w lutym 1915 roku:

Na terenie cmentarza znajduje się kamienny pomnik zwieńczony krzyżem, na którym zachowała się oryginalna tablica kamienna z inskrypcją w języku niemieckim.

GETREU DEM EIDE, GETREU DER PFLICHT
HABEN SIE BLUT UND LEBEN
AUF HETER WALSTATT GEGEBEN.
OB. FREUND, OB. FEIND – FÜR EWIG NICHT
SOLLEN DES RUHMES ENTRATEN
DIE WACKERN TOTEN SOLDATEN
WIERNI PRZYSIĘDZE I OBOWIĄZKOWI
W BITWIE KREW SWOJĄ I ŻYCIE ODDALI.
BEZ WZGLĘDU NA TO, CZY NA DZIEJÓW SZALI
WROGIEM NAM, CZY TEŻ PRZYJACIELEM BYLI,
JAKO WZOROWI ŻOŁNIERZE
NA WIECZNĄ PAMIĘĆ SOBIE ZASŁUŻYLI

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Oktawian Duda: Cmentarze I wojny światowej w Galicji Zachodniej. Warszawa: Ośrodek Ochrony Zabytkowego Krajobrazu, 1995. ISBN 83-85548-33-5.
  • Jerzy Drogomir: Polegli w Galicji Zachodniej 1914–1915 (1918). Wykazy poległych, zmarłych i pochowanych na 400 cmentarzach wojskowych w Galicji Zachodniej. Tarnów: Muzeum Okręgowe w Tarnowie tom I, 1999. ISBN 83-85988-26-2.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]