ضدافسردگی‌های سه‌حلقه‌ای - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ضدافسردگی‌های سه‌حلقه‌ای
کلاس دارویی
ساختار شیمیایی آمی‌تریپتیلین از ضدافسردگی‌های سه حلقه‌ای
شناسه‌های دسته‌بندی
طبقه‌بندی شیمیایی	سه‌حلقه‌ای
پیوند به بیرونی
سمپ	D000929
در ویکی‌داده

ضدافسردگی‌های سه‌حلقه‌ای (به انگلیسی: Tricyclic Antidepressants) گروهی از داروها هستند که کاربرد اصلی آن‌ها در اختلال افسردگی است. این داروها که در دهه ۵۰ میلادی کشف شدند، در اواخر همان دهه به بازار عرضه شدند. تنها کاربرد تأیید شده از طرف FDA برای این داروها درمان اختلال افسردگی ماژور است، به جز کلومیپرامین که در اختلال وسواسی جبری نیز کاربرد دارد.

اگرچه TCAها گاهی برای درمان اختلالات افسردگی تجویز می‌شوند، اما در بیشتر نقاط جهان توسط داروهای ضدافسردگی جدیدی مانند بازدارنده‌های بازجذب سروتونین (SSRIها)، بازدارنده‌های بازجذب سروتونین-نوراپی‌نفرین (SNRI‌ها) و بازدارنده‌های بازجذب نوراپی‌نفرین (NRIها) جایگزین شده‌اند. گرچه این داروها بیشتر در درمان اختلال افسردگی به کار می‌رفته‌اند اما در طی تحقیقات کاربردهای متنوع دیگری برای آن‌ها یافته شده‌است، شامل:

• اختلال وسواسی جبری، اختلال استرس پس از حادثه، اختلال اضطرابی عمومی.
• بهبود علایم در اختلالات خوردن (بولمیا نروزا یا چاقی عصبی)
• برخی سندرم‌های درد مقاوم به درمان
• درمان اختلالات جنسی همچون انزال زودرس
• درمان اپیزودهای کاتاپلکسی در نارکولپسی

عمل اصلی داروهای این گروه در مغز مهار بازجذب سروتونین و نور اپینفرین با بلوک نمودن عملکرد انتقال دهنده‌های سروتونین و نور اپی نفرین است؛ لذا موجب افزایش سطح مغزی سروتونین و نور اپینفرین می‌شوند. این داروها اثر بسیار کمی بر روی انتقال دوپامین دارند. این داروها بر بسیاری از گیرنده‌های عصبی در مغز اثرات متفاوتی دارند.

جدول تمایل داروهای سه حلقه‌ای به اتصال با رسپتورهای مختلف نورونها

انتقال دهنده سروتونین: SERT؛ انتقال دهنده دوپامین: DAT؛ انتقال دهنده نور اپینفرین: NET؛ گیرنده نوع یک هیستامین: H۱؛ گیرنده آلفا آدرنرژیک: α؛ گیرنده موسکارینی استیل کولین: mACh

• نورتریپتیلین
• آمی‌تریپتیلین
• کلومیپرامین
• ایمیپرامین
• دسیپرامین
• دوکسپین

• Perry, Paul J. (2007). psychotropic drugs handbook. Lippincott Williams & Wilkins.