EW90 – Wikipedia, wolna encyklopedia

EW90

Zespół EW90-12 w Kościerzynie
Kraj produkcji	Niemcy
Producent	AEG, DMV, O&K, SSW
Lata budowy	1928-1933
Układ osi	Bo'Bo'+2'2'
Układ wagonów	s+d (silnikowy + doczepny)
Wymiary
Masa służbowa	67,2 t
Długość	35,46 m
Średnica kół	900 mm
Napęd
Typ silników	GBM 700
Liczba silników	4 x 63 KW
Napięcie zasilania	800 V
Parametry eksploatacyjne
Moc ciągła	252 kW
Prędkość konstrukcyjna	80 km/h
Parametry użytkowe
Liczba miejsc siedzących	119
Multimedia w Wikimedia Commons

ET 165 (oznaczenie na PKP EW90) – elektryczne zespoły trakcyjne produkowane w latach 1928-1933 i eksploatowane na liniach S-Bahn w Berlinie.

54 jednostki tego typu pochodzące z Berlina zostały w ramach reparacji wojennych po II wojnie światowej przekazane do Polski i przebudowane w Polsce, w latach 1951−1957, w zakładach ZNTK Lubań i ZNTK Gdańsk. Przystosowano je do odbioru prądu z sieci trakcyjnej (oryginalnie były zasilane z trzeciej szyny) i eksploatowano na liniach SKM w Trójmieście. Jeden z dwóch zachowanych EW90 został uratowany przed zniszczeniem i pozbawiony części wyposażenia wnętrza znajduje się w skansenie w Kościerzynie^[1] (jest to jednostka złożona z członów EW90-12 i EW90-05). Drugi z zachowanych znajduje się w skansenie kolejowym w Pyskowicach (jest to jednostka EW90-36), dwa człony innego składu stoją opuszczone na bocznicy kolejowej Gdynia Cisowa. Kolejny zachowany człon jednostki o numerze 28 niszczeje na terenie lokomotywowni w Czeremsze. W 2011 roku odnaleziono wrak kolejnego EW90 w polach pod Sędziszowem^[2]. Kolejny zachowany człon o numerze 43 niszczeje na terenie dawnej wagonowni w Chełmie^[3].

• 
  Wrak EW90-36 w skansenie w Pyskowicach

• PawełP. Terczyński PawełP., Atlas lokomotyw 2007, Poznań: Poznański Klub Modelarzy Kolejowych, 2007, s. 98, ISBN 978-83-920757-7-6 .

• Lista elektrycznych zespołów trakcyjnych i wagonów eksploatowanych w Polsce