Tr7 – Wikipedia, wolna encyklopedia
Tr7-3 w Jaworzynie Śląskiej | |
Producent | |
---|---|
Lata budowy | 1941 |
Układ osi | 1'D |
Wymiary | |
Masa pustego parowozu | 68,3 t |
Masa służbowa | 130 t |
Długość z tendrem | 16 995 mm |
Średnica kół napędnych | 1300 mm |
Średnica kół tocznych | 850 mm |
Napęd | |
Trakcja | parowa |
Typ tendra | 22D23 |
Ciśnienie w kotle | 14 at |
Powierzchnia przegrzewacza | 53,1 m² |
Powierzchnia rusztu | 3,4 m² |
Średnica cylindra | 630 mm |
Skok tłoka | 660 mm |
Parametry eksploatacyjne | |
Prędkość konstrukcyjna | 65 km/h |
Tr7 – oznaczenie na PKP parowozu towarowego niemieckiej serii Br 5641. Powstały cztery egzemplarze tej serii, eksploatowane w Polsce po II wojnie światowej.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Cztery parowozy towarowe wykonane zostały w 1941 roku przez berlińską firmę MBA (dawniej Orenstein & Koppel AG) na zamówienie kolei państwa Mandżukuo[1]. Ze względu na wojnę lokomotywy nie zostały jednak wysłane do Azji, a w 1942 roku nabyły je koleje niemieckie DRG. Oznaczono je jako seria 5641 (4101–4104) i skierowano do eksploatacji w Parowozowni Poznań Franowo. Parowozy te miały początkowo nietypowy osprzęt i stanowisko maszynisty umieszczone po lewej stronie. Wszystkie cztery egzemplarze zostały przejęte przez PKP i przekazane do DOKP Warszawa[1]. Służyły do połowy lat 70[1].
Jeden parowóz Tr7-3 (MBA 13332/1941) został wycofany z eksploatacji w MD Skierniewice w 1972 roku i przeznaczony na egzemplarz muzealny. Pozostawał tam bez zabezpieczenia do lat 90, ulegając dewastacji[1]. W 1991 roku został przeniesiony do Muzeum Kolejnictwa w Jaworzynie Śląskiej, gdzie w 1998 roku ukończono jego renowację[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Paweł Terczyński: Atlas parowozów. Poznański Klub Modelarzy Kolejowych, Poznań 2003, ISBN 83-901902-8-1
- Tomisław Czarnecki: Wciąż pod parą. 2008. [dostęp 2011-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-12-18)]. (pol.).
- Paweł Terczyński. Parowóz Tr7-3. „Świat Kolei”. Nr 5/1998, 1998.