Pt31 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Pt31

Pt31-64 w skansenie w Chabówce (2008)
Producent	Fablok Chrzanów
Lata budowy	1932-1940
Układ osi	1D1
Wymiary
Masa pustego parowozu	97,7 t
Masa służbowa	106,2 t
Długość	15 000 mm
Długość z tendrem	23 955 mm
Wysokość	4 555 mm
Rozstaw osi skrajnych	12 220 mm
Średnica kół napędnych	1850 mm
Średnica kół tocznych	przód: 1 000 mm tył: 1 200 mm
Napęd
Trakcja	parowa
Typ tendra	32D29
Ciśnienie w kotle	15 at
Powierzchnia ogrzewalna kotła	239 m²
Powierzchnia przegrzewacza	90,2 m²
Powierzchnia rusztu	4,5 m²
Średnica cylindra	650 mm
Skok tłoka	700 mm
Parametry eksploatacyjne
Moc znamionowa	2000 KM (1470 kW)
Maksymalna siła pociągowa	135 kN
Prędkość konstrukcyjna	110 km/h
Multimedia w Wikimedia Commons

Pt31 – polski parowóz konstrukcji inż. Kazimierza Zembrzuskiego produkowany w latach 1932-1940. Osiągał prędkość maksymalną 110 km/godz. Zapas wody wynosił 32 m³, a węgla 10 t.

Pierwsze 3 parowozy pasażerskie Pt31 wyjechały z fabryki w 1932 roku. Do II wojny światowej wyprodukowano 98 parowozów, w czasie okupacji niemieckiej kolejne 12 sztuk. Prowadziły one cięższe pociągi pośpieszne o masie do 650 ton. Ostatni egzemplarz Pt31-49 został wycofany z PKP 13 lutego 1980 roku. Rozwinięciem parowozu była powojenna konstrukcja Pt47.

Obecnie Pt31-64 znajduje się w skansenie kolejowym w Chabówce, Pt31-49 został uratowany dzięki staraniom Klubu Sympatyków Kolei we Wrocławiu i przetransportowany przy współpracy z Dolnośląską DOKP w 1994 roku z ZPOW "Hortex" w Przysu­sze do Muzeum Przemysłu i Kolejnictwa w Jaworzynie Śląskiej.^[1][2]

• 
  Wnętrze kotła Pt31-49 w Muzeum Przemysłu i Kolejnictwa na Śląsku (2012)
• 
  Palenisko kotła Pt31-49 w Muzeum Przemysłu i Kolejnictwa na Śląsku (2012)
• 
  Pt31-64 w skansenie w Chabówce (2015)

• Pojazdy Komunikacji – Parowóz Pt 31