Newag 6Dg – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł od 2016-10 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Newag 6Dg

SM42-1242
Inne oznaczenia	SM42
Producent	Newag Nowy Sącz
Lata budowy	od 2007
Układ osi	Bo’Bo’
Wymiary
Masa służbowa	70 t + 3%
Długość	14 240 mm
Szerokość	3160 mm
Wysokość	4285 mm
Średnica kół	1100 mm
Napęd
Trakcja	spalinowa
Typ silników	CATERPILLAR C27
Pojemność zbiorników paliwa	2815 l
Parametry eksploatacyjne
Moc znamionowa	652 kW (885 KM) lub 708 kW (963 KM)
Maksymalna siła pociągowa	rozruchu teoretycznego: 219 kN, przy prędkości ciągłej: 112 kN, przy prędkości godzinnej: 130 kN
Rodzaj przekładni	elektryczna
Prędkość konstrukcyjna	90 km/h
Nacisk osi na szyny	17,5 t
System hamulca	SAB Wabco/Knorr-Bremse[1]
Parametry użytkowe
Sterowanie wielokrotne	tak
System ogrzewania	brak
Multimedia w Wikimedia Commons

Newag 6Dg – spalinowa lokomotywa manewrowa, modernizowana przez zakłady Newag na bazie (ostoja i wózki) lokomotywy serii SM42 produkcji Fablok. Lokomotywa posiada nowy silnik wysokoprężny typu C27, który pozwala na ograniczenie emisji spalin zgodnie z normami, wymaganymi od 2009 roku. Wyposażona jest także w mikroprocesorowy system sterowania. W stosunku do serii SM42 zmieniony został wygląd lokomotywy.

Lokomotywa typu 6D pozwala nie tylko na manewry, ale również na prowadzenie pociągów pasażerskich i lekkich towarowych, jednakże zestaw napędowy "starej" SM42 był już przestarzały, a konstrukcja tych lokomotyw pochodziła jeszcze z lat 60. Największymi wadami starej konstrukcji były zła widoczność, spowodowana konstrukcją przedziału maszynowego oraz hałas i wibracje, powodowane przez widlasty silnik spalinowy. W ciągu 30-letniego okresu produkcji nie zachodziły w niej, oprócz wózków, większe zmiany. Zaletą były dobre cechy trakcyjne osiągane już w dolnym zakresie prędkości użytkowych silnika a8C22. Próby modernizacji konstrukcji w latach 90. w zasadzie nie wychodziły poza fazę prototypową (SM42-2000). Dopiero w 2007 firma Newag z Nowego Sącza opracowała projekt gruntownej modernizacji lokomotywy SM42. Ze starej lokomotywy pozostały tylko ostoja i wózki jezdne^[2]. Modernizację oparto na wysokoobrotowym, wysokodoładowanym (turbosprężarka i intercooler) silniku wysokoprężnym, sprzężonym z prądnicą prądu przemiennego w miejsce prądnicy prądu stałego.

6Dg w eksploatacji

Państwo	Przewoźnik	Liczba sztuk
Polska	ISD Huta Częstochowa	3
	Kolprem	10[3]
	Koltar	3
	Lotos Kolej	11[3]
	Industrial Division	6[4]
	PGE GiEK	3[3]
	PKP Cargo	121[3]
	PKP Cargo Service	7[3]
	Rail Polonia	1[3]
	PNUIK Kraków	2
	Pol-Miedź Trans	17[3]
	Trakcja PRKiI	3[3]
	Majkoltrans	2[3]
	Orlen KolTrans	3[3]
Łączna liczba:		187[3]

Trzy lokomotywy z pierwszej partii produkcyjnej zamówiło przedsiębiorstwo ISD Huta Częstochowa, a w 2009 jedną PKP Cargo o oznaczeniu SM42-1201 (początkowo SM42-1501). Po udanej eksploatacji próbnej PKP Cargo zdecydowało się zamówić kolejne dwadzieścia egzemplarzy. Dostawy zostały zrealizowane w okresie od lipca 2010 do maja 2011.

W 2011 Newag wygrał przetarg na modernizację 100 lokomotyw dla PKP Cargo. Umowa została podpisana 12 kwietnia 2011.

Na zamówienie 2 sztuk zdecydowało się krakowskie Przedsiębiorstwo Napraw i Utrzymania Infrastruktury Kolejowej. 2 sztuki zamówił również tarnowski Koltar, a 4 sztuki z układem zdalnego sterowania zamówił Pol-Miedź Trans.

W 2012 Pol-Miedź Trans zamówił kolejne 4 sztuki z układem zdalnego sterowania, które zostały odebrane przed końcem roku. Rok później ten sam przewoźnik ponownie wybrał ofertę Newagu w przetargu na modernizację 11 lokomotyw. Umowę podpisano 14 sierpnia 2013^[5].

Koltar również zdecydował się dokupić kolejne 6Dg. Na początku października odebrał swoją trzecią sztukę o numerze 100^{[potrzebny przypis]}.

Pod koniec sierpnia 2012 na torach pojawiła się lokomotywa 6Dg-101 w barwach Newagu, zmodernizowana ze środków własnych producenta. Była to część nowej strategii przedsiębiorstwa rozszerzającego działalność o wynajem pojazdów^[6]. Pierwszym odbiorcą tego egzemplarza była spółka Lotos Kolej^{[potrzebny przypis]}. Sześć zmodernizowanych lokomotyw spalinowych sprzedano do Industrial Division^[4].

W pierwszej połowie kwietnia 2014 Newag podpisał umowę z Lotos Kolej na modernizację 3 lokomotyw z możliwością rozszerzenia zamówienia do 11 sztuk^[7]. W połowice lipca 2014 przekazano 2 pierwsze lokomotywy^[8].

W grudniu 2014 dostarczono pierwszą z trzech lokomotyw dla PGE Elektrowni Turów^[9], a na początku września 2015 eksploatację pierwszego egzemplarza rozpoczęła Trakcja PRKiI^[10].

W marcu 2017 Orlen KolTrans podpisał z Newagiem umowę na modernizację jednej lokomotywy 6D do standardu 6dg. Lokomotywa została przekazana przewoźnikowi w styczniu 2018^[11].

• Informacje na stronie producenta
• Dane techniczne dotyczące serii SM42-1501 i SM42-1601